Επιλεκτικά προαπαιτούμενα από αναξιόπιστα πρόσωπα

Στο πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο στις 3/8/2015 ο Περιφερειάρχης κ. Τατούλης μας έφερε για ψήφιση ξαφνικά και προ ημερησίας την παρακάτω πρόταση που την είχε καταθέσει στην τελευταία συνεδρίαση (29/7/2015) στην Ένωση Περιφερειών (ΕΝ.ΠΕ.) αλλά εκεί δεν βρήκε ανταπόκριση:

«Καλεί τους Πελοποννήσιους να μην ανταποκριθούν στα μνημονιακά μέτρα αν: α) δεν συντελεστεί άμεση μείωση του μισθού των βουλευτών κατά 30%, β) μείωση κατά 50% των τακτικών επιχορηγήσεων των κομμάτων και γ) ανάθεση έρευνας σε ανεξάρτητη αρχή με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τον οικονομικό έλεγχο των κομμάτων».

Μια πρόταση που περιλαμβάνει 3 κατ’ αρχάς προϋποθέσεις, που με το περιεχόμενό τους όλοι συμφωνήσαμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο, που όμως δεν επαρκούν και δεν φτάνουν για έναν αγώνα «κόντρα» στα μνημονιακά μέτρα και στην έξοδο από την κρίση. Μια πρόταση που η επιμονή στην αποσπασματική εφαρμογή της είναι λαϊκίστικη, προσβάλλει τον αγώνα που κάνουν η κοινωνία και οι φορείς της, η τωρινή κυβέρνηση στη χώρα μας και στην Ευρώπη και τελικά έχει σαν σκοπό την αυτοπροβολή (για άλλη μια φορά) στην πολιτική σκηνή του κ. Τατούλη.

Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει όταν ιδιαίτερα γι’ αυτήν επιμένει ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Τατούλης ο οποίος:

– Πριν λίγες μέρες ο ίδιος ψήφισε στην ΕΝ.ΠΕ. αλλά διέσυρε και εξέθεσε και το Περιφερειακό Συμβούλιο σ’ ένα ΝΑΙ σ’ όλα τα μέτρα για την υπογραφή της σύμβασης λίγο πριν γίνει το δημοψήφισμα του Ελληνικού λαού που απάντησε με 62% ΟΧΙ.

– Ο ίδιος στα του «οίκου» του, που αφορούν όργανα της Περιφέρειας, συντηρεί την αδιαφάνεια και την σπατάλη ακόμα και στην τρέχουσα κρίσιμη περίοδο.

– Έχει ταυτιστεί με μεγάλα συμφέροντα που ανυπομονούν να κλέψουν τον δημόσιο πλούτο στην Περιφέρεια Πελοποννήσου (βλ. απορρίμματα, ειδική οικονομική ζώνη για ναυτιλία, πωλήσεις δημοσίων ακινήτων κ.ά.).

– Έχει βαρύ παρελθόν σ’ αυτή την πολιτική σκηνή που λέει ότι τώρα θέλει να την αλλάξει, αφού υπηρέτησε τα παλαιά ξεπερασμένα κόμματα του συστήματος από σοβαρές υπεύθυνες θέσεις (υπουργού, βουλευτή) και σήμερα προωθεί την οικογενειοκρατία σ’ αυτά. Έτσι κρίνοντας «εξ ιδίων τ’ αλλότρια», θεωρεί φθαρμένα όλα τα πολιτικά κόμματα και την πολιτική ζωή της χώρας.

– Δεν σέβεται τη λειτουργία των θεσμών προσβάλλοντας μ’ ακραίους χαρακτηρισμούς τον πρωθυπουργό, υπουργούς αλλά και τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενώ συχνά για ιδιοτελείς σκοπούς πυροδοτεί και δημιουργεί εντάσεις στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Μ’ όλα αυτά δεν είναι τυχαίο ότι οριακά πλειοψήφισε η πρότασή του και δεν έγινε δεκτή από καμμία παράταξη της αντιπολίτευσης.

Πιστεύουμε ότι η πρόταση αυτή έχει νόημα και δυναμική όταν αγκαλιάζει αναλογικά «από τα πάνω» όλους τους θεσμούς (βουλευτές, κόμματα) αλλά και τους άλλους αιρετούς Περιφερειακούς και Δημοτικούς παράγοντες και την μείωση του αριθμού των αντιπεριφερειαρχών και αντιδημάρχων. Όταν ο αγώνας για έξοδο από την κρίση πρέπει να περιλαμβάνει και την μάχη κατά της διαφθοράς, της διαπλοκής, της οικογενειοκρατίας, της φοροδιαφυγής, της ανασυγκρότησης του δημόσιου τομέα, της ανάπτυξης και της αντιμετώπισης του χρέους.

Διαφορετικά η επιλογή επιλεκτικά κάποιων προαπαιτούμενων και μάλιστα από αναξιόπιστα πρόσωπα προσβάλλει την δημοκρατία, τους θεσμούς και τον δύσκολο αγώνα που κάνει η κοινωνία και η χώρα μας για την έξοδο από την κρίση, ενώ στρέφει την πολιτική ζωή σε επικίνδυνες ακροδεξιές αντιλήψεις.