Οι τρόποι χαιρετισμού μεταξύ των ανθρώπων σε όλον τον κόσμο, οπωσδήποτε διαφέρουν, ωστόσο με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι η χειραψία αποτελεί την πλέον διαδεδομένη μέθοδο στον κόσμο. Ή πιο σωστά αποτελούσε γιατί στην “εποχή του κορωνοϊού” που διανύουμε έχει μετατραπεί σε αποφευκταία κίνηση.
Πώς όμως επικράτησε η χειραψία; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ;
Η αλήθεια είναι ότι σε όλον τον κόσμο υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χαιρετίσεις κάποιον. Στο Θιβέτ, καλωσορίζουν τους ανθρώπους βγάζοντας έξω την γλώσσα, ενώ οι Μαορί στην Νέα Ζηλανδία, ακουμπούν τις μύτες τους. Στην Αιθιοπία, οι άνδρες ακουμπούν τους αγκώνες τους, ενώ στο Κονγκό, τα μέτωπά τους.
Η χειραψία καθιερώθηκε ως κίνηση χαιρετισμού στην Ελλάδα, του 5ου αιώνα π.Χ. Συμβόλιζε την ειρήνη, δείχνοντας πως κανένας από τους δυο που ένωναν τα χέρια τους δεν κρατούσε όπλο. Έτσι η χειραψία έκανε το ξεκίνημα της με έναν παρόμοιο με τον σημερινό τρόπο. Δίνοντας τα χέρια οι άνθρωποι κάνουν τον άλλον να αισθανθεί ασφάλεια και οικεία.
Οι Ρωμαίοι αργότερα την διαφοροποίησαν ελαφρώς, αφού αρπάζαν τον πήχη και όχι την παλάμη, ώστε να είναι σίγουροι πως κανένας από τους δυο δεν είχε κρυμμένο κάποιο μαχαίρι μέσα στο μανίκι του. Από εκεί και πέρα, το κούνημα των χεριών στην χειραψία λέγεται πως ξεκίνησε τον Μεσαίωνα, όταν οι ιππότες κουνούσαν τα χέρια εκείνου που βρισκόταν απέναντί τους, ώστε κάθε κρυμμένο όπλο να έπεφτε στο έδαφος.
Στην Δύση τα τελευταία χρόνια βέβαια, η χειραψία μπορεί να παραμένει η πιο διαδεδομένη μορφή χαιρετισμού, αλλά έχει δώσει σε πολλές περιπτώσεις την θέση της στο λεγόμενο high-five, η σε αυτό που λέμε εμείς «κόλλα το». Επίσης και η ένωση δυο γροθιών ήταν αρκετά διαδεδομένη, κάτι που στην πανδημία, μαζί με την ένωση των αγκώνων, ίσως η κυρίαρχη μορφή χαιρετισμού. Ωστόσο, ειδικά στην εργασία, η χειραψία παρέμενε μέχρι πρόσφατα κυρίαρχη, ως ένδειξη ειρηνικής και ευχάριστης διάθεσης.