Το φάντασμα του Ολοκληρωτισμού

Τα μεγαλύτερα ψέματα και οι ανεφάρμοστες  αποφάσεις σ’ αυτή τη χώρα έχουν ειπωθεί τον τελευταίο χρόνο, μαζί με εξωφρενικούς ισχυρισμούς. Σε ένα φοβερό άρθρο, στο Athens Review υπό τον τίτλο «το φάντασμα του ολοκληρωτισμού πάνω από την Ελλάδα» γίνεται μια εξονυχιστική ανάλυση για αυτά τα ψέματα της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά κυρίως της Αριστεράς που διαθέτει σε αφθονία αυτή την παρακαταθήκη σκουριασμένων ιδεών. Αντιγράφω:

«Η Ελληνική σταλινογενής αριστερά φιλοδοξεί, με ιδεολογικά εργαλεία που δεν λειτουργούν στον σύγχρονο κόσμο, όχι μάλλον να αλλάξει την Ελλάδα αλλά να μεταμορφώσει και την Ευρώπη. Δυστυχώς, όταν οι φαντασιώσεις διαμορφώνονται όχι από πρωτογενές υλικό αλλά από κατάλοιπα και τα ρακή ουτοπιών που εγκλημάτησαν στην διάρκεια του 20ου αιώνα, τότε τα πράγματα είναι σοβαρότερα. Τα φαντάσματα αυτά δεν έχουν δυνατότητες επιβίωσης γιατί στερούνται ιστορικού οξυγόνου και μόνο τυφλωμένοι φανατικά εγκέφαλοι τα επικαλούνται. Αυτή η επίκληση οδηγεί σε έναν κλειστό και απομονωμένου κόσμο όπου η ιδεολογία αυτή όλα τα κατάλοιπα του ιστορικού παρελθόντος προσπαθεί να εμφανίσει ως ιστορία.

Η σταλινική όμως ιδεολογία έχασε την αίγλη της, ως υπόσχεση του φωτεινού μέλλοντος, και παραμένει ως θρησκευτική πίστη στους οπαδούς της, οι οποίοι τώρα υπόσχονται την αξιοπρέπεια, την περηφάνια, τις λαμπρές εθνικές παραδόσεις και την Ιστορία ως ένα νέο υποκατάστατο της ιδεολογίας τους. Εδώ βέβαια συναντώνται με άλλες κατά το παρελθόν εχθρικές ιδεολογίες, αλλά για τις ανάγκες της χειραγώγησης και την άνοδο στην εξουσία όλα επιτρέπονται. Έτσι διαμορφώνεται η κοινή μήτρα του εθνικολαϊκισμού, όπου συμβιώνουν οι σταλινογενείς της «αριστεράς» με τους «ψεκασμένους» και η κοινή πλέον καπηλεία των εννοιών της αξιοπρέπειας, της περηφάνιας και του Έθνους και επιδεικνύεται κατανόηση ακόμα και για οπαδούς του ναζισμού. Ένα από τα στοιχεία που τους ενώνει είναι το μίσος για την Δύση και την Δημοκρατία και η αγάπη προς τον ολοκληρωτισμό. Υπάρχει ένα νεφέλωμα φαντασιώσεων, υποσχέσεων και κενής ρητορικής, αλλά κανένα σαφές πρόσταγμα για το μέλλον.

Ο απομονωτισμός και η ταπείνωση, ως αξιοπρέπεια και ιστορική προοπτική, εκφράστηκε μεταπολεμικά πληρέστερα από τον Ενβέρ Χόντζα, στον αλβανικό παράδεισο, ο οποίος δήλωσε το 1978: «Η Ευρώπη πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο μας, γιατί στην πολιτική προοπτική είναι πίσω από εμάς». Σήμερα η παρανοϊκή αυτή αντίληψη εκφράζεται από τον δήμιο Βόρειας Κορέας  Κιμ Γιονγκ Ουν. Μήπως η ελληνική σταλινογενής «αριστερά’ φιλοδοξεί να τερματίσει πρώτη στην εκτός τόπου και χρόνου κούρσα της σε κάποια έρημο στην ευρωπαϊκή ήπειρο;

Η έλλειψη αυτογνωσίας και η εύκολη καταγγελία των ξένων για όλα τα δεινά μας οδηγεί στον φανατισμό, που ενισχύεται από τα ιδεολογικά στοιχεία των ολοκληρωτισμών, του σταλινισμού και του ναζισμού. Ας σοβαρευτούμε και ας ενηλικιωθούμε. Η φυγή στο άγνωστο, σε φαντασιώσεις πάνω στα κατάλοιπα, αποτυχημένων και εγκληματικών ουτοπιών είναι ο βέβαιος δρόμος προς την καταστροφή. Ο υλισμός της μαρξικής θεωρίας μετατράπηκε, στην πορεία της φθοράς του μέσα από την εξουσία, σε απόλυτο ιδεαλισμό. Ο Λένιν τόνιζε ότι η ιδεολογία γίνεται υλική δύναμη όταν την ασπαστούν οι μάζες. Η σταλινογενής «αριστερά» επικαλείται τώρα με περίσσια άνεση ότι και η αξιοπρέπεια δεν είναι υλικό στοιχείο αλλά όταν την ενστερνίζονται οι λαοί αποκτά τεράστια δύναμη.  Εδώ βέβαια πρόκειται για χειραγώγηση λαών που μετατρέπονται σε μάζες, ενώ την ίδια καπηλεία προωθούν και οι οπαδοί του ναζισμού. Χρειάζεται σωφροσύνη πολίτη και όχι μάζας για να οδηγηθούμε στον πολιτισμό και να ξεφύγουμε από την ιδεολογική βαρβαρότητα».

Σε αυτή την περίφημη και τόσο διαυγή ανάλυση θα πρέπει να προσθέσουμε ότι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η Ιδεολογική βαρβαρότητα στην Ελλάδα έχει και ισχυρά επικοινωνιακά καθώς και κεφαλαιακά ερείσματα. Οι ιδεολογικοί εκπρόσωποι της φαιοκόκκινης ολοκληρωτικής πανώλους δεν είναι μόνοι τους. Για μια μακρά περίοδο είχαν πρόσβαση σε συγκεκριμένα τηλεοπτικά και άλλα μέσα επικοινωνίας, με κύριο μάλιστα εκφραστή του τον πάμπλουτο Λάκη Λαζόπουλο, μέγα γελωτοποιό και δήθεν ηθοποιό.

Παράλληλα, όμως, και μια σημαντική κατηγορία επιχειρηματιών και ελεύθερων επαγγελματιών, μπροστά στην αδυναμία των υποτιθέμενων  αστικών πολιτικών δυνάμεων να πραγματοποιήσουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και να βγάλουν την χώρα από ένα ολέθριο και βαριά άρρωστο από την διαφθορά του πελατειακό σύστημα, προτίμησε να βγάλει τα μάτια της φέρνοντας στην εξουσία μαθητευόμενους μάγους του μαρξισμού – λενισμού. Επιβεβαιώνεται έτσι  πανηγυρικά ο Λένιν που, πολύ εύστοχα, είχε πει ότι οι καπιταλιστές, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους, είναι πρόθυμοι να πουλήσουν στους εχθρούς τους ακόμα και το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουν…

Υπήρχαν όμως και δύο άλλες κατηγορίες πολιτών που στήριζαν το συνονθύλευμα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Από την μία πλευρά ήσαν οι κατά Λένιν πάντα «χρήσιμοι ηλίθιοι» και, από την άλλη, έπαιξε και παίζει ακόμη τα ρέστα του το «λόμπι της δραχμής». Το τελευταίο, συνεπικουρούμενο από νοσταλγούς της «Ελλάδας Ελλήνων Χριστιανών» και από άλλα εθνικιστικό – λαϊκιστικά στοιχεία, παίζει το χαρτί Λαφαζάνη, Βαρουφάκη, Λαπαβίτσα και Χρυσής Αυγής. Παράλληλα, όμως, μέσω Διαδικτύου, προβάλλει και τον Πάνο Καμμένο ως «σωτήρα» της χώρας μία δεδομένη στιγμή…

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα με υπερήφανους κατοίκους, που βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης…
 
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)
zourop@otenet.gr