Ανέκδοτο έκαναν το άγαλμα Καποδίστρια στο Ναύπλιο

Στις 5:35 το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 ο Ιωάννης Καποδίστριας δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, όπου μετέβαινε για να εκκλησιασθεί και έπεσε νεκρός. Ο μόνος που τον συνόδευε ήταν ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του, ονόματι Κοκκώνης.

Τα φερε η μοίρα έτσι και ο ανδριάντας που στήθηκε προς τιμή του στο Ναύπλιο, βρίσκεται και αυτός τώρα σε μια παρόμοια κατάσταση, καθώς ότι έχει απομείνει από το χέρι του είναι τυλιγμένο με χαρτοταινία.

Το άγαλμα καλύφθηκε με προστατευτικό πανί στις 11 Μαρτίου για να ξεκινήσουν εργασίες αποκατάστασης του κομμένου δαχτύλου. Πριν από τέσσερις μέρες ο ανδριάντας αποκαλύφθηκε χωρίς ωστόσο οι εργασίες να έχουν τελειώσει.

Και να που πάλι το διάσημο γλυπτό του Μιχάλη Τόμπρου κουκουλώθηκε με πανί, αφού δεν … γιατρεύτηκε. Όπως έχει γίνει άλλωστε και με τον αντίστοιχο ανδριάντα του Στάικου Σταϊκόπουλου στην Πύλη της Ξηράς στο οποίο εκτελούνται ανάλογες εργασίες. 

 

Το άγαλμα έχει ταλαιπωρηθεί αρκετές φορές λόγω βανδαλισμών και κάθε φορά που ο κυβερνήτης γινόταν αρτιμελής, όλο και κάτι συνέβαινε για να μείνει και πάλι χωρίς δάχτυλα…

 

Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης. Διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και πρώτος Κυβερνήτης του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το οποίο ίδρυσε εκ θεμελίων και με την προσωπική του περιουσία.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Φεβρουαρίου 1776 την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ο πατέρας του Αντώνιος – Μαρία καταγόταν από οικογένεια ευγενών, καθώς ένας από τους πρόγονούς του είχε λάβει τον τίτλο του Κόμη από τον Δούκα της Σαβοΐας Κάρολο Εμμανουήλ τον Β’. Ο τίτλος εισήχθη στη «Χρυσή Βίβλο» (Libro d’ Oro) των ευγενών της Κέρκυρας το 1679 και έλκει την καταγωγή του από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, το σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας. Η οικογένεια της μητέρας του Διαμαντίνας (Αδαμαντίας) Γονέμη, ήταν επίσης εγγεγραμμένη στη «Χρυσή Βίβλο» από το 1606.

Στις 30 Μαρτίου 1827 η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε Κυβερνήτη του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, σε μία περίοδο που η Επανάσταση καρκινοβατούσε. Έπειτα από επίπονες διαβουλεύσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για την εξασφάλιση της απαραίτητης υποστήριξης για το ελληνικό κράτος, έφτασε στο Ναύπλιο στις 7 Ιανουαρίου 1828, γενόμενος δεκτός με ζητωκραυγές και ενθουσιώδεις εκδηλώσεις από τον λαό.