Η Ἀθηνᾶ είχε δίκιο

 
Μιλάμε για το φονικό της 1ης Νοεμβρίου στο Ν. Ηράκλειο Αττικής. Σε ένα κείμενο που δεν δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα, λόγω μια απεργίας, αλλά στο http://www.anagnostis.org/node/846 και όπου επέμενα ότι οι δράστες ήταν πράκτορες. Διαβάστε αυτό πρώτα και μετά συνεχίζετε παρακάτω.
 
Ε, λοιπόν ήταν! Σας είχα υποσχεθεί δε ότι θα σας έδινα και άλλα στοιχεία για το έγκλημα, όταν μου τα έφερνε το… ταχυδρομικό περιστέρι. Μου έφερε λοιπόν την προκήρυξη των… τρομοκρατών. Που ήταν μια σούπα! Διάβασα και θαύμασα. Οι άνθρωποι που την συνέταξαν είναι πίσω, πολύ πίσω στον χρόνο και την Ιστορία. Γιατί ναι μεν είχαν κοινή αρχή κομμουνισμός και αναρχία, αλλά σύντομα τα χώρισαν τα τσανάκια τους, αού οι κομμουνιστές έφτιαξαν κόμμα και πήγε περίπατο το περίφημο “εξουσία από το λαό, για το λαό και προς όφελος του λαού”. Και για να προλάβω τους φανατικούς κομμουνιστές αναγνώστες, ο Λένιν τα είπε αυτά, εγώ ούτε είχα ούτε έχω συμμετοχή στα κομμουνιστικά τεκταινόμενα. Χαρακτηρίζω την προκήρυξη σαν σούπα, γιατί κινείται μεταξύ κομμουνισμού και αναρχίας, πράγμα που μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, όπως:
 
·       Οι συντάκτες είναι τελείως πελαγωμένοι και δεν ξέρουν τι λένε.
·       Προσπαθούν να εμπλέξουν αναρχικούς και κομμουνιστές και να τους βάλουν στο ίδιο τσουβάλι, που δεν γίνεται, (θα τα αναλύσουμε στο μέλλον αυτά,) ή, (χρειάζεται μια διάζευξη εδώ)
·       Προσπαθούν να μας μπερδέψουν και να παρασύρουν με το μέρος τους όσο περισσότερους γίνεται απ’ αυτούς που μισούν την ΧΑ.
 
Το τραγικό, (που αν δεν ήταν τόσο τραγικό, θα μπορούσε να είναι αστείο,) είναι ότι η Αντιτρομοκρατική εξετάζει την προκήρυξη, για να βρουν κατά πόσον είναι αληθινή. Έτσι μας ανακοίνωσαν, δηλαδή, επειδή ανήκουμε στη… Δύση. Εν τάξει, το πιστέψαμε κι αυτό.
 
Πάντως θαύμασα την ταχύτητα των τρομοκρατών. Μέσα σε δυο βδομάδες κατάφεραν να συντάξουν τόσο μπερδεμένο κείμενο. Εμένα θα μου έπαιρνε μήνες. Όπως και την παρατηρητικότητα εκείνου που βρήκε το USB στικάκι και το παρέδωσε στην αστυνομία, αφού δεν πιστεύω η αστυνομία θα έψαχνε να βρει στοιχεία στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Έχετε υπ’ όψιν σας το μέγεθος του αντικειμένου που συζητάμε; 1εκ.x4εκ. τα μεγαλύτερα. Και δεν πιστεύω οι… τρομοκράτες να το είχαν αφήσει στο γραφείο του διευθυντή. Κάπου το πέταξαν και όποιος το βρήκε, έτυχε να μην συμπαθεί την τρομοκρατία, (ενώ πολλοί ανεγκέφαλοι τους θεωρούν… ήρωες!) και αντί να του κάνει ένα ωραίο φορμάτ και να διαγράψει τα πάντα από μέσα (και τους πιθανούς ιούς, που ίσως περιείχε) και να το κρατήσει, το έβαλε στον υπολογιστή του και το διάβασε και κατάλαβε ότι έπρεπε να το παραδώσει στην αστυνομία. Κάπως έτσι θα έγινε. Ε, λοιπόν, μπράβο μας. Το πίστεψα κι αυτό. Είναι σαν να ψάχνουμε ψύλλους στ’ άχυρα και να τους βρίσκουμε. Το ότι τους βρίσκουμε έχει σημασία, το ότι ψάχνουμε είναι αδιάφορο, μπορεί ο καθένας να ψάχνει οτιδήποτε και πολλοί ψάχνουν για θαμμένες λίρες. (Με ‘γεια τα μυαλά!)
 
Θα πρότεινα λοιπόν, αφού οι άνθρωποι στερούνται φαντασίας, να προσλάβουν εμένα να τους φτιάχνω τα σενάρια, τις προκηρύξεις και να κανονίζω πού θα αφήνουν τα στικάκια μετά απ’ την τρομοκρατική ενέργεια. Με το αζημίωτο, φυσικά! Τζάμπα δεν κάνω τίποτα. Με την αναδουλειά που έχει πέσει, αυτό θα μου έλειπε να δούλευα και τζάμπα, αν και με τους μισθούς που κυκλοφορούν, δεν θα απείχε και πολύ. Τι έχουν να φοβηθούν; Η Αντιτρομοκρατική δεν μπορεί ν’ απλώσει χέρι πάνω τους, για όσο ακόμη θα ανήκουμε στη Δύση. Άρα, ακόμη κι αν τους καρφώσω, στο απυρόβλητο θα ‘ναι. Γιατί, όπως και να το πάρουμε, δεν είναι σενάριο αυτό. Σε μωρό παιδί να το πούμε, σαν παραμυθάκι, για να αποκοιμηθεί, θα το εκνευρίσουμε και θα μας πει: «δεν μου λες καλύτερα την ‘Κοκκινοσκουφίτσα’ για 1.583η φορά;» (αν ξέρει το πιτσιρίκι να μετράει μέχρι εκεί κι αν έχει κρατήσει αρχείο).
 
Για τι μας περνάνε, τέλος πάντων; Δεν είμαστε δα και τόσο ηλίθιοι! Μπορεί να εκλέξαμε το ανεγκέφαλο-ουτιδανό το 2009, αλλά δεν είμαστε όλοι σ’ αυτά τα χάλια! Ε, ας μην μας υποτιμάνε τόσο, έχει και η ανοχή μας τα όριά της. Γιατί μπορεί να είναι πράκτορες υπερδύναμης εκείνοι, (λέγε με ΗΠΑ) αλλά και εμείς είμαστε ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου, ασχέτως αν ψηφίζουμε αηδίες κάτι φορές. (Για να μας κολακέψω το είπα αυτό και δεν το πιστεύω).
 
Εκείνο που φοβάμαι τώρα είναι το δεύτερο μέρος του σεναρίου, μετα το διάλειμμα. Γιατί θα μας αφήσουν ν’ αναπνεύσουμε λιγάκι, να κάνουμε ένα τσιγάρο και μετά θα μας ρίξουν στο κεφάλι τον επίλογο. Που μακάρι να μην είναι αυτός που σκέπτομαι. Τι σκέπτομαι; Καλά, θα σας το πω, αν και φοβάμαι ότι είναι λίγο παράνομο, όσο πατάει η γάτα, δηλαδή. Φοβάμαι μήπως η αστυνομία οδηγηθεί στα ίχνη κανενός μικροεγκληματία και τον συλλάβει σαν ένοχο του φονικού της 1ης Νοεμβρίου. Υπάρχουν τέτοιοι που χρησιμοποιούνται. Μπορεί να του πουν λοιπόν: «Έλα ‘δω, παιδάκι μου, σου τα ‘χουμε μαζεμένα και το ‘χεις παρακάνει τώρα τελευταία. Δεν θα σε παραπέμψουμε λοιπόν για την σωρεία των αδικημάτων, που κατηγορείσαι, αλλά για δυο φόνους όλους κι όλους, μια απόπειρα ανθρωποκτονίας, ‒μην ανησυχείς, δεν επισυρει μεγάλη ποινή αυτό‒ και κάτι άλλα, όπως μια ψιλοοπλοφορία, και μια ψιλοοπλοχρησία, δηλαδή, καμιά 20 χρόνια φυλακή, όπου θα σε φροντίζουμε και συ θα μας λες τι γίνεται εκεί μέσα». Θα μου πείτε τώρα ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Μπορεί να μην γίνονται εδώ αλλά στις ΗΠΑ γίνονται και απονέμεται… δικαιοσύνη. Και στην περίπτωση αυτή δεν θα έχει εφαρμογή ο δικός μας Ποινικός Κώδικας, αλλά ο ΗΠΑτζήδικος. Οι λόγοι πολλοί:
 
·       Πρέπει να πεισθούν μερικοί, σαν και μένα, που αμφιβάλλουν για την ύπαρξη της νεοεμφανιζόμενης τρομοκρατικής οργάνωσης. Ε, πόσες να ‘χουμε πια; Δεν μπορεί οι μισοί Έλληνες να είναι τρομοκράτες και να τρομοκρατούν τους άλλους μισούς, μπορεί; Αλλά αυτοί που θα πεισθούν θα πρέπει να είναι πιο κουτοί από μένα, γιατί αν δεν είναι, δεν πείθονται με τίποτα.
·       Πρέπει να πείσει η Αντιτρομοκρατική ότι ξέρει καλά τη δουλειά της και ναι με την ξέρουν, αλλά αυτό πρέπει να περάσει και στον κόσμο, για να σταματήσουν να φωνάζουν οι ηλίθιοι “μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι”. Γιατί είναι ηλίθιοι; Γιατί αν μπουν σπίτι τους και τους ληστέψουν, δεν θα πάρουν τηλέφωνο την γιάφκα της γειτονιάς τους, αλλά τους μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους. Είμαι σαφής;
·       Πρέπει οι πράκτορες να μείνουν στο απυρόβλητο, για να μπορέσουν να ξαναδράσουν, αφού δεν έχουμε φτάσει σε εμφύλιο ακόμη. Γιατί ποια είναι η χρησιμότητα ενός πράκτορα, αν συλληφθεί; Θα πάρει ‒προώρως‒ την σύνταξή του και θα πάει σπίτι του και θα ψάχνουν αντικαταστάτη. Ε, αυτή τη δουλειά θα κάνουν οι άνθρωποι;
 
Για όλους αυτούς τους λόγους, πρέπει να υπάρξει εξιλαστήριο θύμα, ώστε να μην αποκαλυφθούν τα σχέδια των επικυρίαρχων. Τα μετά δεν τα ξέρω βεβαίως, αλλά επεξεργάζομαι διάφορα σενάρια, που όταν τα ολοκληρώσω, θα σας ενημερώσω. Μέχρι τότε, ψυχραιμία! Θα την χρειαστούμε όλοι μας.
 
Η φίλη σας
Ἀθηνᾶ