Tάσος Αγγέλου: Τώρα σας έπιασε ο πόνος για τους νέους κύριε Κολεβέντη;

Ο αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Αργολίδας Τάσος Αγγέλου με αφορμή την επιστολή του κ. Φώτη Κολεβέντη -προέδρου του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αργολίδας και πρώην αναπληρωτή προέδρου της ΓΣΕΕ- προς τους νέους εργαζόμενους, γράφει τα εξής: 

«Ο επί δεκαετίες πρόεδρος του εργατικού κέντρου Αργολίδας και πρώην αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ, πριν μερικές μέρες, με επιστολή του στα ΜΜΕ, κάλεσε τους νέους να διεκδικήσουν, ότι ρήμαξε τόσα χρόνια από τη θέση και τη στάση του στο συνδικαλιστικό κίνημα, αυτός και το σινάφι του.

Να θυμίσουμε στους εργαζόμενους τη στάση της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Αργολίδας όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα το διάστημα της πανδημίας, όταν οι εργαζόμενοι μάτωναν στους χώρους δουλειάς με τα αντεργατικά μέτρα που πήραν εργοδοσία και κυβέρνηση, η ηγεσία της ΓΣΕΕ «ίδρωνε» στις τηλεδιασκέψεις με τα αφεντικά και την κυβέρνηση, έκανε πλατφόρμες και επεξεργασίες για την εξειδίκευση και προώθηση των αντεργατικών Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και ταυτόχρονα ειρωνευόταν τους αγώνες των εργαζόμενων, με τη λογική ότι «η πανδημία δεν έχει ταξικό χαρακτήρα» και «εργαζόμενοι και επιχειρήσεις είμαστε στην ίδια βάρκα»!

Άφαντο, ήταν και το Εργατικό Κέντρο Αργολίδας, αφού δεν κούνησε ούτε το μικρό του δαχτυλάκι έτσι ώστε να οργανώσει την πάλη των εργαζομένων και να εμποδίσει όλα τα αντεργατικά μέτρα που πέρασαν, με την αιτιολογία της πανδημίας, όπως δεν έκανε τίποτα και τα προηγούμενα χρόνια με τα 3 μνημόνια που πραγματικά ισοπέδωσαν ότι εργατικό δικαίωμα υπήρχε.

Με την ίδια «ταγμένη» λογική, δεν είπαν κουβέντα για τη στήριξη εργατικών κινητοποιήσεων όλου του προηγούμενου διαστήματος  σε κλάδους όπως ο Επισιτισμός – Τουρισμός, η Υγεία, για τις απολύσεις στα ιχθυοτροφεία κ.α.

Σαφώς λοιπόν, η φράση του προέδρου του Ε.Κ. Αργολίδας, «γιατί χρειαζόμαστε αυτή την ανανέωση της Συνδικαλιστικής και πολιτικής ζωής του τόπου» κοροϊδεύει κανονικά του εργαζόμενους όταν στο Ε.Κ. που προεδρεύει χρόνια, υπάρχουν σωματεία «φαντάσματα», χωρίς καμία λειτουργία, χωρίς πουθενά καταχωρημένες αρχαιρεσίες, με άφαντα Διοικητικά Συμβούλια. Η ανανέωση για την οποία μιλά ο κ. Κολεβέντης, θα’ ναι τα Εργατικά Κέντρα να αποτελούνται από πραγματικά και ζωντανά σωματεία που θα βρίσκονται στο πλευρό των εργαζομένων και δεν θα αποτελούν «θαλάμους» ψηφοθηρίας και «ομηρίας» των εργαζομένων, λόγω μεσολάβησης τους, για ένα μεροκάματο.

Δυστυχώς για αυτούς, οι εργαζόμενοι γνωρίζουν τα έργα και τις ημέρες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού τόσο σε συνθήκες ανάπτυξης όσο και στα πρόσφατα χρόνια της κρίσης. Σήμερα σε συνθήκες πανδημίας και άγριας εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς είναι πλήρως εξαφανισμένοι, βαθιά απαξιωμένοι, χωρίς κύρος στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς. Όχι μόνο αρνούνται να βρεθούν στους χώρους δουλειάς που η εκμετάλλευση οργιάζει, αλλά απαξιώνουν τις μορφές πάλης και τους εργαζόμενους που διεκδικούν μέτρα και μέσα προστασίας. Εμφανίζονται μόνο μέσα από συνεντεύξεις και τηλεδιασκέψεις για να δηλώνουν την προθυμία και τη συμφωνία τους με την κυβερνητική πολιτική.

Αλήθεια, πόσο θράσος χρειάζεται, όλοι αυτοί που κατάντησαν τα εργατικά κέντρα και την ίδια την ΓΣΕΕ, παραμάγαζα της κυβέρνησης και της εργοδοσίας,  να δίνουν «οδηγίες» στους νέους εργαζόμενους;

Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αργολίδας, κ. Κολεβέντης, καλεί τους νέους και τις νέες, που βρήκαν διαλυμένη την κοινωνική ασφάλιση, που δουλεύουν με σχεδόν ανύπαρκτες ΣΣΕ, με ποινικοποιημένη την συνδικαλιστική δράση, την απεργία και την διαδήλωση, να «διεκδικήσουν» τι ακριβώς;«Ισόρροπη ανάπτυξη», όπως γράφει στην επιστολή του;;;;

Κύριε Κολεβέντη, παρόλο που οι νέοι εργαζόμενοι βιώνουν έναν καθημερινό βομβαρδισμό απογοήτευσης, μοιρολατρίας, ατομικισμού και αδιεξόδου. Ένα ανθρωποφάγο λάιφστάιλ, που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, την απομόνωση και τους “ψεύτικους παραδείσους” ως δήθεν απάντηση στην parttime δουλειά – ζωή, την ανεργία και τη φτώχεια.

Αυτή η νεολαία είναι η ελπίδα του αύριο. Ο πρωταγωνιστής της ζωής, η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, οι ήρωες του μέλλοντος.

Είναι η νεολαία που κατεβαίνει στους δρόμους ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα των κυβερνήσεων διεκδικώντας Δημόσια – Δωρεάν Παιδεία. Είναι τα παιδιά των χαλυβουργών, των απεργών της ΛΑΡΚΟ, των ναυτεργατών. Είναι οι σερβιτόροι, οι μάγειρες και οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο και στις βιομηχανίες τροφίμων, οι πρακτικάριοι, οι σπουδαστές που δουλεύουν 24ωρα για ένα ξεροκόμματο και συνεχίζουν να αγωνίζονται, να διεκδικούν, να σηκώνουν κεφάλι.

Είναι η γενιά που μπήκε στην πρώτη γραμμή ενάντια στην πανδημία, με την επιστήμη της και τον ανθρωπισμό της, οι γιατροί και οι νοσοκόμοι που δεν δέχονται την παράδοση της Υγείας στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αυτή η τάξη δεν έχει ανάγκη από “σωτήρες” και «μέντορες» σαν και του λόγου σας, που θα της λένε τι να κάνει.

Έχει τις αξίες της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας και του αγώνα. Έχει την Ιστορία, τις κατακτήσεις και τις παρακαταθήκες του εργατικού κινήματος. Είναι η τάξη που παράγει τον πλούτο, που κινεί τον κόσμο και βαδίζει προς το μέλλον.

ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΝΑΣΑ!

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ! ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΖΥΓΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΙΤΟ ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ!

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΑΣ!»