Περί συμβούλων και …άλλα δεινά

ΠΟΛΛΗ κουβέντα γίνεται τελευταία για τους ειδικούς συμβούλους είτε των δημάρχων είτε των υποψηφίων βουλευτών, με βαρύγδουπες αναλύσεις του τύπου τιμωρήθηκε το κόμμα και έτσι δεν εξελέγει ο λαοπρόβλητος, τον οποίο ο κόσμος υπερεκτιμούσε ή τις πικρόχολες του τύπου αντικαταστάθηκε ο σύμβουλος γιατί δεν εξέφραζε τις πολιτικές επιλογές κάποιου Δημάρχου.
ΜΠΟΥΡΔΕΣ! Μπούρδες με αντίκρισμα αφού κάποιος απ τους «αναλυτές» ονομάζει τον «δικό του» μεταξύ άλλων και «γαλαντόμο»! Ωραίο κριτήριο. Τι να θέλει να μας πει ο «συνάδελφος»; Υποθέτω το πιο απλό ότι όπου βρισκόταν ο υποψήφιός του «κερνούσε» χωρίς να τον τρώνε καβούρια, όπως ίσως άλλους. Είναι όμως αυτό επιχείρημα για να εκλεγεί κανείς!
ΟΤΑΝ φυσικά στελεχώνεις το γραφείο σου με μοναδικά κριτήρια την κομματική ταυτότητα και ομορφιά, τότε τα αποτελέσματα θα είναι σχεδόν πάντα προβλέψιμα και αρνητικά. Ειδικά όταν η στελέχωση γίνεται με αντικείμενο την στήριξη με ψηφοφόρους, (μεγάλο σόι, αυξημένη επιρροή σε ψηφοφόρους κλπ) μπορεί να οδηγήσει σε μια αμφίβολη αύξηση των ψηφοφόρων, όμως με μεγαλύτερη βεβαιότητα οδηγεί σε λαθεμένες πολιτικές επιλογές που μπορεί να αποβούν μοιραίες για τον συμβουλευόμενο.
Η ΜΟΔΑ με τα ειδικά γραφεία συμβούλων, πέρα απ τα αρνητικά της,-αποξενωμένες από την τοπική πραγματικότητα αποφάσεις, έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας-, μπορεί να φανεί πιο ουσιαστική στην παροχή των υπηρεσιών της, αφού ο ανταγωνισμός την οδηγεί σε διαρκή αναθεώρηση εσφαλμένων αποφάσεων, προκειμένου να επιβιώσει.
ΟΜΩΣ η ευθύνη για το όποιο αποτέλεσμα δεν βαραίνει τον σύμβουλο ή τους συμβούλους, αλλά εκείνον που χρησιμοποιεί τις επιλογές τους. Όποιος και να είναι ο σύμβουλος την ευθύνη την φέρνει αυτός που τον επέλεξε. Δεν υπάρχουν περιθώρια λοιπόν να μεταφέρει κανείς στους συμβούλους ή στην στελέχωση ενός γραφείου την αποτυχία αυτού που λαμβάνει τις αποφάσεις του ή δρα κατόπιν υποδείξεών του.
 
(Άκης Ντάνος)