Ας κάνουμε ένα δημοψήφισμα!

Είναι μια ιδέα που κυκλοφορεί στα μυαλά ορισμένων από προεκλογικά και συνεχίζει να κυοφορείται και να διαλαλείται, λες και είναι καμιά μεγάλη σοφία ή ο τρόπος να βγούμε απ’ τα αδιέξοδα, που η «αντίσταση» της κυβέρνησης στις μεταρρυθμίσεις που επιτάσσουν οι «θεσμοί», μας έχουν φέρει. («Θεσμοί» είναι ο νέο όνομα της τρόικας). Ένα δημοψήφισμα, για ν’ αποφασίσει δημοκρατικά ο λαός κι όταν σας λέω εγώ ότι δημοκρατία σημαίνει μετατόπιση ευθυνών απ’ τις πλάτες των αρχόντων στις πλάτες του λαού, εσείς είτε με περνάτε στο ντούκου είτε σκεπτόσαστε ότι δεν ξέρω τι λέω, αλλά αυτά δεν μου τα λέτε, γιατί θα πάρετε πληρωμένη την απάντηση. Επειδή ακριβώς ξέρω τι λέω!

 

Κακό είναι να αποφασίζει ο λαός; θα αναρωτηθείτε τώρα. Εξαρτάται απ’ το θέμα, απαντώ. Αν το θέμα μας είναι το τι θα φάμε αύριο, να αποφασίσει ο λαός. Για κάτι πιο σοβαρό, όχι! Το δημοψήφισμα, που αν διεξαχθεί, θα είναι για πολύ σοβαρό θέμα, δεν πρέπει να αφεθεί στην αμάθεια ή ημιμάθεια (που είναι χειρότερη,) του λαού, ούτε στην ανικανότητά του να σκέπτεται. Μην μου αγριεύετε, δεν σας βρίζω τώρα. Αλήθειες λέω, που, μαθημένοι να σας χαϊδεύουν τ’ αυτιά οι διάφοροι επιτήδειοι που σας τραβάνε απ’ τη μύτη, δεν έχετε συνηθίσει ν’ ακούτε! Για να το εμπεδώσετε αυτό, θα υποβάλω μόνο μια ερώτηση: Ποιοι και πόσοι αναρωτήθηκαν το 2009 γιατί ο Κώστας Καραμανλής έλεγε ότι δεν μπορούσε να δώσει αυξήσεις, παροχές κλπ για τουλάχιστον 3-4 χρόνια και το GAP έλεγε ότι λεφτά υπήρχαν; Σκεφτείτε το αυτό και τα ξαναλέμε για την (αν) ικανότητά σας να σκεπτόσαστε.

 

Για να είναι σοβαρό το δημοψήφισμα, αν ποτέ διεξαχθεί, πρέπει να έχει σαφή και πλήρως κατανοητά απ’ τους πολίτες ερωτήματα, ερωτήματα που δεν θα διατυπώσει μόνο η κυβέρνηση, αλλά μαζί και με την ΕΕ και την ΟΝΕ και την εγχώρια αντιπολίτευση, πλην του ΚΚΕ, που η άποψή του είναι γνωστή τοις πάσι και το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο», το τρώω στην μάπα 41 χρόνια τώρα κι έχω μπουχτίσει. (Όχι ότι θα το «παίξω» φιλονατοϊκός, ακριβώς το αντίθετο είμαι, αλλά αυτή ήταν, είναι και θα είναι η θέση του ΚΚΕ, που περιμένει να διαλυθεί η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για να δικαιωθεί). Όσον αφορά στο ΝΑΤΟ, αυτός ο ληστρικός και εγκληματικός οργανισμός, θα έπρεπε να είχε ήδη διαλυθεί, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου Βαρσοβίας, αλλά το ίδιο ισχύει και για το… ΚΚΕ. Απ’ ο,τι φαίνεται υπάρχει ακόμη για να συντηρεί τα αυτοκρατορικά όνειρα των ΗΠΑ, (όχι το ΚΚΕ, μην μπερδεύεστε, για το ΝΑΤΟ λέμε ακόμη,) εξόδοις μας!

 

Αν τα ερωτήματα είναι ασαφή ή/και παραπλανητικά, τότε θα έχουμε μα ωραία κωμωδία, που θα οδηγήσει σε μια τεράστια τραγωδία.

 

Επίσης θα πρέπει να υπάρξει, πριν φτάσουμε στις κάλπες, αντικειμενική και πολύπλευρη ενημέρωση του λαού, να ξέρουμε το θέμα για το οποίο καλούμαστε να ψηφίσουμε απ’ έξω κι ανακατωτά, με όλες τις προεκτάσεις του και ενδεχόμενες συνέπειες για μας και τις επερχόμενες γενεές. Αν δεν τα ξέρουμε όλ’ αυτά, για τι θ’ αποφασίσουμε; Αν, φέρ’ ειπείν, το ερώτημα είναι ένα σκέτο «Ευρώ ή Δραχμή;» οι περισσότεροι θα ψηφίσουν υπέρ της δραχμής, χωρίς να έχουν ιδέα περί του πώς διαμορφώνονται οι τιμές των νομισμάτων. Ρωτήστε και κάναν υψηλόβαθμο τραπεζικό λοιπόν ή κάναν χρηματιστή ή αντικριστή και τα ξαναλέμε. Για να σας βγάλω απ’ την απορία λοιπόν, θα σας πω ότι οι τιμές των νομισμάτων διαμορφώνονται στα διεθνή χρηματιστήρια και ισχύει πάντα ο νόμος της «προσφοράς και της ζήτησης». Όσο περισσότερα € ζητάνε ν’ αγοράσουν οι επενδυτές, τόσο ανεβαίνει η τιμή του κι όταν φτάνει σε απαγορευτικά επίπεδα, όπως πριν από χρόνια που είχε φτάσει €1 = $1,61, που δεν μας συνέφερε με τίποτα, επεμβαίνει η ΕΚΤ και πουλάει ευρώ στις διεθνείς αγορές, για να αυξήσει την προσφορά με άμεσο αποτέλεσμα να πέσει η τιμή του. Ελπίζω να έγινα αρκετά σαφής και να καταλάβατε.

 

Αν λοιπόν το ερώτημα τεθεί όπως πιο πάνω αναφέρθηκε και ψηφίσουμε έξοδο απ’ το ευρώ, η δραχμή θα είναι το εθνικό νόμισμα ενός χρεοκοπημένου κράτους. Σύμφωνοι; Ποιος κουζουλός λοιπόν θα ζητήσει να αγοράσει νόμισμα ενός χρεοκοπημένου κράτους; Να το κάνει τι; Λόγω έλλειψης ζήτησης λοιπόν, η αξία της δραχμής θα πέφτει συνεχώς, με αποτέλεσμα, μετά από μήνες, 1 λίτρο πετρέλαιο, για να ζεστάνετε το σπιτάκι σας, να κοστίζει 150.000 δραχμές και τι να ζεστάνεις με 1 λίτρο; Χώρια όλα τ’ άλλα! Αυτά που σας λένε κατά καιρούς, ότι, δηλαδή, παράγουμε αρκετά για να τρώμε, είναι ένα μεγάλο και ηλίθιο ψέμα, γιατί α) δεν παράγουμε κι αν είχαμε τέτοια παραγωγή, δεν θα χρειαζότανε να πληρώνουμε τουλάχιστον 1 δις ευρώ τον χρόνο για να φέρνουμε ζαρζαβατικά και οπωροκηπευτικά απ’ την Τουρκία, (τι στην ευχή μπορεί να φυτρώσει στην Τουρκία και δεν μπορεί εδώ;) και β) το τρακτέρ και οι αγροτικές μηχανές δεν δουλεύουν χωρίς πετρέλαιο και πετρέλαιο δεν παράγουμε, παρά τις διαβεβαιώσεις του τότε υπουργού μας, κ. Μανιάτη, ότι θα άρχιζαν γεωτρήσεις στην περιοχή του Πατραϊκού κόλπου από τον Ιούνιο το 2013. Δυο χρόνια μετά και δεν έχει γίνει τίποτα. Εκτός αν η κυβέρνηση θέλει να μας πάει πίσω στην εποχή του οργώματος με βόδια και μουλάρια. Αυτό όμως δεν μας το υποσχέθηκαν προεκλογικά. Το άφησαν να εννοηθεί απ’ τα συμφραζόμενα, τα περί δραχμής και δημοψηφίσματος!

 

Πέστε μου τώρα: Είμαι κακοήθης όταν λέω ότι εξωγήινοι μας κυβερνάνε κι όταν τα κάνουν μπάχαλα εδώ, θα φύγουν και θα πάνε πίσω στους πλανήτες τους; Τι άλλο να σκεφτεί κανείς; Και δεν εννοώ ότι οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι απ’ τους σημερινούς. Απλώς ήταν από άλλον πλανήτη, όχι από εκείνον των σημερινών.

 

Εμπρός λοιπόν, ας κάνουμε ένα δημοψηφισματάκι, να δούμε τι θα βγει. Για να μην ανησυχείτε για μένα, πρέπει να σας πω ότι τα παιδιά μου τα έδιωξα και ζουν στο εξωτερικό τώρα, μαζί με τις οικογένειές τους, οπότε, αν γίνει ποτέ το δημοψήφισμα, ψηφίστε ο,τι σας κάνει κέφι και… γαία πυρί μειχθήτω! Ή, αν δεν καταλαβαίνετε αρχαία ελληνικά, να σας το πω στα αγγλικά: «let all hell break loose». Συνεννοηθήκαμε τώρα;

 

ο θείος Τάκης Παναγιώτης Περράκης

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά:

 

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και

 

Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που σας επιτρέπουν να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας.

 

Και

 

Του «Modus Café» στην Πλατεία Συντάγματος στο Ναύπλιο, με εκλεκτά και προσεγμένα προϊόντα και πάντα φιλική και γρήγορη εξυπηρέτηση.

 

Σε όλα αυτά τα μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.