ΆρθροΑρχείο

Λογοπαίγνια ή απώλεια Λόγου;

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

Ο παππούς ήταν χωμένος στο υπόγειο με τα βιβλία και τις εμμονικές συλλογές του. Καθόταν στο μικρό τραπεζάκι, ένα πλήθος λεξικών ήταν απλωμένα μπροστά του. Στην δεξιά πλευρά του τραπεζιού σήματα καπνού έστελναν η αχνιστή κούπα με καφέ και η αναμμένη πίπα. Ήταν τελείως απορροφημένος από την ανάγνωση και την γραφή, κρατούσε σημειώσεις σε μικρά λευκά χαρτιά. Δεν κατάλαβε ότι μπήκε στο υπόγειο ο συνονόματος εγγονός του ο Πέτρος, o συνδιαχειριστής του υπογείου.

 

-Παππού στον μεγάλο αρχηγό των Απάτσι στέλνεις μηνύματα;

 

-Ντουμάνιασε εδώ μέσα άνθρωπέ μου, θα το πνίξεις το παιδί (Είπε δήθεν θυμωμένη η γιαγιά φέρνοντας τον καφέ του Πέτρου και ένα δίσκο με κουλουράκια.) Τι μελετάς τόσες ώρες; Ούτε για τουαλέτα δεν ανέβηκες.

 

-Ξεχάστηκα με την ανάγνωση των λέξεων, κρατάω και σημειώσεις. Δεν ξέρω πως, αλλά τα κατάφεραν και αποκοπήκαμε από την γλώσσα μας. Πύργος της Βαβέλ γίναμε όταν χάσαμε την γλωσσική συνέχεια με την Ρωμιοσύνη. Κάνουμε εμείς ένα αίτημα στους εξουσιαστές, αλλά αυτοί χρησιμοποιούν μια ομόηχη λέξη με άλλη σημασία και στο τέλος βγαίνουμε και φταίχτες.

 

-Και όλα αυτά γιατί χάσαμε την γλώσσα μας παππού;

 

-Η γλώσσα για τον Έλληνα, ο Λόγος ήταν το βασικό εργαλείο για την κατά την νόηση (κατανόηση) του Κόσμου. Οι λέξεις μέχρις να χάσουν τις ανάσες τους, την ψιλή, την δασεία, την περισπωμένη, είχαν συνείδηση. Ήταν ο Κοινός Λόγος στην Αγορά των Πολιτών.

 

-Δηλαδή τώρα θα μας πεις ότι για το σημερινό χάλι της Ελλάδας φταίει ο λάθος δρόμος που πήρε η Ελληνική γλώσσα. Γιατί αν είναι έτσι να ψηφίσω τον Μπαμπινιώτη στις εκλογές αν κατέβει. ( Είπε η γιαγιά.)

 

-Όταν οι Έλληνες έχασαν  ή αφέθηκαν να χάσουν ή τους επέβαλλαν να χάσουν την ιστορική και υπαρξιακή συνέχεια του Ελληνικού Λόγου, έχασαν και ένα μοναδικό εργαλείο ανάγνωσης του Κόσμου. Η σύγχυση ευνόησε τους επιτήδειους.  Και να σας δώσω μερικά παραδείγματα. (Ο παππούς έπιασε τα τετράγωνα λευκά χαρτιά με τις σημειώσεις του.)

 

-λιτουργός – λειτουργός

Ο δημόσιος λειτουργός ο εκλεγμένος από εμάς, μας έπεισε ότι μόνο αυτός ως εκπρόσωπος μας θα προωθούσε τα δίκαια αιτήματα μας στο κάστρο των αντιπροσώπων.  Κάποιοι Πολίτες φώναξαν θυμωμένοι ότι πρόκειται για  λιτουργό, αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία γιατί τα ίδια με εμάς έλεγε. Μόνο που λιτουργός με γιώτα είναι ο πανούργος. Αυτός ο πανούργος μας ώθησε και εμείς το αποδεχτήκαμε να εγκαταλείψουμε την Άμεση Δημοκρατία των Κοινοτήτων και να περάσουμε στις Αντιπροσωπείες δυτικού τύπου. Και πως το κατάφερε αυτό; (Ο παππούς έπιασε ένα άλλο τετράγωνο χαρτί)

 

πείθω –πύθω

Με την πειθώ μας έκανε να συμφωνήσουμε μαζί του ότι ήταν επιβεβλημένο να εγκαταλείψουμε την Αγορά του Δήμου και να μαντρωθούν οι Αντιπρόσωποι στα Κοινοβούλια. Αλλά ο σκοπός του ήταν άλλος, το πύθω με ύψιλον που σημαίνει σαπίζω. Όσο πιο πολύ μας έπειθε για την ανωτερότητα της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας τόσο σάπιζαν τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των Ενεργών Πολιτών και καταντήσαμε ιδιώτες του καναπέ. 

 

-κόμμα- κώμα

Μας έπεισαν ότι μόνο μέσα από την λειτουργία των αντιπροσωπευτικών κομμάτων θα λειτουργούσε η Δημοκρατία. Μια κατάσταση που οδήγησε την πατρίδα μας στο καρκίνωμα της κομματικοκρατίας. Η διαρκής παρατεταμένη εξάρτηση από το κόμμα οδήγησε τον πρώην Πολίτη σε παρατεταμένο κώμα. Ένα λήθαργο αδράνειας στον οποίο πέσαμε κυρίως μετά την μεταπολίτευση. Βέβαια κατά περιόδους ο κόσμος απαιτούσε να τον κυβερνήσει ένας αλοίτης.

-Τι είπες παππού; (Ο παππούς είχε ήδη πάρει το επόμενο σημείωμα του)

 

αλοίτης- αλείτης- αλήτης

Όσο οι πολίτες απομακρύνονταν από την Αγορά και την Εκκλησία του Δήμου, διαισθανόμενοι την πίεση της πραγματικότητας ζητούσαν έναν τιμωρό να αναλάβει την εξουσία, αλοίτης. Ο λαός ζητούσε έναν αλοίτη με όμικρον γιώτα, αλλά αυτός, άλλος ένας πανούργος αντιπρόσωπος ήταν αλείτης  με έψιλον γιώτα δηλαδή απατεώνας και κατάντησε τον λαό που τον εξέλεξε περιπλανώμενο ζητιάνο , αλήτη.

 

-ικέτης -οικέτης

Έφτασε αυτός ο περήφανος λαός στο σημείο να ζητήσει βοήθεια (δηλαδή ικέτης),  για λίγο προσωρινά. Αλλά οι πανούργοι αντιπρόσωποι τον έκαναν σκλάβο, δούλο στο σπίτι της Ευρώπης, τον κατάντησαν οικέτη . Και μάλιστα τους είπαν ότι οι ίδιοι το ζήτησαν να γίνουν οικέτες.

-Καλά παππού τόσα χρόνια δεν υπήρχε αντίσταση;

-Υπήρχε και υπάρχει αλλά όταν υπάρχει σύγχυση δεν ακούγεται.

 

-καίρος -καιρός

Οι αντιπρόσωποι παραδέχτηκαν ότι υπάρχουν προβλήματα αλλά είπαν ότι το βασικό πρόβλημα ήταν σε ένα εξάρτημα , στον καίρο του αργαλειού, μόλις αποκατασταθούν τα λεπτά σκοινιά του αργαλειού θα επανακινηθεί η οικονομία. Δικαιολογία στην δικαιολογία , σαν άλλες Πηνελόπες με αφορμή τον καίρο του αργαλειού και παρατονίζοντας την λέξη ένα ήταν το μήνυμα στου Δυτικούς εταίρους, να κερδίσουν καιρό. ( Ο παππούς συνέχισε να συμβουλεύεται τις σημειώσεις του και να τις δίνει μια μία στον εγγονό του.)

 

-φαίνω – φένω

Με τα ψέματα επιμένουν ότι υφαίνουν (φαίνω) την νέα σημαία αξιοπρέπειας του λαού. Ενώ συστηματικά οι δυτικόδουλοι αντιπρόσωποι φονεύουν (φένω) σκοτώνουν και την τελευταία ελπίδα για αντίσταση. Δεν βλέπεις με τα νέα μέτρα ούτε γάλα δεν θα παράγουμε σε λίγο στην Ελλάδα.

 

-στείνω – στήνω.

Αντί να στήσουν φράγματα στην λαίλαπα της λεηλασίας όπως λένε, στενεύουν (στείνουν) όλα τα περιθώρια για να μην πάρει ανάσα ο κόσμος. Ένας λαός χωρίς ανάσες , ένας λαός φοβισμένος μπορεί πολύ εύκολα να υποταχθεί.

 

-σάκος – σάκος

Οι πιο επιτήδειοι, οι πιο έξυπνοι από αυτούς πουλάνε και επανάσταση και αντίσταση. Βγαίνουν στα κανάλια και λένε ότι σήκωσαν τον σάκο, δηλαδή την ασπίδα της αντίστασης ενάντια σε όσους βασανίζουν τον κόσμο. Και είναι πανέξυπνη κίνηση γιατί καθώς έχουν σηκώσει με το ένα χέρι τον σάκο – ασπίδα με το άλλο εξυπηρετούν τον πραγματικό σκοπό τους. Έχουν ανοίξει τον σάκο που εννοούν αυτοί το τσουβάλι και βάζουν γρήγορα και βιαστικά μέσα τα λεηλατημένα.

 

Κατάλαβες τι γίνεται τώρα, ο σάκος, η ασπίδα της αντίστασης γίνεται το άλλοθι για να γεμίσει ο σάκος το τσουβάλι της λεηλασίας. Και όχι μόνο αυτό αλλά όσο γεμίζει ο σάκος τόσο αποθρασύνονται. Πάρε και την επόμενη σημείωση.

 

-αιδώ-εδώ- έδω

Κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν τον εμπαιγμό φτάνουν στα κάστρα των αντιπροσώπων και φωνάζουν, λίγη αιδώ, λίγη ντροπή. Και αυτοί αποθρασυνόμενοι φωνάζουν μέσα από τα κάστρα που τους βάλαμε, εδώ έδω, δηλαδή εδώ τρώγω. Και μάλιστα έχουν και ύφος. Εδώ είμαι και τρώγω περίμενε να τελειώσω το γεύμα μου και θα ακούσω το αίτημα σου. Μόνο που το γεύμα είναι ο διαμαρτυρόμενος πολίτης. Ενώ τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης διαστρεβλώνουν κάθε αίτημα.

 

-λήκη – λύκοι

Όταν αγανακτισμένοι ιδιώτες κάνουν πορείες και βροντοφωνάζουν το αίτημα τους για λήκη για φως στο σκοτάδι των λεηλασιών. Τα σαΐνια των μέσων μαζικής αποβλάκωσης αντί να παρουσιάσουν το αίτημα για διαφάνεια κάνουν λόγω για επιδρομή των λύκων . Παρουσιάζουν μάλιστα και εικόνες πολιτών που φωνάζουν λήκη, λήκη, μόνο που αντί για αίτημα  φωτός το μεταφράζουν σε απειλή. Καλούν μάλιστα τον κόσμο για το καλό του να μένει κρυμμένος μέσα στην ασφάλεια του  σπιτιού του.

-Καλά έτσι όπως τα λες χριστιανέ μου με έπιασε απελπισία.

 

-Γλείφω ή γλύφω.

-Δηλαδή τι εννοείς πια η διαφορά; –

-Έρχονται εκλογές, η ψήφος μας θα γίνει ένα άλλο γλειφιτζούρι που θα μας πετάξουν οι αντιπρόσωποι, λέγε με πλεόνασμα, ή θα γίνει ένα εργαλείο να πελεκήσουμε να σμιλεύσουμε, να γλύψουμε ο καθένας το γλυπτό της μοναδικότητας του και να αρχίσουμε να επιστρέφουμε στην Αγορά;

-Από δω το έφερες εκεί το πήγες στις εκλογές καταλήξαμε. Ένα ξέρω ότι το μεσημέρι θα γλείφετε τα δάκτυλα σας με το φαγητό που φτιάχνω.

-Τι ετοιμάζεις γιαγιά;

-Μια ερμηνεία δίνω εγώ, ψάρι γλώσσα με πατάτες. Άντε να ανεβώ πάνω γιατί θα πάρει φωτιά ο ιπνός μου.

-Γυναίκα μήπως αρχίζεις να τα χάνεις;  Καίγεσαι στον ύπνο σου;

-Ιπνός με γιώτα σημαίνει και φούρνος κάτι θυμόμαστε και εμείς από το σχολείο…