Όπου να ‘ναι θα σκάσει η ελληνική “φούσκα”…

Μετά τέσσερα χρόνια χρεοκοπίας σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ τον Απρίλιο περί τους 58.614 ανέργους αρνήθηκαν κάποια πρόταση εργασίας. Είναι προφανές πως για να αρνηθεί κάποιος μια θέση εργασίας έστω και κακή για τις προσδοκίες του, διαθέτει άλλες διεξόδους προσπορισμού…

Το 1999 πολλοί εγκατέλειπαν την εργασία τους γιατί είχαν διαπιστώσει πως οι ροές από το χρηματιστήριο μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν τα προς τον ζειν και πως με αυτό το ρυθμό θα ήταν θέμα χρόνου να καταστούν ζάπλουτοι.

Ελάχιστοι σκεφτόντουσαν ποιος θα μαγειρεύει και θα σερβίρει πολυτελή γεύματα σε μια κοινωνία που όλοι διαθέτουν τον τρόπο να κερδίζουν πολύ περισσότερα, παριστάνοντας τους κερδοσκόπους επί των μετοχών ανύπαρκτων και μελλοθάνατων εταιρειών.

Μια Κεντρική Τράπεζα σε μια οικονομία είναι ό,τι η καρδιά για ένα σώμα. Λειτουργεί ανεξάρτητα από το μυαλό και τις αποφάσεις του, και ρυθμίζει τα της κυκλοφορίας που τροφοδοτεί και το πιο απομακρυσμένο κύτταρο με ενέργεια.

Οι Κεντρικές Τράπεζες ρυθμίζουν τους τόκους που λαμβάνουν οι καταθέτες και τα επιτόκια που θα πληρώνουν όσοι δανείζονται. Επηρεάζουν την δημιουργία θέσεων εργασίας και το μέγεθος της ανεργίας. Οι κεντρικές τράπεζες ρυθμίζουν ακόμη τα μεγέθη της αναδιανομής του πλούτου σε μια κοινωνία, όπως ακριβώς κάνουν οι φόροι και οι δημεύσεις.

Όταν χαμηλώνουν πολύ τα επιτόκια δημιουργούν ακόμη και θέσεις εργασίας που είναι άχρηστες, με βάση τις ανάγκες της ζήτησης ή οδηγούν αυτούς διαχειρίζονται χρήματα στην ανάληψη υψηλού ρίσκου.

Οι Κεντρικές Τράπεζες συμβάλλουν τα μάλα στην διαμόρφωση της αξίας των σπιτιών μας, το ύψος των συντάξεων και το κόστος του φαγητού που χρειαζόμαστε.

Πολλοί νομίζουν πως μπορούν να δημιουργούν πλούτο εκ του μηδενός. Περιστασιακά ναι και αυτό πάντα υπό προϋποθέσεις.

Μοιάζουν με τις φιγούρες του θεάτρου σκιών που το μέγεθος τους αλλάζει ανάλογα με τη απόσταση που τις χωρίζεις από πανί. Για να υπάρχει σκιά όμως χρειάζεται να υπάρχει φιγούρα.

Το πρώτο μάθημα…

Το πρώτο μάθημα που μαθαίνει κάποιος πριν ασχοληθεί με το χρηματιστήριο είναι πως δεν πρέπει ποτέ να πηγαίνει κόντρα στις αποφάσεις της Κεντρικής Τράπεζας.

Η FED μειώνει τα δεκάδες δισ. δολάρια που ρίχνει κάθε μήνα στην αγορά, αλλά η ΕΚΤ και η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας αυξάνουν και συνεχίζουν απτόητες.

Το σκηνικό, σε μεγαλογραφία, θυμίζει εκείνο που περιγράψαμε στη αρχή για το 1999. Όλοι αρχίζουν να εκλαμβάνουν τις ροές «αεράτου» χρήματος σαν μόνιμες πηγές εσόδων και πιθανές πηγές πλουτισμού.

Το σκάσιμο της «φούσκας» είναι θέμα χρόνου…

Το ’99 όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι, όσο πλησίαζε το τέλος της «φούσκας» τόσο πιο πολύ το ενδιαφέρον στρεφόταν στα «σαπάκια». Είχαν σταματήσει να ανεβαίνουν τα καλά χαρτιά και εκτοξεύονταν εταιρείες χωρίς αντικείμενο και έσοδα.

Μην σαν εκπλήσσει λοιπόν η ζήτηση που έχουν τα ελληνικά αξιόγραφα και η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές.

Η ΕΚΤ πριν από λίγες μέρες μείωσε τα επιτόκια και έριξε τα επιτόκια καταθέσεων των τραπεζών σε αρνητικό επίπεδο. Ένα μέρος του χρήματος που αναζητά αποδόσεις, για να μη γράφει αρνητικά πρόσημα, προσπαθεί να τις βρει στα αξιόγραφα του νότου και ιδίως τα ελληνικά, που λόγω της αποτίμησης του Ευρώ μοιάζουν με όαση στην έρημο.

Η κατάσταση αυτή έχει δώσει κάποιες ανάσες στην ελληνική οικονομία κάτι που το εγχώριο πολιτικό προσωπικό εκλαμβάνει σαν πρόοδο και αυταπατάται πως θα έχει μονιμότητα.

Ο κύκλος της διεθνούς οικονομίας και ο κύκλος της ελληνικής σε κάποια σημεία τέμνονται. Όταν έξω προκύψει διόρθωση της κατάστασης, στην Ελλάδα θα υπάρξει ασφυξία, ίσως χειρότερη και από αυτή του 2010-2013.

Τα κρατικά έσοδα και οι ασφαλιστικές εισφορές θα πέσουν ραγδαία και μεγάλο μέρος των καταθέσεων που τα στηρίζουν μέσω φορολόγησης θα έχει εξαντληθεί.

Το παρόν πολιτικό προσωπικό (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) καθώς είναι κατώτερο των περιστάσεων ούτε το αντιλαμβάνεται, ούτε θα μπορέσει να το διαχειριστεί. Το τραγικό είναι πως δεν υπάρχει το αναγκαίο προσωπικό που θα μπορούσε να οργανώσει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη.
 
ΠΗΓΗ (Κώστας Στούπας)