Δημοψήφισμα τώρα!

Το Σάββατο προχθές σας είπα ότι θα τα λέγαμε πάλι την Τρίτη, αύριο δηλαδή, για να προλάβω να ενημερωθώ για τι εξελίξεις της Δευτέρας, αφού μέχρι το άνοιγμα των αγορών σήμερα είχαμε περιθώριο ν’ αποφασίσουμε. Ενημερωθήκαμε όμως απ’ την Παρασκευή και ορμήσαμε στα ΑΤΜ και τα αδειάσαμε. Έτσι είναι ο Έλληνας. Σε περιπτώσεις αναμπουμπούλας, είτε στα ΑΤΜ θα επιπέσει είτε στα σουπερμάρκετ. Το ’74, που δεν είχαμε ΑΤΜ, θυμάμαι καλά, την πλήρωσαν την νύφη τα σουπερμάρκετ. Μόνο τα ράφια δεν αγόρασαν οι Νεοέλληνες. Και τι να τα έκαναν τα ράφια; Μήπως τρώγονται;

 

Τα πράγματα με τις διαπραγματεύσεις αγρίεψαν αρκετά. Τελικά φτάσαμε και στο δημοψήφισμα. Αυτό που ήθελε να κάνει το GAP το 2011 και οι Ευρωπαίοι δεν του το επέτρεψαν και τελικά τον έπαψαν από πρωθυπουργό. Δεν ξέρω ποιο θα ήταν το ερώτημα που θα καλούμασταν να απαντήσουμε το 2011, που μπορεί να ήταν… επικίνδυνο, τώρα όμως το ξέρω, δημοσιεύτηκε σε μια «Συμπληρωματική Ημερήσια Διάταξη» της Βουλής αμέσως μόλις πάρθηκε η απόφαση. Θα κληθούμε ν’ απαντήσουμε λοιπόν στο εξής απλό ερώτημα: Εγκρίνετε ή απορρίπτετε την πρόταση των τριών θεσμών; Όσοι την απορρίπτουν θα τσεκάρουν το «Δεν εγκρίνεται / ΟΧΙ» και όσοι την εγκρίνουν, το «Εγκρίνεται / ΝΑΙ».

 

Δεν έχω καταλάβει ακόμη τι πάμε να επιτύχουμε μ’ αυτό το ερώτημα του δημοψηφίσματος. Να συγκινηθεί η Ευρώπη πάντως, μάλλον, αποκλείεται. Αν υπερισχύσει το ΟΧΙ, θα μας πουν: «Πολύ ωραία, δεν έχει άλλα ευρώ από μας και πορευτείτε τρώγοντας εθνική υπερηφάνεια», που δεν τρώγεται! Μην ανησυχείτε όμως. Θα βγούμε στις αγορές κι ένα επιτόκιο 25%, γιατί εκεί θα φτάσει, δεν θεωρείται… απαγορευτικό απ’ τους οικονομικούς (ανεγκέφαλους) εγκέφαλους της κυβέρνησής μας. Ξέρουν αυτοί. Θα βγάλουν το χρέος επαχθές και απεχθές και δεν θα πληρώσουν μία. Ωραία!  Αν υπερισχύσει το ΝΑΙ, έτοιμα θα του τα ’χουν τα χαρτιά κι ο Αλ. Τσίπρας θα υποχρεωθεί να τα υπογράψει, με την ουρά στα σκέλια. Πάντως το δημοψήφισμα έχει προγραμματιστεί για τις 5/7/2015, την Κυριακή που μας έρχεται δηλαδή. Βιαζόμαστε!

 

Γιατί βιαζόμαστε για ένα τόσο βλακώδες δημοψήφισμα; Γιατί βλακώδες; Γιατί όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, η κυβέρνηση χάνει. Αν απορρίψουμε τα μέτρα των θεσμών, οι Ευρωπαίοι θα μας κόψουν όλες τις πιστώσεις και θα μας αφήσουν στην τύχη μας, που θα είναι μια Πύρρειος νίκη για την κυβέρνηση, αφού δεν θα έχει λεφτά να κάνει τη δουλειά της. Αν πάλι αποδεχτούμε τα μέτρα των θεσμών, η κυβέρνηση θα πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου γης, γιατί θα την έχει αποδοκιμάσει ευθέως και με άμεση δημοκρατία ο λαός.

 

Για να δούμε τώρα και τον όρο «άμεση δημοκρατία». Τι μπορεί να σημαίνει; Σημαίνει ότι θα πάμε όλοι να ψηφίσουμε, για ν’ αποφασίσουμε, εμείς, όχι οι 300 εθνοπατέρες μας, επί συγκεκριμένου θέματος. Όλοι μαζί; Και οι ηλίθιοι, που δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα; Οι χαζοί και χαμογελαστοι; Οι τρελοί; Οι αμόρφωτοι και οι ανενημέρωτοι, που δεν θα ξέρουν τι ψηφίζουν; Όσοι πουλάνε την ψήφο τους; Όλοι; Δυστυχία μου! Αυτό δεν θα είναι δημοψήφισμα. Θα σας έλεγα τι θα είναι, αλλά, βλέπεις, η λογοκρισία δεν μ’ αφήνει, αφού θα ήταν πολύ αθυρόστομο αυτό που θα έλεγα, τι αθυρόστομο δηλαδή; Βωμολοχία σκέτη θα ήταν, αλλά θα ταίριαζε γάντι!

 

έχω ζυγίσει καλά τα πράγματα, ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα είναι είτε δεν κερδίζουμε είτε χάνουμε. Ψάχνω εναγωνίως να βρω το υποτιθέμενο κέρδος από προχτές, χωρίς να τα καταφέρνω. Για να το εγκρίνουν όμως το σχέδιο τόσοι (ανεγκέφαλοι) εγκέφαλοι, –του υπουργικού συμβουλίου, δεν μιλάω για τους ψηφοφόρους της κυβέρνησης, που καλύτερα να τους τοποθετήσετε σε μια απ’ τις παραπάνω κατηγορίες, εκεί, λίγο πριν απ’ το «δυστυχία μου»– κάτι θα πρέπει να υπάρχει. Τι θέλουμε; Μήπως να τρομοκρατήσουμε τους Ευρωπαίους; Μπορεί! Αλλά τους τρομοκρατήσαμε ήδη αρκετά, δεν χρειάζεται να ψηφίσουμε κιόλας, γιατί μπορεί να μας γυρίσει μπούμερανγκ.

 

Αυτά σκέπτομαι και μελαγχολώ. «Και μέχρι πότε θα μας έχουν ‘σήκω – σήκω, κάτσε – κάτσε’, να κάνουμε ο,τι μας λένε;» με ρώταγε ένας φίλος το Σάββατο. «Μέχρι να σταματήσουμε να χρειαζόμαστε τα λεφτά τους», απάντησα. «Τώρα χρωστάμε κι όσοι χρωστάνε, οφείλουν να είναι υπάκουοι. Έτσι γινότανε πάντα», συμπλήρωσα και τον άφησα να το σκεφτεί.

 

Θα μου πείτε τώρα ότι κι άλλα κράτη χρωστάνε και αναλογικά περισσότερα από μας, αλλά δεν γίνεται τέτοιο κακό. Ναι, συμφωνώ, έτσι είναι, αλλά τα άλλα κράτη δεν έχουν πλούσιο ορυκτό πλούτο, για να τους κλέψουν, ενώ εμείς έχουμε. Τα έχουμε πει αυτά, ας μην ξαναλέμε τα ίδια. Έπειτα είναι και το άλλο. Τα άλλα κράτη δεν ψήφισαν για πρωθυπουργό ένα GAP, ενώ εμείς, οι φαταούλες, πειστήκαμε στο «λεφτά υπάρχουν» και την κάναμε την αποκοτιά. Γι’ αυτό κι εγώ σκέπτομαι, με μια ακραιφνώς σαδιστική διάθεση, ότι πρέπει να τιμωρήσω, όπως τιμωρήθηκα κι εγώ. Ποιους να τιμωρήσω; Μα τους συμπατριώτες μου, που με τιμώρησαν και μαζί με τα ξερά, θα καούν και πολλά χλωρά, αλλά έτσι δεν γίνεται πάντα; Τιμωρία λοιπόν και ίσως σε καμιά διακοσαριά χρόνια, –ίσως– μάθουν οι πολλοί να σκέπτονται πριν ψηφίσουν.

 

Απ’ ο,τι φαίνεται όμως, ούτε η κυβέρνηση δεν μας έχει ικανούς για σκέψη. Γιατί; Μας ζητάνε να ψηφίσουμε και να αποδεχτούμε ή να απορρίψουμε τα μέτρα της Ευρώπης. Μας είπε κανείς τι θα γίνει στη μια και τι στην άλλη περίπτωση; Μπορεί οι συνέπειες της ψήφου μας να είναι πιο καταστροφικές απ’ τα μέτρα. Δεν πρέπει να το ξέρουμε πριν ψηφίσουμε ή θα μας βαρέσει κεραμίδα μετά; Εσείς τι λέτε;

 

Η απόφαση έχει παρθεί και alea jacta est (ο κύβος ερρίφθη). Πάμε τώρα να διασχίσουμε τον Ρουβίκωνα κι όπου το βγάλει η άκρη. Χειρότερα απ’ ο,τι είμαστε, δεν μπορούμε να γίνουμε.

 

ο θείος Τάκης  Παναγιώτης Περράκης

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά

 

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και

 

Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που σας επιτρέπουν να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας.

 

Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.