Γιάννης Γκιόλας: Ποιοι τελικά ήσαν οι διασπαστές;
Γιατί, αλήθεια, το σύνολο των ενεργών πολιτών που αποτέλεσε τον κορμό της Άλλης Πρότασης στις Δημοτικές Εκλογές του 2010, συμμετείχε, τελικά, σε δύο παρατάξεις το 2014;
Πως δηλαδή προέκυψε η διχοστασία αυτή, που από κάποιους ονομάσθηκε πρόωρα και εν θερμώ διάσπαση και επιρρίφθηκε η αποκλειστική ευθύνη στα μέλη που συνέπηξαν τη δημοτική παράταξη ΑΥΡΑ και ανήκουν – υποστηρίχθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Κατηγορηθήκαμε, οι τελευταίοι, κατ’ επανάληψη, προκαταβολικά και σε ιδιαίτερα υψηλούς αν όχι επιθετικούς έως προβοκατόρικους τρόπους και τόνους ότι η επιδίωξή μας ήταν να «καπελώσουμε» την Άλλη Πρόταση.
Ουδέν ανακριβέστερον. Η δράση μας ήταν πάντοτε συνθετική και ενωτική.
α. Δεν επιδιώξαμε ποτέ να πάρουμε την πλειοψηφία στη Συντονιστική Γραμματεία της παράταξης.
β. Δεν θέσαμε ποτέ στη Γενική Συνέλευση πρόταση για λήψη απόφασης με σχετική πλειοψηφία (που διαθέταμε), αλλά σεβόμενοι την μέχρι τότε αρχή της κίνησης επιδιώξαμε την έκδοση συνθετικών και γενικώς αποδεκτών, από όλα τα μέλη, θέσεων και
γ. Κατευθύναμε και επικεντρώσαμε τις προσπάθειές μας στο ευρύτερο δυνατό άνοιγμα της κίνησης, επιδιώκοντας ισότιμες και ειλικρινείς συμμαχίες με άλλους φορείς και αυτοδιοικητικά πρόσωπα, μέσα από ανοικτό και δημοκρατικό διάλογο στη βάση του πολιτικού πλαισίου και των προγραμματικών θέσεων της παράταξης.
Με τη στόχευση αυτή συναποφασίσαμε σε συνέλευση που έγινε στη Ν. Τίρυνθα περί τα τέλη του Νοέμβρη του 2013 να απευθύνουμε πρόσκληση για ανοικτή συγκέντρωση, που έγινε στο Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου στις 8 Δεκέμβρη του 13, όπου, δυστυχώς, δεν υπήρξε ανταπόκριση από άλλους δημοκρατικούς πολίτες πέραν των μελών και φίλων της Άλλης Πρότασης, που δεν υπερέβησαν τους 30 – 35.
Έκτοτε η Συντονιστική Γραμματεία, αναλώθηκε επί ένα ολόκληρο μήνα σε προσπάθεια σύνταξης ενός πολιτικού πλαισίου – διακήρυξης της παράταξης και την προετοιμασία μιας νέας ανοικτής Γεν. Συνέλευσης. Η καθυστέρηση αυτή οφειλόταν κατά ένα μέρος στις αργίες των Χριστουγέννων, αλλά και στην αμφισβήτηση από μέλη της «παληάς» φρουράς της Α.Π. του κειμένου των εννέα (9) σημείων διακήρυξης – πρόσκλησης, που είχε, όμως, αποφασισθεί στη Συνέλευση στη Ν. Τίρυνθα με συντριπτική πλειοψηφία.
Η διαφωνία με τους «συναγωνιστές» εντοπιζόταν στον αντιμνημονιακό και αντικαλλικρατικό πνεύμα που εκφραζόταν με σαφήνεια μέσα στη διακήρυξη και επιδίωκε να προσδώσει το νέο πλαίσιο που ανταποκρίνονταν στις ανάγκες της εποχής και της κοινωνίας, αφού δεν ήταν δυνατόν η ατζέντα να περιλαμβάνει μόνο ένα «εναλλακτικό» προγραμματικό πλαίσιο με αποκλειστικά «αυτοδιοικητικά» χαρακτηριστικά, εν μέσω οξύτατης κρίσης και αποδιάρθρωσης της κοινωνίας.
Εν τούτοις, αυτή η διαφωνία ξεπεράστηκε αφού επιδείχθηκε από την πλευρά μας η υπερβολική θα έλεγα ανοχή και συμβολή σ’ ένα κοινά αποδεκτό κείμενο (πολιτικό πλαίσιο).
Η σύνταξη του προγράμματος φαινόταν ότι θα ήταν ένα ευκολότερο έργο, αφού υπήρχαν οι βασικές θέσεις που με ευχέρεια θα διαμορφώνονταν με τον απαραίτητο εμπλουτισμό και την επικαιροποίηση.
Το επόμενο βήμα για να ανοίξει η παράταξη τα φτερά της, να απευθυνθεί ανοικτά στην τοπική κοινωνία και να επιδιώξει εν τέλει να διεκδικήσει πλειοψηφικό ρεύμα με σκοπό τη Δημαρχία, βγαίνοντας από το «καβούκι» του μόνου πολιτικά ορθού, άμωμου, άσπιλου και αμόλυντου σχηματισμού, που με αυταρέσκεια η ίσως και αλαζονεία σαλπίζει τη μοναδικότητα και καθαρότητά της, ήταν το θέμα των συμμαχιών.Των συμμαχιών, όμως, που εδράζονται στην καλοπιστία, στην ισότιμη συνεργασία και στη δημοκρατική συνδιαμόρφωση κοινών θέσεων, με άτομα βέβαια, πολιτικά φερέγγυα, και χωρίς να κινδυνεύσει να χαθεί η ταυτότητα και η ψυχή μας.
Για να γίνει κατορθωτή η στόχευση αυτή, προτάθηκε στη Συντονιστική Γραμματεία από την πλευρά των μελών της δημοτικής ομάδας του Σύριζα, να ανοίξει η προσπάθεια με μία μεγάλη ανοικτή λαϊκή, συνέλευση – συζήτηση με δύο θέματα, την προάσπιση των δημόσιων χώρων και την κοινωνική πολιτική του Δήμου, που για να συμπεριλάβει στους προσκαλούντες και άτομα από άλλους πολιτικούς χώρους και δημοτικές παρατάξεις, προτάθηκε από εμάς να γίνει με υπογραφή τεσσάρων εν ενεργεία δημοτικών συμβούλων, δηλ. τους Γκιόλα και Βλαχάκη από την Άλλη Πρόταση και τους Παπαδημόπουλο και Μερμίγκη από την ήδη πνέουσα τα λοίσθια παράταξη του Τάσου Σαλεσιώτη.
Η πρότασή μας αυτή αντιμετωπίστηκε αρνητικά από τα υπόλοιπα μέλη της Συντονιστικής Γραμματείας, η ίδια δε πολεμική τακτική επακολούθησε με πιο έντονο, επιθετικό και σχεδόν καφενειακό τρόπο στη Γενική Συνέλευση του Βουλευτικού στις 12-1-2014, όπου παρότι εμείς που εισηγηθήκαμε την πιο πάνω πρόταση (Γκιόλας, Ηλ. Παπαδόπουλος, Βαγγέλης Ντάνης, Αγγελίνα Χατζοπούλου) τη βελτιώσαμε και αποδεχθήκαμε την άποψη να υπογράφεται από ένα μεγαλύτερο αριθμό προσώπων της Αυτοδιοίκησης, η ψηφοφορία που τελικά έγινε σε παραλυτικό κλίμα, οχλοβοής και αντεγκλήσεων δεν ενέκρινε την πρότασή μας.
Κατόπιν αυτού η δημοτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πήραμε την πρωτοβουλία για τη θεματική λαϊκή Συνέλευση που έγινε την Κυριακή, 26-1-2014 στο Εργατικό Κέντρο, μετά από πρόσκληση πολλών ατόμων με μεγάλη επιτυχία και εύρος που η παράταξη (Α.Π.) δεν είχε στα χρονικά της συναντήσει.
Οπισθοπορούντες οι μέχρι τότε συναγωνιστές μας και ιδρυτικά στελέχη της παράταξης Αντωνιάδης και Καράπαυλος, σε αντιδιαστολή με το ενωτικό κλίμα και την αισιοδοξία που επικρατούσε και ζητούσε συνεργασία και ενωτικό σχήμα για τις προσεχείς Δημοτικές Εκλογές, αυτοί εξέφρασαν σκεπτικισμό και αρκέσθηκαν να αναφέρονται στα χαρακτηριστικά της Α.Π., δηλ. την πολυετή παρουσία, τη συμμετοχική δράση και τη μοναδικότητα της παράταξης, χωρίς να αφήνουν περιθώρια για κοινή έστω μετωπική κάθοδο ενός μεγάλου και ανοικτού σχήματος που θα στόχευε τη Δημαρχία.
Η στάση τους αυτή επιβεβαιώθηκε και με απόφαση των μελών που παρέμειναν στην Άλλη Πρόταση, όπου μέσα από τη Γενική Συνέλευσή τους που επακολούθησε, κάλεσαν το Ναυπλιακό λαό σε συστράτευση μέσα από τις γραμμές και ενισχύοντας την παράταξή τους.
Στη συνέχεια, και μετά τις παλινωδίες των εν δυνάμει συμμάχων μας, που οφείλονταν: α)σε ασφυκτικές πιέσεις μεγαλοπαραγόντων του διαβρωμένου πολιτικού συστήματος και του μνημονιακού μπλοκ εξουσίας, β)της μη αποδοχής της πιθανότητας συγκρότησης του μεγάλου ενωτικού σχηματισμού από τη μερίδα των συναγωνιστών της Α.Π. που συντάχθηκαν με τις απόψεις των ανωτέρω ιδρυτικών στελεχών της, γεγονός που πριόνιζε τη δυναμική του εγχειρήματος και γ)της εγωιστικής και παραγοντίστικης στάσης προσώπων με τους οποίους επιδιώχθηκε η συνεργασία, αποτράπηκε η μόρφωση ενός μεγάλου και δυναμικού ενωτικού εγχειρήματος.
Αντίστοιχα και το εναπομείναν τμήμα της Άλλης Πρότασης, στη συνέχεια δυναμίτισε τις συνεχείς προσπάθειές μας για συνεύρεση ή έστω κάθοδο με ενωτικό σχήμα επί τη βάσει ενός κοινώς αποδεκτού πολιτικού πλαισίου και προγραμματικών θέσεων κατά μεγάλο μέρος ομολόγων, που εκδηλώθηκαν με δημόσια πρόσκλησή μας μέσω εγγράφων ανακοινώσεων αλλά και με αυτοπρόσωπη παρουσία μας σε δύο μεταγενέστερες Γεν. Συνελεύσεις των, χωρίς να μπει στον κόπο να απαντήσει, αν γίνονται αποδεκτές οι προτάσεις μας ή αν έστω υπήρχαν γι’ αυτούς και άλλα προαπαιτούμενα.
Δυστυχώς και στο σημείο αυτό θα απαντήσω τώρα, όχι εν θερμώ, όχι μεσούσης της προεκλογικής περιόδου και αρκούμενος μόνο σε πολιτικές κρίσεις, ότι η αντιμετώπιση της ΑΥ.ΡΑ, του επικεφαλής της κι εμένα προσωπικά ήταν πολιτικά αήθης και εμπαθής.
Οι χαρακτηρισμοί διασπαστές και παράγοντες ήσαν οι επιεικέστεροι, γιατί, δυστυχώς, ό,τι άλλο διέδιδαν άπτεται των ορίων των ύβρεων και της συκοφαντίας. Απάδει προς το ήθος και το χαρακτήρα μου να απαντήσω σ’ όλα αυτά, η κοινωνία γνωρίζει, το ποιόν, την πολιτική και την προσωπική ιστορία καθενός μας.
Καλώ τους συναγωνιστές μας, παλαιά ιστορικά μέλη και στελέχη, αλλά και τους νεοσσούς και έμπυρους της Άλλης Πρότασης, αφού απαντήσουν πρώτα στο ερώτημα γιατί η παράταξή τους κατέγραψε το ιστορικά χαμηλό ποσοστό του 4,42%, να προσέλθουν σ’ ένα ανοικτό, ειλικρινή και δημοκρατικό διάλογο για τη χάραξη μιας κοινής πορείας στα δημοτικά πράγματα μέσω κοινών θέσεων, στόχων και δράσης ενάντια στον κοινό αντίπαλο, το «σύστημα» που στραγγαλίζει την Αυτοδιοίκηση και απορρέει από το μνημονιακό μπλοκ εξουσίας αλλά και τους τοπικούς διαχειριστές αυτής, τους «επαγγελματίες» πολιτικούς, της διαπλοκής, του ρουσφετιού και της αντιμετώπισης των δημοτών ως εκλογικούς πελάτες.
Εμείς, στην ΑΥ.ΡΑ που δώσαμε ένα δύσκολο, αλλά έντιμο και αξιοπρεπή αγώνα, θα ανιχνεύσουμε τις αιτίες που δεν έδωσαν δυναμική και ικανοποιητική απάντηση σ΄ όλα αυτά τα φαινόμενα, κάνοντας και την αυτοκριτική μας, για να χαράξουμε τους νέους στόχους και το ενωτικό και αγωνιστικό πλαίσιο δράσης μας για την προσεχή πενταετία.
Γιάννης Γκιόλας
πρώην δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ναυπλιέων
