Γιώργος Μώρος

Η φωνή μας ένα αγνό αγέρι στη βροχή άστρα να περπατούν στα έρημα σοκάκια Η φωνή μας ένα πρώιμο τριαντάφυλλο

Βλέπεις ξαστέρωσε έχει λιακάδα σήμερα μην καπνίζεις άλλο ρε κοίτα φαίνεται και η Ακροναυπλία στο βάθος (σιωπή) (αναστεναγμός ) πηγαίναμε

Όταν ξυπνάει το κυκλάμινο τα πουλιά πίνουν ένα καημό. Ρωτούν τους γερτούς έρωτες της στιγμής αν οι γλάροι θα γράψουν