Τα “Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου” στις Μυκήνες

Ποιά πρέπει να είναι η αντίδραση και η συμπεριφορά του αναγνώστη των Αργοναυτικών απέναντι στην χρεωκοπία ή την προοπτική της χρεωκοπίας της Εκστρατείας; Η ιστορική μνήμη πρέπει να διδάσκει και η ίδια να δίνει μιάν απάντηση.

Περιδιαβάζοντας τον προηγούμενο 20ο αιώνα βλέπουμε την αλληλουχία των γενεών να διαπερνάει τον πρώτο Μεγάλο Πόλεμο, τον 2ο Παγκόσμιο, την μυθική γενιά της Beat Generation, τις γενιές των ’50,’60,’70,’80,’90, τις γενιές της αμφισβήτησης και των λουλουδιών, τις χαμένες γενιές της τρομοκρατίας, με τελευταία την turbo-γενιά των sub-primes και των τοξικών χρηματοοικονομικών εμπορευμάτων.
 

Ποιά η διαφορά αυτών των γενεών από την γενιά των Αργοναυτών; -Ισως καμία!

Η επιδίωξη κάθε γενιάς ίσως δεν είναι να γίνει καλύτερη από την προηγούμενη αλλά διαφορετική.

Πέρα από το καλό και το κακό, επιδίωξη της κάθε γενιάς είναι η διαφορετικότητα. Πάντοτε μέσα από την αναζήτηση και την γένεση νέων αξιών, νέων ανισορροπιών και δυσαναλογιών.

Η γενεαλογική δυσαρμονία είναι η άγρια ομορφιά της ανθρωπότητας. Αυτή γράφει την ιστορία της!
 

Και όλα τούτα μέσα από την αρχαία λέξη “Aμηχανία”, που πολλαπλά χρησιμοποιεί ο Ποιητής μας, Απολλώνιος ο Ρόδιος, στα Αργοναυτικά του. Λέξη πολυσήμαντη, που ταυτόχρονα περικλύει μαζί με την έννοια της ανικανότητας και τις έννοιες της απελπισίας, της δυσκολίας, της έκπληξης και της αβεβαιότητας. Και όλες αυτές οι έννοιες μαζί την ίδια στιγμή γιά τους Αργοναύτες και την Εκστρατεία τους 

και γιά όλες τις ανθρώπινες γενιές έως τα σήμερα!