ΆρθροΑρχείο

Τα χάλια μας και οι εφιάλτες

Θα έχετε προσέξει βεβαίως ότι από την μεταπολίτευση κι εδώ, η κομματική μονοκρατορία, πάντα καμουφλαρισμένη με δημοκρατικές επιφάσεις, περιφρονεί απροσχημάτιστα κάθε θεσμό προστασίας του πολίτη απ’ την αυθαιρεσία της εξουσίας. Θα θέλετε και παραδείγματα τώρα γι’ αυτό που μόλις σας είπα. Έχουμε φτάσει σε σημείο που υπουργοί της συγκυβέρνησης –διεκπεραιωτές αλλοδαπών εντολών,– να αμφισβητούν ατιμωρητί το Συμβούλιο της Επικρατείας, να εξοργίζονται και να αντιδρούν, αντί να ενθουσιάζονται, από την παρέμβαση της Δικαιοσύνης στον τρόπο που η κυβέρνηση νομοθετεί.

 

Στα μέσα του Σεπτέμβρη, ο κ. Λέανδρος Ρακιντζής, ανώτατος κρατικός λειτουργός, επιφορτισμένος να ασκεί, εκ μέρους της κοινωνίας και για την προστασία της, έλεγχο της δημόσιας διοίκησης, κατέθεσε στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής (καλά τώρα… σιγά την επιτροπή,) καταγγελίες για την ασυλία που απολαμβάνουν μερικοί μεγιστάνες του πλούτου, για κάποιες νομοθετικές ρυθμίσεις που ψηφίζει η Βουλή, για να συγκαλύψει ανομίες των πλουτοκρατών. Ο κ. Ρακιντζής καταγγέλλει, χωρίς να τα κατονομάζει, αλλά προκαλώντας την τακτική δικαιοσύνη να παρέμβει, αθώωση οικονομικών εγκλημάτων με βουλεύματα δικαστικών συμβουλίων, που δεν δημοσιεύονται, όσο και με «κανόνες – νομοθετικές ρυθμίσεις, που θεσπίζονται από την κυβέρνηση και αποτελούν καταλήστευση δημοσίου χρήματος, αυθαιρεσία και λωποδυσία. Αυτή είναι η δουλειά του, αυτό κάνει! Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης είναι ο άνθρωπος. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν και οι άλλοι κάνουν την δουλειά τους, αυτοί που βάλαμε, –με δημοκρατικές διαδικασίες πάντα,– να μας κυβερνούν και όχι να μας κλέβουν. Την απάντηση την ξέρετε, δεν χρειάζεται να σας την πω εγώ.

 

Συνεχίζω: Ψήφισε νόμο η συγκυβέρνηση που απαλλάσσει τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ από τις ευθύνες των αποφάσεών τους! Καταγγέλλεται απ’ τον κ. Ρακιντζή κι εγώ απορώ: Αν τα κάνουν μούσκεμα οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ, ποιος θα φταίει; Εμείς φυσικά, ο λαός, αφού εμείς θα πληρώσουμε τα σπασμένα. Κι έχουμε κι από πάνω την φτηνιάρικη κυβερνητική προπαγάνδα, πανομοιότυπη σε όλα τα δελτία ειδήσεων, ραδιοφώνου και τηλεόρασης, που μας γυρνάνε πίσω στις ένδοξες μέρες της ΕΣΣΔ ή κάπου πιο κοντά μας, στο καθεστώς του Εμβέρ Χόντζα, προσπαθούν να μας πείσουν ότι κόπτονται για μας και ότι πάμε καλά. Εν τάξει, το πίστεψα κι αυτό. Και εμείς θαυμάζουμε απ’ τον καναπέ και τα καταπίνουμε όλα αμάσητα, σαν λουκουμάκια. Μήπως μπορείτε να μου πείτε τι μας συμβαίνει; Προς τι τέτοια αδράνεια; Ο λήθαργος, με τα μάτια ερμητικά κλειστά, στην αναίδεια και την απάτη; Πού οδηγούμαστε έτσι;

 

Ο πρωθυπουργός της χώρας μοιάζει με πανικόβλητο παιδάκι κι έχει αποδυθεί σε μια προσπάθεια να πείσει τους ψηφοφόρους του και του έξωθεν εντολείς του ότι, αν κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι καταστροφικό για όλους. Πιθανότατα έχει δίκιο. Θα σταθώ όμως στο ερώτημα: Τι κάνει εκείνος για να μην κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Μάλλον τίποτα ή πολύ λίγα και ανεπαρκή. Το αποδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις. Και πρέπει να καταλάβει ότι, για τους πολίτες, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δυο εφιάλτες, τον τωρινό και τον –πιθανότατα– επερχόμενο.

 

Τόσο το σημερινό σχήμα – συνονθύλευμα κυβέρνησης όσο και το συνονθύλευμα των αριστερίστικων «συνιστωσών» που, απ’ ό,τι φαίνεται, επέρχεται δεν έχουν όραμα! Έχουν πλειστάκις αποδείξει ότι ο ορίζοντάς τους τελειώνει στον ιστορικό – υλιστικό μηδενισμό και στον «οικονομισμό». Σύμφωνα με τις ιδέες τους, δεν μπορούν να δουν άλλο στόχο για τον άνθρωπο, πέρα απ’ την μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας. Δεν πιστεύουν σε τίποτα, παρά μόνο στα λεφτά. Και δεν γνωρίζουν Ιστορία. Αν γνώριζαν θα είχαν καταλάβει ότι το Έθνος αυτό πάντα μεγαλούργησε όταν ήταν φτωχό. Ποιοι έφτιαξαν την καλύτερη στρατιωτική δύναμη στην Ιστορία; Ποιοι κέρδισαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο, που άρχισαν οι Αθηναίοι; Οι λιτοδίαιτοι Σπαρτιάτες, με το μαύρο ζουμί τους (μέλανα ζωμό)! Ποιοι μεγαλούργησαν στα βουνά της Αλβανίας, για να έρθουμε και στα σύγχρονα; Ο πτωχός ελληνικός λαός! Με τρίμμα φέτα και πατοκαζανιά σαρδέλα, όπως μου έλεγε ο πατέρας μου και ένας δάσκαλός μου, ο Δημήτριος Αργείτης, ελαφρύ το χώμα που τους σκέπασε και τους δύο! Και ρίξτε τώρα μια ματιά και στα χάλια του πλούσιου Βυζαντίου και θα καταλάβετε την διαφορά κι ας λένε οι Βυζαντινολόγοι ό,τι θέλουν.

 

Επισκέφτηκε ο κ. Τσίπρας τον Πάπα. Τι είχε να συζητήσει μαζί του, εκτός από κοινοτυπίες αλτρουιστικού εντυπωσιασμού; Τίποτ’ άλλο. Αλλά ο χαρισματικός Πάπας διακινδύνευσε να μιλήσει για τις «αγορές» και τις «τράπεζες» που καταδυναστεύουν την ζωή μας, δίνοντας μάθημα… «αριστερισμού» στον παραπαίοντα ΣΥΡΙΖΑ.

 

Όπως και ο κ. Σαμαράς, πριν από δυο χρόνια, βαδίζει και ο κ. Τσίπρας προς την εξουσία, με τα οικονομικά, με λογιστικές υποσχέσεις βελτίωσης της καταναλωτικής ευχέρειας. Αλλά έτσι δεν έρχεται η ανάπτυξη, γιατί θα τρώμε ο ένας τα λεφτά του άλλου και θα ζητάμε περισσότερα. Η ανάπτυξη έρχεται με την Παιδεία, την παραγωγή, κίνητρα δημιουργίας, οργάνωση της ζωής άσχετη με το χρήμα. Κανείς τους δεν τόλμησε να επικαλεστεί και να επιστρατεύσει την ποιότητα και να βασιστούν στους άριστους. Και άριστοι υπάρχουν, αλλά τους αφήνουμε να διαπρέπουν και να προσφέρουν τα φώτα τους στο εξωτερικό!

 

Κάτι πρέπει να γίνει, αλλά τι; Σας το έχω πει κι αυτό κατά καιρούς: Να μας κυβερνήσουν Έλληνες στην καρδιά και το μυαλό. Έλληνες που δεν θα παίζουν τα παιχνίδια των «μεγάλων». Εις βάρος αυτής της πατρίδας. Να μας κυβερνήσουν Έλληνες, έστω και μη δημοκρατικά, γιατί είδαμε πού μας έφτασε η πολλή δημοκρατία. Για τη σωτηρία της πατρίδας, μιας πατρίδας που δεν είναι πτωχή. Ευλογημένη είναι! Έχει απ’ όλα! Ας αποφασίσουμε να τα βγάλουμε, να τα εκμεταλλευτούμε, όχι με τις συμφωνίες που οι υπερατλαντικοί μας σύμμαχοι θέλουν να μας επιβάλλουν. Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές, που κάνουν πορτοκάλια! Κι αυτά τα έχω πει, αλλά με λένε «ακραίο». Δεν ξέρω τι θα πει αυτό, αλλά κι ο Κολοκοτρώνης «ακραίος» ήταν. (Θυμίζω: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» κι αν αυτό δεν είναι ακραίο, τι είναι;) Εδώ το πρόβλημα είναι να διασωθεί η πατρίδα, όχι να θριαμβεύσει η δημοκρατική μας συνείδηση! Κι αν δεν το θέλετε έτσι, συνεχίστε να αυτοκτονείτε, συνηθίστε στην ανεργία και μην διαμαρτύρεστε! Επιλογές σας είναι…

 

ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά της

 

Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του Popeye bistro, Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπρες.

 

Και στα δύο αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου! Αυτό το τελευταίο σημαίνει (για όσους δεν μπορούν να καταλαβαίνουν ελληνικά,)  ότι οι χορηγοί  μπορεί και να μην συμφωνούν με το θέμα ή με την ανάπτυξή του, δημοκρατικά σκεπτόμενοι όμως, δεν επεμβαίνουν.