Το ζήσαμε κι αυτό

ΔΥΟ ΔΗΜΟΤΙΚΑ συμβούλια με δυο διαφορετικά ψηφίσματα για την ΧΑ και συμβούλους να κόπτονται να μην καταδικαστεί μονομερώς η ΧΑ και χάσουν τους ψήφους της. Κάποια στιγμή οι σύμβουλοι θα πρέπει να φοράνε παντελόνια και να μην πουλάνε αντριλίκι. Όσοι δεν θέλαν να καταδικαστεί η Ναζιστική ομάδα που αναμένεται να παραπεμφθεί ακόμα και για εσχάτη προδοσία- όπως θάπρεπε να είχαν παραπεμφθεί στο παρελθόν και οι πολιτικοί πρόγονοί τους- θάπρεπε να το πουν και όχι να αφήσουν να εννοείται οτιδήποτε εντός και εκτός της αιθούσης.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ απ την μια να λες πως πολιτεύεσαι και απ την άλλη να μην αναλαμβάνεις πολιτικές ευθύνες των πράξεών σου, ούτε να βάζεις στην ίδια ζυγαριά το οργανωμένο έγκλημα, όπως στην περίπτωση της δολοφονίας του Φύσσα με οποιαδήποτε μορφής αντίσταση που συγκυριακά και επιτήδεια κάποιοι την ονοματίζουν βία ή τρομοκρατία.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ζυγαριά που να ζυγίζει πράξεις! Η κάθε μια εξετάζεται ξεχωριστά και ως ξεχωριστή πράξη κρίνεται. Το «μια σου και μία μου» μπορεί να ισχύει στα απατημένα ζευγάρια ή στα παιδικά παιχνίδια, δεν ισχύει όμως στην πολιτική γιατί έτσι θα ξεσπούσε βεντέτα μεταξύ αντιπάλων πλευρών. Αυτέ τις εξισώσεις μόνο οι γερμανοί και οι γερμανοτσολίαδες τις έκαναν.  Δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο περίπτωση συμψηφισμού, επομένως η θεωρία καταδικάζουμε την βία απ όπου κι αν προέρχεται, είναι εκ του πονηρού.

ΟΛΑ ΤΑ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ και στο συμβούλιο του Ναυπλίου και στο συμβούλιο του Άργους, αφορούσαν μια συγκεκριμένη πράξη. Ένα έγκλημα και δεν ήταν αναφορά γενικότερη στην εγκληματολογία, επομένως κάθε παρέκκλιση απ  την αναφορά στην πράξη αυτή ή κάθε γενίκευσή της προφανώς και θα παραποιούσε το νόημα της καταδίκης και θα φανέρωνε,  τι άλλο,  συνενοχή. Συνενοχή σε όσους στήριξαν με την ψήφο και την ανοχή τους τους εγκληματίες νεοναζιστές. Είδαμε λοιπόν να κρύβονται πίσω απ την γενικότητα ενός ψηφίσματος όσοι αδυνατούν να δουν την αλήθεια κατάματα. (Άκης Ντάνος)