Γράφεται ιστορία απόψε αφού το ματς στη γερμανική πρωτεύουσα είναι το πρώτο που θα διεξαχθεί στο Ολυμπιακό Στάδιο της πόλης, σε επίπεδο Bundesliga ανάμεσα στις δύο τους αλλά και το πρώτο ανάμεσα σε μία ομάδα από το άλλοτε δυτικό (Χέρτα) και το άλλοτε ανατολικό (Ουνιόν) Βερολίνο στο εν λόγω γήπεδο που κατασκευάστηκε ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936. Ομάδες γνωστές και από το οπαπ πάμε στοίχημα.
Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά την πτώση του, το τείχους του Βερολίνου ενώνει, πια, τους ανθρώπους και δεν τους χωρίζει. Στο παρελθόν, τα φιλικά ματς των δύο ομάδων αποτελούσαν σημείο συνάντησης συγγενών και φίλων, που το τείχος αποτελούσε την αιτία να έχουν χαθεί για πολλά χρόνια.
Στα δύσκολα χρόνια οι οπαδοί της Ουνιόν είχαν εφεύρει ένα πανέξυπνο σύνθημα που είχε περάσει απαρατήρητο από τη Στάζι: «Το τείχος πρέπει να πέσει…» φώναζαν κάθε φορά που η ομάδα τους κέρδιζε… φάουλ και η αντίπαλος έστηνε αμυντικό τείχος για την εκτέλεσή του! και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου (1945-91) κατάφεραν να δημιουργήσουν μια απίθανη φιλία παρά το τείχος που χώριζε την πόλη στα δύο. Ναι, οι οπαδοί της Ουνιόν δημιούργησαν μια σχέση με το μόνο αντιπρόσωπο του Βερολίνου στη Bundesliga: τη Χέρτα ενώ παράλληλα απεχθάνονταν την ομάδα της Στάζι και του καθεστώτος, την Ντινάμο Βερολίνου.
Κορυφαίο παράδειγμα όταν το 1979 όταν έγινε μια από τις μεγαλύτερες μετακινήσεις οπαδών στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Από τους περίπου 20.000 που είχαν στο πλευρό τους οι παίκτες της Χέρτα, στο εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στην Ντούκλα Πράγας στην Τσεχοσλοβακία, για το Κύπελλο UEFA, υπολογίζεται ότι παραπάνω από τους μισούς ήταν οπαδοί της Ουνιόν!
Συνάμα υπάρχει και το «Familienfest»: ο αγώνας της 27ης Ιανουαρίου 1990. Το τείχος είχε πέσει, το μέλλον των δύο χωρών ήταν ακόμη ρευστό, η Γερμανία παρέμενε διχασμένη πολιτικά, 51.270 οπαδοί από κάθε πλευρά του τοίχου παρευρέθηκαν μαζί στο «Ολίμπιασταντιον» και απόλαυσαν αγώνα των δύο ομάδων κάτι που θα φαινόταν αδιανόητο μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα.