Ο Βυσμάτουλος Ευ-παρτίδης

H απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου
Ο Βυσμάτουλος άξιος γιος του Καταφέρνη , από τα παιδικά του χρόνια  είχε διακριθεί για την άριστη ικανότητα του να χειρίζεται πρόσωπα και καταστάσεις. Στο φημισμένο Λύκειο της Αγοράς, το διάσημο σχολείο της αρχαιότητα σύμφωνα με τις φήμες κατόρθωσε και πήρε απολυτήριο χάρις στην μύτη του σκύλου του.
-Που τον πας τον σκύλο Βυσμάτουλε; (Τον ρώτησε ο πατέρας ενώ ετοίμαζε τα φαγητά και τους μεζέδες  στο καπηλειό του.)  
-Πατέρα δεν θέλεις να πάρω πτυχίο από το Λύκειο;
-Αν θες να κάνεις κάτι στην ζωή σου πρέπει να πάρεις το χαρτί σου από εκεί, όλη η καλή κοινωνία εκεί σπουδάζει. Όλα θυσία τα έκανα για να πας εκεί.
Το λαγωνικό σκυλί εντόπισε όλους τους χιτώνες καθηγητών που είχαν σκύλους στην αυλή τους. Όσα χρόνια κράτησε η φοίτηση του Βυσμάτουλου στο Λύκειο στα πιθάρια σκουπιδιών του καπηλειού δεν βρέθηκε ούτε ένα κόκκαλο για τα αδέσποτα. Όλα τα κόκκαλα του μαγαζιού έγιναν μακροχρόνιο φιλοζωϊκό δώρο στους καθηγητές του.
Εκεί γνώρισε και τον Λαδόνιο τον 6ο , γόνος ιδιαίτερα εύπορης οικογένειας και ονομαστός στην Πόλη. Για έξι γενιές κρατούσαν το ίδιο όνομα από τον παππού στον εγγονό και από ότι φαίνεται θα συνεχιζόταν. Οικογενειακή παράδοση η παραγωγή λαδιού και μακραίωνη οικογενειακή πρακτική το λάδωμα. Σύμφωνα με τις κακές γλώσσες προ πολλών ετών είχαν καταπατήσει πολλά στρέμματα δημόσιας γης. Αλλά λαδώνοντας δεξιά , αριστερά , πάνω και κάτω  τα κατοχύρωσαν ως περιουσία τους. Ήταν και ικανοί επιχειρηματίες . Τελειόφοιτος αριστούχος φοιτητής ο Λαδόνιος κουβέντιασε με τον πατέρα του τα μελλοντικά του σχέδια.
-Πατέρα εκτός από την παραγωγή λαδιού πρέπει να ελέγχουμε και το νερό.
-Είσαι καλά παιδί μου, πώς θα πάρουμε στα χέρια μας το Δημόσιο Υδραγωγείο;
-Να μην το πάρουμε!
-Μα τον Δία παιδί μου ( ήταν και θεοσεβούμενος απατεώνας) μήπως τρελάθηκες;
-Για ποιο λόγο πατέρα να το πάρουμε για να χρεωθούμε τα έξοδα συντήρησης και κατασκευών , μόνο την αποκλειστική διαχείριση θα διεκδικήσουμε.
-Δηλαδή χωρίς να χαλάσουμε δραχμή, θα πουλάμε κάτι που ποτέ δεν αγοράσαμε! Μπράβο μέγα Λαδόνιε Έκτε μας ξεπέρασες όλους. Αλλά πως θα γίνει αυτό;
-Εμείς ας το έχουμε στο νου μας και θα εκμεταλλευτούμε τα γεγονότα όταν μας δοθεί η ευκαιρία.  Ή μπορεί και εμείς να προκαλέσουμε τα γεγονότα (Είπε μέσα του.)
Και η μεγάλη ευκαιρία ήρθε λίγα χρόνια μετά στην μάχη του Χαραθώνα, όταν έκαναν ξαφνική επίθεση οι βάρβαροι. Φήμες μετά από χρόνια είπαν ότι την επίθεση των βαρβάρων είχαν χρηματοδοτήσει πλούσιες οικογένειες στην Πόλη για να αποτρέψουν κάτι παράξενους κινηματίες με συνθήματα όπως Λαϊκή Δημοκρατία, Εθνική Κυριαρχία. Ο επερχόμενος κίνδυνος θα διασφάλιζε τον αυστηρό αστικό χαρακτήρα της Δημοκρατίας. Άλλοι είπαν ότι είχε βάλει και το χέρι της η οικογένεια Λαδόνιου.
Ο Λαδόνιος πήγε και αυτός στην μάχη , αλλά με το κατάλληλο λάδι του ανατέθηκε η επικίνδυνη αποστολή του πολεμικού ανταποκριτή. Αραχτός κάτω από τον παχύ ίσκιο μιας δικιάς τους ελιάς σε περγαμηνές αποτύπωνε τα γεγονότα. Από τότε απόκτησε και τις πολύ καλές του σχέσεις με την τέταρτη εξουσία.
Στην μάχη ξεχώρισε μπροστά τον αγαπημένο του φίλο τον Βυσμάτουλο.  Για άλλη μια φορά θαύμασε την τεχνική του, φαινομενικά πολεμούσε αλλά πάντα ήταν πίσω από την προστασία των ασπίδων των συμπολεμιστών του. Ξαφνικά ακούστηκε η κραυγή του Βυσμάτουλου.
-Τρέξτε στο υδραγωγείο, κινδυνεύει.
Η ομάδα του Βυσμάτουλου υπερασπίστηκε γενναία το υδραγωγείο , αν και δεν χρειάστηκε να κάνουν και πολλά πράγματα γιατί οι βάρβαροι τράπηκαν σε φυγή , χωρίς κανένας να μπορεί να εξηγήσει την τακτική τους.
Την άλλη μέρα ο Λαδόνιος ως πολεμικός ανταποκριτής υμνούσε την ευφυΐα του Βυσμάτουλου να αντιληφθεί την επίθεση αλλά και την ανδρεία του. Έβαλε  και  ένα πετυχημένο σκίτσο του στις περγαμηνές που κόλλησε σε διάφορα σημεία της πόλης. Χαρακτηριστική ήταν η λεζάντα κάτω από το σκίτσο.
-Τέτοιοι λαμπροί νέοι πρέπει να στηρίζουν τους θεσμούς της πόλης.
Ο πατέρας του Βυσμάτουλου για μια εβδομάδα κέρναγε τους πελάτες του, τέτοια δόξα και τιμή ήταν πέρα από κάθε όριο. Το σκίτσο του πολεμοχαρή υπερασπιστή πάνω σε κάθε πιθάρι.
Όλα τα μέσα της εποχής πανηγύρισαν την εκλογή αυτού του νέου ως Ευπατρίδη, ήταν ο δημόσιος λειτουργός, ο αδιάφθορος, ο υπεύθυνος για όλες τις συμβάσεις. Η αρχαιολογική σκαπάνη μετά πολλά χρόνια απέδειξε ότι για τον Βυσμάτουλο το «ρ» ήταν μια θέση πίσω,  αντί για ευ-πατρίδης αποδείχτηκε ευ-παρτίδης.
-Πατέρα ( είπε ο Λαδόνιος) να έρθεις αύριο στην Αγορά, ο εκλεγμένος ρήτορας Αρπάχτης θα βάλει θέμα για την ιδιωτικοποίηση του Υδραγωγείου, μετά τα γεγονότα με τους βαρβάρους.
-Ρε μπαγάσα εκεί πήγαν τα δυο πιθάρια λάδι;
-Όχι μόνο το ένα.
-Το άλλο ;
-Άσε να γίνει η δουλειά και θα σου πω, είναι γρουσουζιά να ξέρεις.
Με ένα καλολαδωμένο λόγο ο Αρπάχτης προσπαθούσε να πείσει τους πολίτες για την ανάγκη ιδιωτικοποίησης του  Δημόσιου Υδραγωγείου. Ο Λαδόνιος ο Πέμπτος κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό όταν είδε να πετάγεται σαν βέλος ο Βυσμάτουλος ο φίλος του γιού του, αυτόν που προωθήσανε για Ευπατρίδη και να κατακευραυνώνει τον ρήτορα.
-Έχουμε ηθική υποχρέωση να τηρήσουμε τον δημόσιο χαρακτήρα των υδάτων.
-Μα καλά σε πούλησε αυτός ;
– Περίμενε πατέρα και θα δεις.
Ο Λαδόνιος ο Έκτος παίρνει το λόγο, και σπέρνοντας τον φόβο της δίψας  του λαού εκθειάζει την πρωτοβουλία της οικογένειας του για ιδιωτικοποίηση. Οι δύο φίλοι φτάνουν σε μεγάλη λεκτική αντιπαράθεση και μάλλον η σύγκρουση τους θα λυθεί στον Άρειο Πάγο. Οι πολίτες από την άλλη θαύμαζαν το μεγαλείο της δημοκρατίας τους !!! Όλα σταμάτησαν ξαφνικά όταν υπάλληλος του Υδραγωγείου έφτασε στην Αγορά και ανακοίνωσε ότι ελώδη λήμματα παρουσιάστηκαν στην κεντρική δεξαμενή του υδραγωγείου. Όλοι πάγωσαν, η δίψα ήταν προ των πυλών.
-Αναλαμβάνουμε και το μισό κόστος καθαρισμού των υδάτων σε συνεργασία με την Πόλη!!! Αν και το πρόβλημα είναι εξ ολοκρήρου της Πόλης.
Οι πολίτες ξέσπασαν σε επευφημίες για τον μεγάλο ευεργέτη, ο Βυσμάτουλος δεν είχε άλλα επιχειρήματα, οι δυο φίλοι αντάλλαξαν δολοφονικές ματιές, ο Βυσμάτουλος παραδέχτηκε την ήττα του.  Ήταν μεγάλο το όφελος τώρα πια  να περάσει το Δημόσιο Υδραγωγείο στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
-Δεν μου λες Λαδόνιε  Έκτε βάλθηκες να καταστρέψεις όσα με τόσο κόπο έφτιαξαν γενιές και γενιές Λαδόνιων;
-Πατέρα μην ανησυχείς όλα είναι υπό έλεγχο.
-Τι έλεγχο ρε παιδάκι μου, για να καθαρίσουμε την μεγάλη δεξαμενή θέλουμε δυο μήνες εργατικά χέρια.  Βάλε και τα ένσημα για την θεά Αθηνά.
-Πατέρα πόσα πιθάρια λάδι έλλειπαν από την αποθήκη;
-Δυο γιέ μου, το ένα το πήρε ο Ρήτορας για να κάνει την πρόταση και το άλλο….
-Το άλλο με λίγη μπογιά μαύρη έγιναν τα λήμματα της δεξαμενής. Με το κουταλάκι θα το βγάλουν οι δούλοι μου, σε δυο μήνες και θα έχω πάρει και την μισή επιχορήγηση για τον καθαρισμό.
-Και αυτό με τον Βυσμάτουλο στημένο;
-Ε μπράβο το κατάλαβες, εξ άλλου θα παραιτηθεί από Ευπατρίδης θα τον κάνω διευθυντή στο Υδραγωγείο.
-Πως θα γίνει αυτό;
-Θα παραιτηθεί για λόγους ευθιξίας. Με περιμένει στο λιμάνι να πάμε Σαλαμίνα για ένα διήμερο, να χαλαρώσουμε λίγο.
Πράγματι ο Βυσμάτουλος είχε πάει στο λιμάνι και είχε βγάλει το εισιτήριο του για να πάει με την δημόσια τριήρη στην Σαλαμίνα.  Από μακριά φάνηκε το πολυτελές ιδιωτικό σκάφος του Λαδόνιου, έπιασε λιμάνι δίπλα στην τριήρη.
-Βυσμάτουλε που πας;
-Σαλαμίνα,
-Έλα να πάμε μαζί.
Ένας μιλημένος  ανταποκριτής ειδήσεων κατέγραψε την σκηνή που ο Ευπατρίδης επιβιβάζεται στο σκάφος του νέου ιδιοκτήτη των Υδραγωγείων .  Οι περγαμηνές ειδήσεων έγιναν ανάρπαστες την άλλη μέρα. Ο Βυσμάτουλος  παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας αφού δημοσιοποίησε το νούμερο εισιτηρίου που είχε βγάλει. Εντελώς τυχαία βρέθηκε στο πλοίο του Λαδόνιου. Διορίστηκε διευθυντής στην νεοσύστατη εταιρία υδάτων.
-Και τι να έκανε το παιδί μου αφού έμεινε άνεργο; ( Ήταν  το επιχείρημα του πατέρα του ο οποίος κέρναγε για άλλη μια φορά την επιτυχία του γιού του.)
 
*Από τότε μέχρι τις ημέρες μας έγινε παράδοση σε εκείνη την μακρινή χώρα, σάλιαγκες Βυσμάτουλοι και «εθνικοί ευεργέτες»  Λαδόνιοι  προκαλώντας τεχνητά γεγονότα  καταστροφής, κλέβοντας τον δημόσιο πλούτο,  και με  τον φόβο βασικό εργαλείο να κυβερνούν την χώρα.….. Κάθε ομοιότητα με καταστάσεις που γνωρίζουμε καθόλου συμπτωματική….