Ντροπιαστικά για την κοινωνία μας είναι τα στοιχεία για την κακοποίηση των γυναικών στην Ελλάδα, με τα περιστατικά να αυξάνονται κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Μέχρι τον Νοέμβριο του 2020, πάνω από 4.800 γυναίκες σε όλη την Ελλάδα έκαναν καταγγελία στη Γραμμή SOS 15900.
Την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, Άργος και Ναύπλιο φωταγώγησαν συμβολικά πρώην και νυν δημαρχείο αντίστοιχα σε πορτοκαλί χρώμα, προκειμένου να περάσουν ένα μήνυμα κατά της κακοποίησης.
Η έκθεση και τα στοιχεία για την Πελοπόννησο
Η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων παρουσίασε την πρώτη έκθεσή της για τη βία κατά των γυναικών, η οποία είναι αφιερωμένη στην Ελένη Τοπαλούδη.
Σύμφωνα με την έκθεση, από το σύνολο των κλήσεων που καταγράφηκαν στην Γραμμή SOS 15900 τον Μάρτιο 2020 κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, οι περισσότερες ήταν στην Περιφέρεια Αττικής με ποσοστό 42%. Ακολουθεί η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με 9% και η Κρήτη με 4%. Τον ίδιο μήνα το 92% από το σύνολο των κλήσεων αφορούσαν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και 87% αντίστοιχα τον Απρίλιο 2020.
Από τις 4.872 γυναίκες που ζήτησαν βοήθεια μέχρι και το Νοέμβριο του 2020, το 2,7% ήταν στο συμβουλευτικό κέντρο Τρίπολης που αντιστοιχεί σε έναν αριθμό 132 επί του συνόλου. Αντίστοιχα στην Πάτρα το ποσοστό επί του συνόλου είναι 3,7% (180 γυναίκες).
Το διάστημα της πρώτης καραντίνας, οι κλήσεις προς την τηλεφωνική γραμμή SOS αυξήθηκαν κατά 230% σε σχέση με το ίδιο διάστημα πέρυσι. Στη δεύτερη καραντίνα έχουν γίνει 260 κλήσεις από γυναίκες για βοήθεια από την 1η Νοεμβρίου.
Σχέση θύματος – θύτη
Σε ό,τι αφορά τη σχέση θύματος-θύτη για τις ωφελούμενες ή τα τρίτα πρόσωπα που κάλεσαν την γραμμή και ανέφεραν περιστατικό βίας, θύτης ήταν ο σύζυγος στο 57% των περιπτώσεων κατά το μήνα Μάρτιο 2020 και 54% τον Απρίλιο 2020.
Τα κύρια αιτήματα των κλήσεων και για τους δύο μήνες αναφοράς ήταν η νομική συμβουλευτική με ποσοστό 41% τον Μάρτιο 2020 και 33% τον Απρίλιο 2020.
Στοιχεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας
Στην έκθεση, παρατίθενται τα στοιχεία για τις καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού και ειδικότερα από τον Μάρτιο του 2020, όταν επιβλήθηκε η πρώτη καραντίνα:
«Την περίοδο του πρώτου Covid-19 lockdown και πιο συγκεκριμένα την περίοδο Μαρτίου -Απριλίου 2020, στα Συμβουλευτικά Κέντρα του Δικτύου δομών για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών απευθύνθηκαν 549 γυναίκες στο σύνολο. Κατά την περίοδο αναφοράς βασική πηγή ενημέρωσης των γυναικών ήταν η Γραμμή SOS 15900 με 39% τον μήνα Απρίλιο 2020, ενώ το 18% ενημερώθηκε από άλλο φορέα. Αναλυτικά, στα Συμβουλευτικά Κέντρα τον Απρίλιο 2020 σχεδόν το 55% εξ αυτών εξυπηρετήθηκε στην Αθήνα, τον Πειραιά, την Πάτρα, την Θεσσαλονίκη και την Αλεξανδρούπολη, ενώ σχεδόν το 17% στην Κρήτη, Κω, Κέρκυρα, Χίο και Μυτιλήνη και το 28% στα υπόλοιπα Συμβουλευτικά Κέντρα του Δικτύου.
Οι επικρατέστερες μορφές βίας κατά των γυναικών και τους δύο μήνες αναφοράς υπήρξε η ενδοοικογενειακή βία με σχεδόν 84%. Περίπου το 28% των γυναικών έλαβε ψυχολογική υποστήριξη και το 26% νομική υποστήριξη.
Η σχέση μεταξύ θύματος – θύτη ήταν κυρίως σχέση μεταξύ συζύγων (πρώην και νυν), με ποσοστό 56% για τον μήνα Μάρτιο 2020 και 51% για τον Απρίλιο 2020.
Οι ηλικιακές ομάδες των γυναικών που έλαβαν υποστηρικτικές υπηρεσίες στα Συμβουλευτικά Κέντρα του Δικτύου και στους δύο μήνες αναφοράς ήταν περίπου 7% για γυναίκες μεταξύ 26-35 χρονών, περίπου 25% για γυναίκες ηλικίας 36-45 χρονών και 23% για τις γυναίκες μεταξύ 46-55 χρονών. Οι γυναίκες που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις ανήκαν σε μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα 60+ και ήταν περίπου 5% τον Μάρτιο 2020 και σε ποσοστό 12% τον Απρίλιο 2020, με κύριες μορφές βίας τη σωματική παραμέληση και κακοποίηση και η ψυχολογική και οικονομική βία από θύτες συζύγους/συντρόφους, τα ενήλικα παιδιά τους, άλλους συγγενείς ή τους φροντιστές τους.
Το εκπαιδευτικό επίπεδο των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα κυμάνθηκε μεταξύ της δευτεροβάθμιας και της μεταλυκειακής εκπαίδευσης, ενώ αναφορικά με την κατάσταση απασχόλησης τους περίπου το 42% ήταν άνεργες και 36% ήταν εργαζόμενες, ενώ 5% ήταν γυναίκες σε σύνταξη».
Στον παρακάτων πίνακα αναγράφονται τα στοιχεία των φιλοξενούμενων γυναικών και παιδιών ανά περιοχή.
