Η ΚΝΕ Αργολίδας με ανακοίνωσή της εκφράζει την αντίθεσή της με τις εξαγγελίες αλλαγής του συστήματος πρόσβασης στα Πανεπιστήμια.
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά:
«Χωρίς ίχνος ντροπής, χωρίς να υπολογίζει την αγωνία, το άγχος και την πίεση που αισθάνονται οι υποψήφιοι των πανελλαδικών εξετάσεων, εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση τους αιφνιδιάζει, αλλάζοντας το φετινό σύστημα εισαγωγής, 6 μήνες πριν δώσουν πανελλήνιες! Χιλιάδες υποψήφιοι σε όλη τη χώρα, αυτή τη στιγμή, αισθάνονται “πειραματόζωα” σε αλλαγές που τους βάζουν “το μαχαίρι στο λαιμό” τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει ξεκαθαριστεί πότε θα ανοίξουν τα σχολεία και ποια θα είναι η τελική εξεταζόμενη ύλη.
Η κυβέρνηση, επιδιώκοντας να κάμψει τις αντιδράσεις που υπάρχουν για τα μέτρα έντασης της καταστολής στα Πανεπιστήμια (βλ. πανεπιστημιακή αστυνομία, έλεγχος εισόδου κ.λπ.), προσπαθεί να δελεάσει τους πρυτάνεις, δίνοντας στα πανεπιστημιακά τμήματα τη δυνατότητα να ορίζουν την ελάχιστη βάση εισαγωγής των υποψηφίων σε αυτά. Σε αυτό το πλαίσιο, η υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι οι υποψήφιοι θα έχουν πλέον περιορισμένο αριθμό επιλογών στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου. Όσοι καταφέρουν με την πρώτη συμπλήρωση μηχανογραφικού και περάσουν έχει καλώς. Όσοι δεν τα καταφέρουν, θα ξανακάνουν μηχανογραφικό για όποια σχολή μένει κενή. Το υπουργείο Παιδείας θέλει ουσιαστικά να μη διαλέγουν οι μαθητές το Τμήμα που επιθυμούν, αλλά το Τμήμα να διαλέγει τους μαθητές! Πρόκειται για ένα παρόμοιο σύστημα με αυτό που είχε επιχειρήσει να φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με το πρώτο μηχανογραφικό των δέκα επιλογών και τα λεγόμενα Τμήματα Ελεύθερης Πρόσβασης.
Τα παραπάνω οδηγούν σίγουρα:
- Χιλιάδες μαθητές -ιδιαίτερα των πιο φτωχών λαϊκών οικογενειών- να μείνουν εκτός Πανεπιστημίων, αφού θα υπάρξει μεγάλη μείωση των εισακτέων.
- Κόβονται τα φτερά σε χιλιάδες μαθητές που ονειρεύονται να σπουδάσουν και οδηγούνται αντικειμενικά στην ανήλικη εργασία της μαθητείας στις νέες Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης μετά το Γυμνάσιο, που προκρίνεται μέσω του Νομοσχεδίου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση.
- Η επιλογή του Τμήματος γίνεται τζόγος για τους μαθητές, αφού, αν δεν “πετύχουν” με την πρώτη μία από τις περιορισμένες επιλογές τους, χωρίς μάλιστα να ξέρουν ποια θα είναι η ελάχιστη βάση εισαγωγής, στη συνέχεια θα παίρνουν κυριολεκτικά “ό,τι περισσέψει”…
- Στη μονιμοποίηση των τεράστιων κενών σε καθηγητές και υποδομές των ίδιων των Πανεπιστημίων, κάτι που σημαίνει υποβάθμιση των σπουδών όλων των φοιτητών. Μόνοι τους, άλλωστε, ομολογούν πως με αυτά τα μέτρα δεν θα χρειάζονται τόσες μετεγγραφές ή καθηγητές για φροντιστηριακά μαθήματα. Δρομολογείται και με αυτόν τον τρόπο η περαιτέρω κατηγοριοποίηση έως και κλείσιμο Τμημάτων, η υλοποίηση, δηλαδή, της Έκθεσης Πισσαρίδη.
Κάθε φορά που πάνε να περάσουν οι κυβερνήσεις αντιδραστικά σχέδια για το Λύκειο και το Εξεταστικό μιλάνε υποκριτικά για τα προβλήματα του Λυκείου. Λες και αυτά ήρθαν από τον ουρανό και δεν είναι αποτέλεσμα της πολιτικής τους. Το 2011 η Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι είναι πρόβλημα που οι πανελλαδικές εξετάσεις γίνονται πρωτοσέλιδο. Το 2013, επί ΝΔ, έλεγαν ότι το Λύκειο απαξιώνεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Γαβρόγλου έλεγαν πως το σχολείο πρέπει να γίνει φροντιστήριο για να μην πάνε οι μαθητές φροντιστήριο και τώρα η ΝΔ και η Ν. Κεραμέως λέει πως αν γίνεται ξεσκαρτάρισμα των υποψηφίων θα βελτιωθεί η ποιότητα σπουδών στα Πανεπιστήμια.
Να της πούμε μάλλον κάτι που δεν έχει ακούσει ποτέ …παρότι υπουργός Παιδείας: Το μορφωτικό επίπεδο των νέων αναβαθμίζεται όταν αναβαθμίζεται η Παιδεία, όταν το σχολείο και το Πανεπιστήμιο γίνονται καλύτερα.
Αν τους ενδιέφερε πραγματικά το μορφωτικό επίπεδο των μαθητών…
- Γιατί υποστηρίζουν ένα σχολείο-εξεταστικό κέντρο, που έχουν φτιάξει οι νόμοι όλων των κυβερνήσεων και μάλιστα το κάνουν ακόμα πιο σκληρό; Δεν ξέρουν ότι με αυτόν τον τρόπο δεν μορφώνονται ουσιαστικά οι μαθητές, αλλά σπρώχνονται ακόμα περισσότερο στην παπαγαλία για να τα καταφέρουν στις εξετάσεις και στην αποστήθιση σκόρπιων και αποσπασματικών γνώσεων; Όταν μάλιστα έχουν ήδη εξαγγείλει την Τράπεζα Θεμάτων ως τρόπο διεξαγωγής των ενδοσχολικών εξετάσεων σε όλο το Λύκειο; Δηλαδή, με την ελάχιστη βάση εισαγωγής ή με περισσότερες και πιο δύσκολες εξετάσεις ένας μαθητής θα παίρνει στέρεες γνώσεις Μαθηματικών, Ιστορίας, Φυσικής και πάει λέγοντας;
- Γιατί κάνουν το σχολείο ακόμα πιο ακριβό και τη ζωή των μαθητών μια ατελείωτη διαδρομή σπίτι – σχολείο – φροντιστήριο; Δεν ξέρουν πως αυτές οι αλλαγές θα αυξήσουν κατακόρυφα την ανάγκη για ακόμα περισσότερα φροντιστήρια και ιδιαίτερα, κάτι που ήδη δεν μπορούν να αντέξουν όλες οι οικογένειες; Και όλα αυτά όταν τα σχολεία έχουν ακόμα χιλιάδες κενά σε καθηγητές, υποδομές και εξοπλισμό. Διαχωρίζουν ακόμα περισσότερο τους μαθητές σε “πλούσιους” και “φτωχούς”, κάνουν το σχολείο ακόμα πιο ταξικό.
- Γιατί υπερασπίζονται ένα σχολείο-αρένα ανταγωνισμού; Με τις περιορισμένες επιλογές στο μηχανογραφικό, το σχολείο συνεχίζει να είναι ένας “διαγωνισμός” κατάταξης των υποψηφίων σε έναν προκαθορισμένο αριθμό θέσεων στα ιδρύματα. Oι μαθητές ανταγωνίζονται ο ένας το άλλον, αφού οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι μια ανταγωνιστική διαδικασία, που στόχος της δεν είναι να γράψεις καλά, αλλά καλύτερα από κάποιον άλλο.
- Γιατί προτείνουν μέτρα, όπως η ελάχιστη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ και η Τράπεζα Θεμάτων, που έχουν αποτύχει σύμφωνα με δικές τους έρευνες; Η εφαρμογή της βάσης του 10 την προηγούμενη δεκαετία το μόνο που κατάφερε ήταν να «αδειάσει» τα λεγόμενα Τμήματα χαμηλής ζήτησης, χωρίς να βελτιώσει σε τίποτα το επίπεδο της Ανώτατης Εκπαίδευσης των υπόλοιπων Τμημάτων. Τη μία μόνο χρονιά που λειτούργησε η Τράπεζα Θεμάτων άφησε το 40% των εξεταζόμενων μαθητών μετεξεταστέους…
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι δίπλα στους μαθητές που αυτή τη στιγμή αγωνιούν. Θα είναι δίπλα στους αγώνες τους για να μη γίνουν νόμος αυτές οι εξαγγελίες της κυβέρνησης.
Παλεύουμε για έναν διαφορετικό τρόπο πρόσβασης, έστω ως μέτρο ανακούφισης, ως μέτρο ενίσχυσης της προσπάθειας των μαθητών των λαϊκών οικογενειών. Με απεριόριστη δυνατότητα πολλαπλών επιλογών προτίμησης, με δικαίωμα επανάληψης της διαδικασίας όσες φορές επιθυμούν οι υποψήφιοι, με δυνατότητα κατοχύρωσης βαθμολογίας μαθημάτων και για τις επόμενες χρονιές.
Πάνω απ’ όλα, παλεύουμε για ένα σχολείο που θα δουλεύει σταθερά με όλα και για όλα τα παιδιά, μορφώνοντάς τα ολόπλευρα, αναπτύσσοντας όλες τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα, τα ταλέντα, που θα καλλιεργεί τη δίψα για μόρφωση και θα δίνει διέξοδο στις νεανικές ανησυχίες. Το σχολείο των σύγχρονων δυνατοτήτων της εποχής μας, που θα προκύψει σε μια κοινωνία που στο επίκεντρό της θα έχει τις ανάγκες του λαού μας».