Ήμουν δεν ήμουν 13 χρονών – πριν 40 χρόνια – όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στο Λονδίνο, φιλοξενούμενος σε συγγενή που μένει μόνιμα εκεί και έψαχνα από περιέργεια να βρω δίπλα στη σπιτική κουζίνα τη φιάλη με το υγραέριο, αφού δεν γνώριζα για τα δίκτυα αερίου και απορώντας γιατί εκεί δεν έχουν ηλεκτρικές κουζίνες, όπως εμείς στην Ελλάδα.
του Άκη Γκάτζιου
Την ίδια απορία είχα και λίγα χρόνια αργότερα στην Περούτζια, όταν άνοιξα τη βρύση και έβγαλε αμέσως ζεστό νερό που θερμαινόταν από έναν μικροσκοπικό λέβητα που λειτουργούσε με αέριο, χωρίς να υπάρχει καν ηλεκτρικός θερμοσίφωνας.
Ήταν οι εποχές που στην Ελλάδα ο ηλεκτρισμός και το πετρέλαιο ήταν οι μοναδικές πηγές ενέργειας, πριν αρχίσουν να φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια – πάλι καλά – οι ηλιακοί θερμοσίφωνες στις ταράτσες.
Όπως διαβάζω στη σελίδα της δικής μας ΔΕΠΑ, η μέθοδος μεταφοράς φυσικού αερίου με αγωγούς αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1920 και αποτέλεσε ένα σημαντικό στάδιο στη χρήση του αερίου, με την παγκόσμια παραγωγή φυσικού αερίου να φτάνει το 1960 τα 470 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα και το 1979 1,459 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Όλα αυτά την ώρα, που σήμερα εν έτη 2020, και ενώ στην Ελλάδα έχει αρχίσει η χρήση Φυσικού Αερίου ακόμα και στα σπίτια, η Πελοπόννησος ως ουραγός και φτωχός συγγενής μένει για μία ακόμα φορά εκτός σχεδιασμού, να περιμένει κάποιον ιδιώτη να την …σώσει τμηματικά και ανάλογα με το επιχειρηματικό του συμφέρον, φέροντας το Φυσικό Αέριο, μόνο όπου μπορεί να βγάλει κέρδος. Και μάλιστα όταν την Πελοπόννησο τη διασχίζει ο κεντρικός αγωγός, που περνάει δίπλα στις μεγάλες πόλεις.
Οι ιστορίες από …παλιά έρχονται στο νου, καθώς θυμάμαι και την εποχή που σχεδιαζόταν ο κεντρικός αγωγός όταν κάποιοι …ρομαντικοί νοικοκύρηδες που έφτιαχναν σπίτι ζητούσαν από τους κατασκευαστές να κάνουν πρόβλεψη για το εσωτερικό δίκτυο Φυσικού Αερίου στις οικίες τους. Εκείνοι τότε, ως πιο έμπειροι από τον τρόπο λειτουργίας του Ελληνικού κράτους, χαμογελούσαν και απαντούσαν ότι το δίκτυο των πόλεων δεν πρόκειται να φτάσει στην αυλή τους ούτε σε 50 χρόνια!
Λες και το Φυσικό Αέριο δεν είναι κοινωνικό αγαθό και δεν θα συμβάλει άμεσα στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων, λες και δεν θα ελαφρύνει το πορτοφόλι των νοικοκυραίων που θα μπορούν να ξοδεύουν λιγότερα χρήματα για φθηνότερη ενέργεια στο σπίτι τους.
Δεν θα μπω στη λογική αν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που έδωσε στην ΡΑΕ το δικαίωμα να απεντάσσει τα έργα επέκτασης των δικτύων διανομής Φυσικού Αερίου αν δεν έχουν προχωρήσει εντός 18μηνου, ή αν φταίει η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που “κοιμόταν” απ΄ όταν ανέλαβε μέχρι σήμερα που εξέπνευσε η προθεσμία (χωρίς να υποθέσω ότι σκόπιμα αφέθηκαν να εκπνεύσουν οι 18 αυτοί μήνες).
Θα σταθώ όμως στο αποτέλεσμα, που είναι να μην έχει προχωρήσει ούτε ένα βήμα το αστικό δίκτυο Φυσικού Αερίου και στη λογική του όποιου ιδιώτη που προφανέστατα αν αναλάβει αυτό το έργο, θα το φτάσει μόνο εκεί που τον συμφέρει. Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει επενδυτής που να θέλει να χάσει τα λεφτά του κατασκευάζοντας τα πανάκριβα δίκτυα σε αραιοκατοικημένες περιοχές της Πελοποννήσου και σε μικρές πόλεις, όπου οι καταναλωτές δεν θα του αφήσουν κέρδος.
Κάποιοι θέλουν δυστυχώς την Πελοπόννησο φτωχό συγγενή ακόμα και σήμερα και φροντίζουν να εμποδίζουν την ανάπτυξη τόσο της οικονομίας, του επιχειρείν, αλλά και των ίδιων των κατοίκων.
Η Κόρινθος, το Άργος, το Ναύπλιο, η Τρίπολη, η Σπάρτη και η Καλαμάτα, οι δεκάδες άλλες πόλεις και η ύπαιθρος της Πελοποννήσου ποσώς ενδιαφέρει τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει μέχρι τώρα.
Η μείωση του ενεργειακού κόστους στην Πελοπόννησο έπρεπε να είχε μειωθεί εδώ και μια δεκαετία κατά 40%, σύμφωνα με τους αρχικούς σχεδιασμούς της κρατικής ΔΕΔΑ, και φαίνεται ότι ακόμα και σήμερα θα αρχίσουμε να μετράμε και πάλι χρόνια, αν το έργο της δημιουργίας δικτύου δεν ξεκινήσει άμεσα από κρατικό φορέα που θα έχει κοινωνική αντίληψη φτάνοντας σε κάθε γωνιά της περιφέρειας τη φθηνή ενέργεια για κάθε χρήση.
Μια προοπτική που έκανε ακόμα και το νεοδημοκράτη περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα να σηκώσει τους τόνους και να καλέσει σε συστράτευση πολιτικούς παράγοντες και φορείς για να μην μπουν ιδιώτες στην δημιουργία δικτύων Φυσικού Αερίου, δηλώνοντας ότι «αυτή η απόφαση δεν πρέπει να προχωρήσει» και ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι τα 20 εκατομμύρια ευρώ που διατίθεται να συνεισφέρει η Περιφέρεια, θα δοθούν μόνο στο δημόσιο φορέα.
Δυστυχώς την ώρα που επικοινωνιακά το θέμα αυτό σηκώνει ίντριγκες και δηλώσεις για κατανάλωση από κάθε μεριά, η Πελοπόννησος κινδυνεύει να μείνει πίσω και να χάσει το τρένο της φθηνής και καθαρής ενέργειας στη βιομηχανία, στην αγροτική παραγωγή, στον εμπορικό και τουριστικό τομέα, αλλά και στο σπίτι του καθενός μας, για πάρα πολλά χρόνια ακόμα.
Φθηνή και καθαρή ενέργεια στην Πελοπόννησο; Ας πάει και το …παλιάμπελο θα μου πεις…
Άκης Γκάτζιος