Η εγκατάλειψη και η γραφειοκρατία κατασπαράσσουν ένα από τα ομορφότερα σημεία αναφοράς του Ναυπλίου, την Πισίνα και τον Κήπο του Αμφιτρύωνα.
Γράφει ο Κώστας Καράπαυλος
Η ντροπή στην τουριστική βιτρίνα της πόλης
Ήμουν νιος και γέρασα
Ένας μεσόκοπος στα σαράντα με πενήντα του πιθανόν αχνά και μόνον να θυμάται στα παιδικά του χρόνια ανοιχτό το καφέ στον Κήπο του Αμφιτρύωνα. Σίγουρα όμως δεν έχει ζήσει τις ένδοξες στιγμές της Πισίνας.
Σήμερα η Πισίνα και ο Κήπος του Αμφιτρύωνα αποτελούν ντροπή για την θαυμαστή πόλη μας και οι πάντες το παραδέχονται . Ολίγοι όμως ερυθριάζουν για την κατάσταση και ακόμα ολιγότεροι αναζητούν ευθύνες
Όλοι βέβαια αναρωτιούνται το πως υπάρχει αυτό το αίσχος επί τόσες πολλές δεκαετίες.
“Τι γίνεται; Ξέρει κάποιος να μας πει;” Είναι το επαναλαμβανόμενο μοτίβο.
Γνωρίζουν άραγε οι αιρετοί το πρόβλημα σε όλες του τις πτυχές; Πολύ χλωμό το βλέπω. Εγώ είμαι βέβαιος ότι δεν έχουν καν προσπαθήσει να μάθουν.
Πως φτάσαμε ως εδώ;
Ας το πάρουμε από την αρχή μπας και μάθετε από εμένα κάποια πράγματα και για το πως καταντήσαμε σε αυτό το απερίγραπτο χάλι. Ίσως δεν τα γνωρίζω όλα, αλλά έχω υπόψη μου πολλά
Στον χώρο της Πισίνας, υπήρχαν δύο μεγάλα οικόπεδα.
Το ένα ήταν ο χώρος στον οποίο είχε ανεγερθεί η περίτεχνη Βενετσιάνικη δεξαμενή από την οποία υδρευόταν η πόλη του Ναυπλίου. Ήγουν εκεί ήταν δημοτικός χώρος. Τον χώρο αυτό ο Δήμος Ναυπλίου τον δώρισε το έτος 1952 στον ΕΟΤ, για να κατασκευασθεί η πισίνα του Αμφιτρύωνα. Στο συμβόλαιο τον Δήμο εκπροσώπησε ο τότε Δήμαρχος Δημήτρης Σαγιάς και τον ΕΟΤ ο τότε δικηγόρος του Παναγιώτης Μελισσινός.
Η υπόλοιπη οικοπεδική έκταση, όπου σήμερα το χάλι του Κήπου, ανήκε στην πολυμετοχική ανώνυμη Πανναυπλιακή τουριστική εταιρεία. Πολλοί μέτοχοι, Ναυπλιώτες άπαντες. Γνωστά ονόματα της κοινωνίας οι μέτοχοι αυτοί της εταιρείας με το ακίνητο φιλέτο. Αναφέρεται η εταιρεία αυτή ως ιδιοκτήτρια στο συμβόλαιο με το οποίο ο Δήμος δώρισε τον χώρο όπου η Δεξαμενή Το Καταστατικό και το Μετοχολόγιο της εταιρείας υφίσταται σήμερα σε φυσική μορφή σε γραφείο στο Ναύπλιο.
Η Πανναυπλιακή εταιρεία πρέπει κάποια εποχή να περιέπεσε σε αδράνεια και το οικόπεδο αρχίζει και εμφανίζεται εν μέρει ως οικόπεδό της του ΕΟΤ και εν μέρει ως δημόσιο ακίνητο. Όμως για αυτήν την περίεργη ιδιοκτησιακή μετάβαση απαιτείται περισσότερη έρευνα.
Η σημερινή ιδιοκτησιακή κατάσταση όπως αποτυπώνεται στο Κτηματολόγιο.
Πέντε οικόπεδα εμφανίζονται στον όλο χώρο!!!!
Τα δύο φαίνεται ότι ανήκουν στον ΕΟΤ και άλλα δύο στο Ελληνικό Δημόσιο
Το πέμπτο, ήτοι το οικόπεδο στο οποίο έχει ανεγερθεί το “Ηλιοστάσιο”, ο παλαιός “Στράτος”, εμφανίζεται ως αγνώστου ιδιοκτήτη!!!!! Δεν έχει δηλωθεί από κάποιον!!!!! Απίστευτο αλλά αληθινό
Ωπα!!!!!! Κίνδυνος. Μεγάλος κίνδυνος να χαθεί ο χώρος για τον Δήμο και οι αρχές αδρανούν, όπως και σε τόσα άλλα.
Η Εκμίσθωση των ξενοδοχείων του ΕΟΤ
Το έτος 2000 ο ΕΟΤ εκμισθώνει μετά από διαγωνισμό που έγινε στις 15 Μαρτίου του έτους 1999 τα τρία ξενοδοχεία του στο Ναύπλιο στην εταιρεία “Αργολικός Ήλιος” για τριάντα έτη. Υπήρχε στην διακήρυξη του διαγωνισμού σαφέστατος όρος ότι στα ακίνητα που βγήκαν για εκμίσθωση συμπεριλαμβανόταν και η Πισίνα και ο Κήπος του Αμφιτρύωνα. Η Πισίνα και ο Κήπος επί πολλά έτη πριν τον διαγωνισμό δεν λειτουργούσαν και είχαν αρχίσει από τότε να ερημώνουν και να περιπίπτουν στην αθλιότητα. Και όσο περνάει ο καιρός η φρικαλεότητα γιγαντώνεται
Στον διαγωνισμό υπήρχε όρος ότι ο πλειοδότης είχε υποχρέωση να πραγματοποιήσει εργασίες που με πολύ αυστηρό τρόπο περιγραφόντουσαν με ακρίβεια και μετά τις εργασίες έπρεπε ο πλειοδότης να λειτουργήσει όλες τις μονάδες μέσα σε 18 μήνες από την έγκριση των μελετών (άρθρο 9 του συμφωνητικού μισθώσεως, σελίδα 28). Ρητός όρος συμπεριελήφθη στο μισθωτήριο συμβόλαιο ότι η “ΑΡΓΟΛΙΚΟΣ ΗΛΙΟΣ” είχε σαφέστατη υποχρέωση να προχωρήσει σε “ Τέλεια ανακατασκευή και ενίσχυση του πράσινου του κήπου , των κιγκλιδωμάτων-περίφραξης” και σε “πλήρη ανακαίνιση της Πισίνας και βοηθητικών εξυπηρετικών χώρων αυτής” (άρθρο 3 συμφωνητικού μισθώσεως, σελίδα 18). Όσο εσείς τα είδατε ……..Αφήνω στην άκρη ότι η μισθώτρια εταιρεία είχε υποχρέωση κάθε 10 χρόνια να προβαίνει σε πλήρη ανακαίνιση όλων των εγκαταστάσεων (έχουν ήδη περάσει 20 χρόνια)
Τίποτα από αυτά που είχαν προβλεφτεί δεν έγινε. ΕΟΤ και Κράτος σε πλήρη αδιαφορία. Φαντάζομαι ότι θα πρέπει να διερευνηθούν διοικητικές, πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες των υπευθύνων για τις αβελτηρίες ετών. Ο Δήμος μας όλα αυτά τα χρόνια αγρόν αγόραζε. Κάποιοι γραφικοί φωνάζουμε τόσα χρόνια για την ντροπή της παραλίας μας.
Η απίστευτη τρέλα του Ελληνικού Δημοσίου
Αυτά που θα σας διηγηθώ δεν έχουν ματαγίνει ποτέ και πουθενά.
Ο Κάφκα δεν είχε τόσο μεγάλη φαντασία για να συλλάβει το μέγεθος της παλαβομάρας της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας.
Το σχέδιο πόλης Ναυπλίου προβλέπει όλον τον χώρο της Πισίνας και του Κήπου του Αμφιτρύωνα ως πράσινο και όχι ως οικοπεδικές εκτάσεις.
Η μισθώτρια εταιρεία βρίσκει πάτημα και δικαιολογία να μην προχωρήσει στα έργα στα οποία είχε δεσμευθεί, στον χώρο που της είχε παραδοθεί!!!! Είκοσι χρόνια έχει την κατοχή της Πισίνας και του Κήπου και τον αφήνει έτσι, παρά τις δεσμεύσεις της στο μισθωτήριο συμβόλαιο. Σε δέκα χρόνια τελειώνει η συμφωνία μίσθωσης.
Και η Ανώνυμη Εταιρεία των Ακινήτων του Δημοσίου, ζητάει αποζημίωση από τον Δήμο για το ότι έχει προβλεφθεί πράσινο στα οικόπεδα του Δημοσίου και του ΕΟΤ. Να δώσουμε αποζημίωση για να γίνει πράσινο το οικόπεδο που τους δωρίσαμε για να γίνει Πισίνα, το οποίο οικόπεδο το έδωσαν σε ιδιωτική εταιρεία, η οποία το έχει αφήσει σε αυτή την κατάσταση!!!!!!!! Ξαναδιαβάστε το!!!!!!!! Προσπαθήστε να χωνέψετε την τρέλα.
Και ξεκίνησαν τα Δικαστήρια που εκκρεμούν ακόμα και σήμερα
Η Εταιρεία των Ακινήτων του Δημοσίου στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου (Ναι, κατά του εαυτού της!!!!!), κατά της Περιφέρειας και κατά του Δήμου Ναυπλιέων και ζητάει να πάψει ο χώρος να είναι πράσινο. Και βεβαίως εμφανίζεται στην δίκη η “Αργολικός Ήλιος” υπέρ της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου και κατά του Δημοσίου και της Περιφέρειας και του Δήμου!!!! Απίστευτες καταστάσεις; Τέως και νυν Βουλευτές τι λένε για αυτήν την τρέλα; Το Δημοτικό Συμβούλιο γιατί ποτέ δεν έχει λάβει γνώση;
Δεν υπάρχουν αυτά. Μάλλον όνειρο βλέπω.
Κι όμως.
Τι πρέπει να γίνει;
Οι βουλευτές αδιαφορούν. Ας στους αφήσουμε στην άκρη. Δεν έχω ελπίδες από αυτούς
Από την άλλη η Δημοτική Αρχή δεν θέλει και πολύ περισσότερο απλά δεν ξέρει και δεν μπορεί.
Αλλά ανθρώπινο δυναμικό η κοινωνία μας έχει που ξέρει και μπορεί.
Ας σηκώσουν λοιπόν οι αρμόδιοι ψηλά τα χέρια και ας αναθέσουν σε γνώστες να κάνουν προτάσεις για την επίλυση της γραφειοκρατικής παλαβομάρας. Νομικοί, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι πρέπει να το δουν το θέμα στην ολότητά του
Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να εκφράσει σκέψεις για το τι και πως θέλουμε αυτόν τον χώρο στην τουριστική βιτρίνα της πόλης.
Αν ξέρουμε τι και πως τον θέλουμε, τότε ίσως να δρομολογηθεί κάποια λύση.
Εγώ τι θα έκανα αν είχα την μπαγκέτα που δεν την έχω:
Πρώτον θα ζητούσα την άμεση αποβολή της μισθώτριας για συγκεκριμένες και επανειλημμένες παραβάσεις των όρων της μίσθωσης
Δεύτερον θα προχωρούσα σε μια μελέτη για όλο τον χώρο με προοπτική αυτός να γίνει ένας Κήπος με γλυπτά μοντέρνας τέχνης σε συνδυασμό με μικρό υπαίθριο Κινηματογράφο και για μικρές θεατρικές παραστάσεις. Και ένα υπαίθριο κυλικείο που να δένει με τον χώρο και τον σκοπό Και με πολύ πράσινο (πολύ γιασεμί και αναρριχητικά).
Με βάση τον σχεδιασμό θα έπρεπε μια για πάντα να τελειώσουν οι παλαβές δίκες και να λυθεί το ιδιοκτησιακό με το να περιέλθει ο χώρος στον Δήμο και να επιτραπούν οι ελαφριές κατασκευές για την εξυπηρέτηση των σκοπών. Θα εξέταζα και το κατά πόσον μπορεί η Πισίνα να ανακατασκευασθεί και να λειτουργήσει και το όλο κόστος μιας τέτοιας δράσης.
Και τέλος και για να μην το λησμονήσω, άμεσα, διότι περνάνε οι προθεσμίες, πρέπει ο Δήμος ή το Λιμενικό Ταμείο να κατοχυρώσει το κτήριο του Ηλιοστασίου (θεωρείται, επαναλαμβάνω, αγνώστου ιδιοκτήτη και δεν έχει καταχωριστεί το Ηλιοστάσιο στο Κτηματολόγιο ως τμήμα της χερσαίας ζώνης λιμένος)
Κώστας Καράπαυλος
Τοπικός Σύμβουλος Ναυπλίου
με το “Ανάπλι εμπρός!”