Τέλος τα μνημόνια

Σε δυο μήνες από σήμερα, την 1^η Μαρτίου 2015, ό,τι κι αν γίνει στην τελευταία ψηφοφορία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα έχουμε βγει απ’ τα μνημόνια. Βεβαίως ένας κάποιος έλεγχος θα υπάρχει και τότε απ’ τους Ευρωπαίους εταίρους μας, που τους χρωστάμε τα μαλλιά της κεφαλής μας, από την ΕΚΤ και βλέπουμε ποιοι άλλοι θα προστεθούν για να μας ελέγχουν. Τότε θα είμαστε μόνοι μας, θα έχουμε βγει στις αγορές, που θα προσπαθούν να μας γδάρουν στο κόκαλο, με τα υψηλά επιτόκια που θα καθορίζουν για τα ομόλογά μας, όποια κυβέρνηση κι αν έχουμε τότε. Δηλαδή, τι θα μπορεί να κάνει η όποια ελληνική κυβέρνηση, αν οι οίκοι αξιολόγησης μας δώσουν μια διαβάθμιση C; Δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα, αφού η αξιολόγησή μας θα γίνεται από άλλους, πέραν του Ατλαντικού. Όπως έχουμε πει πολλές φορές, οι ΗΠΑτζήδες έχουν συμφέρον να σφίγγουν τη θηλιά στον λαιμό μας όσο περισσότερο γίνεται, γιατί αποσκοπούν στο να πάρουν τα πετρέλαια και το φυσικό αέριό μας. Βεβαίως, το βάρος απ’ τα υψηλά επιτόκια που θα πάρουμε, δεν θα φανεί αμέσως, παρά μόνο στην αποπληρωμή των δανείων. Τότε θα στενάξουμε! Τι την θέλαμε την έξοδο απ’ τα μνημόνια; Τα δάνεια πάντως πρέπει να αποπληρωθούν, όπως συμφωνούν και οι δυο μεγάλοι της πολιτικής ζωής: Οι κ.κ. Σαμαράς και Τσίπρας. Σύμπτωση απόψεων ή εκβιασμός από μέρους των Ευρωπαίων εταίρων και συμμάχων μας, με την ποδηγέτηση πάντα των υπερατλαντικών μας συμμάχων, των ΗΠΑτζήδων. Κι όταν λέω εκβιασμός, εννοώ προς τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο κ. Σαμαράς και η ΝΔ τα έχουν δεχτεί όλα αυτά κι έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Δηλαδή, όχι και πολύ ήσυχο, γιατί με κάτι τέτοια βρέθηκαν πίσω στις δημοσκοπήσεις κι αν προκηρυχτούν εκλογές μέχρι το τέλος της εβδομάδας, θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.

 

Το να βγεις στις αγορές χωρίς το σωσίβιο της ανάπτυξης είναι σαν να κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Βεβαίως, απ’ ό,τι διαβάζω, οι δείκτες ευημερούν και δείχνουν ότι κάτι κουνιέται προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά ο λαός ακόμη αγκομαχάει. Δεν είμαι οικονομολόγος, –δόξα τω θεώ!– άρα δεν μπορώ να σας φωτίσω επί του θέματος. Εδώ ούτε οι οικονομολόγοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα, –τα έχουμε πει αυτά,– από μένα περιμένετε εξηγήσεις; Η γνώμη μου είναι ότι έπρεπε να μείνουμε στο μνημόνιο. Η κυβέρνηση βιάστηκε, γιατί στην Ελλάδα δεν κυβερνάνε οι κυβερνήσεις, αλλά οι αντιπολιτεύσεις. Λύσσαξε σύσσωμη η αντιπολίτευση να σκίσουμε τα μνημόνια, παρέσυραν ένα μεγάλο μέρος του λαού, χωρίς να μπουν στον κόπο να εξηγήσουν τι θα συμβεί αφού βγούμε. Πού θα βρίσκουμε λεφτά και με ποιο επιτόκιο; Η κυβέρνηση, θέλοντας να επιδείξει μια φιλολαϊκή πολιτική και να μας δείξει τα επιτεύγματά της, συνταυτίστηκε με την αντιπολίτευση και βγαίνουμε απ’ τα μνημόνια στις 28 Φλεβάρη. Χωρίς σωσίβιο! Ας πούμε λοιπόν ότι την 1^η του Μάρτη έχουμε άλλη κυβέρνηση, ποιος χάνει; Τα κόμματα τον έχουν δέσει τον γάιδαρό τους: Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ευθύνεται, γιατί άλλοι αποφάσισαν για την έξοδό μας απ’ τα μνημόνια και ο έχων μνήμη χρυσόψαρου – μόνο 2 δευτερόλεπτα!– λαός δεν θα θυμάται ότι αυτό το κόμμα έλεγε ότι θα έσκιζε τα μνημόνια, η δε ΝΔ θα έχει βρεθεί στην αντιπολίτευση και δεν ξέρω κανέναν που να κατηγορεί την αντιπολίτευση.

 

Ποιοι θα χάσουν λοιπόν; Θέλει και ρώτημα; Εκείνοι που χάνουν πάντα! Ο κυρίαρχος λαός, που πληρώνει πάντα τα σπασμένα, (ε, δεν την θέλω τέτοια κυριαρχία, βαρέθηκα!) εσείς κι εγώ και εγώ μεν δεν έχω τίποτα να χάσω, γιατί έκαψα την καλύβα μου να μη με τρών’ οι ψύλλοι, εσάς όμως σας κλαίω από τώρα. Θα υποφέρουμε όμως με μια περηφάνια άλλο πράγμα. Γιατί άλλο είναι να μας επιβάλλουν την δυστυχία και τη στέρηση και τελείως διαφορετικό να τα επιλέγουμε μόνοι μας. Είμαστε κυρίαρχοι!

 

Θα μου πείτε τώρα ότι μ’ αυτά που σας λέω είναι σαν να δικαιώνω τον GAP, που μας έβαλε, σιδηροδέσμιους, στα μνημόνια, αλλά δεν είναι έτσι. Τον GAP τον κατηγορώ γιατί κορόιδεψε τον ελληνικό λαό, με το «λεφτά υπάρχουν», για να πάρει την εξουσία. Τον κατηγορώ, γιατί, έχοντας συζητήσει με τον Προβόπουλο, ήξερε την κατάσταση της οικονομίας και την απέκρυψε. Τον κατηγορώ, γιατί είχε πάρει εντολές απ’ τον Στρος-Καν, για να μας δουλέψει όπως μας δούλεψε και μην μου πείτε ότι το «λεφτά υπάρχουν» ήταν δική του ιδέα, γιατί δεν θα σας πιστέψω. Το αστείο είναι ότι ετοιμάζεται να κάνει κόμμα και το πιο αστείο ακόμη είναι ότι, σαν πρώην πρωθυπουργός, θα εκλεγεί και θα αντιπροσωπεύεται το κόμμα του στο Κοινοβούλιο. Καλά, αφήστε να το κάνει πρώτα και βλέπουμε. Έπειτα είναι κάνα-δυο άλλα κόμματα στην έξοδο απ’ τη Βουλή, μπορεί και τρία, όλο και θα χωρέσει και ένα ακόμη. Η οικογένεια Παπανδρέου θα μας παιδεύει για πολύ ακόμη, το έχω δει το κακό τ’ όνειρο.

 

Βεβαίως υπάρχει και το ΠαΣοΚ, που δεν ξέρω αν αυτό που έμεινε στον Βαγγέλη τον Βενιζέλο είναι το «βαθύ» ή το «ρηχό» ΠαΣοΚ, αλλά μάλλον το «ρηχό» είναι, που αγωνίζεται να πιάσει το 3% και ναι μεν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν να το παίρνει το πολυπόθητο 3%, αλλά χωρίς να έχει ιδρυθεί ακόμη το κόμμα του GAP, που από πού θα πάρει ψήφους; Από το ΠαΣοΚ φυσικά! Είναι γαλαντόμοι εκεί μέσα και, αφού ενίσχυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να ενισχύσουν και τον πρώην αρχηγό τους τώρα. Το αίμα νερό δεν γίνεται!

 

Έχω και μια πρόταση για τον GAP και το νέο του κόμμα, αν αποφασίσει να το ιδρύσει. Να του δώσει ένα ονοματάκι εξωγήινο, όπως, για παράδειγμα: «Κόμμα Επίγειων Καταστροφών, για τον Σοσιαλισμό και την Ελπίδα». Ένα πιο ρεαλιστικό όνομα θα ήταν: «Χωρίς Ευρώπη, Σοσιαλισμός Επιτυγχάνει – Μαρξιστές – Ελιτιστές – Σοσιαλαναρχικοί – Αριβίστες» και τα αρχικά του θα είναι (Χ.Ε.Σ.Ε. – Μ.Ε.Σ.Α.) Ωραία! Το τακτοποιήσαμε κι αυτό… Γι’ αυτό είμαστε εμείς εδώ: Για να δίνουμε ιδέες! Για το καλό της πατρίδας και του λαού!

 

ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά της

 

Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και στα δύο αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου!