Η κεντροδεξιά… ο Καραμανλής και η…επόμενη μέρα
Λίγες ημέρες απομένουν για την εκλογή αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και είναι φανερό ότι ο κόσμος δεν ασχολείται ιδιαίτερα, χαμένος στα δικά του προβλήματα, κοιτάζει κυρίως πως θα επιβιώσει, ενώ ταυτόχρονα είναι απογοητευμένος από όλους και από όλα, δεν τον ενθουσιάζει η όλη διαδικασία. Και πώς να υπάρξει ενθουσιασμός σε μία ΝΔ που ελάχιστα θυμίζει την παράταξη που άλλοτε εξέφραζε γνήσια την κεντροδεξιό χώρο, και είχε ιδρύσει ο Κων/νος Καραμανλής το 1974, όταν γυρίζοντας από την Γαλλία μπόλιασε την «στεγνή» έως τότε δεξιά με χαρακτηριστικά κοινωνικά και φιλελεύθερα, χτίζοντας ουσιαστικά το ιδεολογικό υπόβαθρο της ΝΔ με τον λεγόμενο «κοινωνικό φιλελευθερισμό». Την ίδια στιγμή τα πρόσωπα που πλαισίωναν τον Καραμανλή σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και όχι μόνο ζωής, ήσαν σπουδαίες πνευματικές προσωπικότητες όπως ο Κανελλόπουλος, ο Τσάτσος, ο Παπαληγούρας, ο Χατζιδάκης, ο Χόρν… βασικό χαρακτηριστικό όλων τους ήταν το ήθος και η βαθιά τους πίστη στη δημοκρατία… οποιαδήποτε σύγκριση με την σημερινή ανθρωπογεωγραφία μόνο θλίψη προκαλεί.…Βεβαίως θα μου πείτε άλλες εποχές, άλλο το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού όχι μόνο στην ΝΔ αλλά παντού…Και για να μην εξωραΐζουμε τα πάντα για την ΝΔ εκείνης της εποχής, ασφαλώς και τότε υπήρχαν σκοτεινά πρόσωπα ( τύπου Γκρούεζα..), όμως αποτελούσαν μειοψηφία, τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον είχαν προσωπικότητες σαν αυτές που ανέφερα πριν.
Με τον καιρό όμως οι συσχετισμοί άρχισαν να αλλάζουν καθώς άλλαζαν οι εποχές , δεκαετία του ’80 και μία γενική αφασία σε πολλά επίπεδα…στόχος της μισής Ελλάδας το Δημόσιο…μαγκιά και εξυπνάδα η αρπαχτή…Δεν έμειναν ανεπηρέαστα τα κόμματα…η ΝΔ από τον κοινωνικό φιλελευθερισμό γλιστρούσε προς τον νεοφιλελευθερισμό και το χειρότερο, άρχισε να αντιγράφει ορισμένες απαράδεκτες πρακτικές του ΠΑΣΟΚ, και όσο πέρναγαν τα χρόνια η άλλοτε μειοψηφία κόντευε να γίνει πλειοψηφία… τυχάρπαστοι αεριτζήδες, μιζαδόροι, άνθρωποι του υποκόσμου, κομπλεξικοί λαϊκιστές ,ακροδεξιοί αυτοανακηρύσσονταν σε στελέχη της ΝΔ …όλη η ιδεολογική πλέμπα που ο μεγάλος Καραμανλής είχε απομονώσει και ο ανιψιός προσπαθούσε να κρύψει…και τελικά η ΝΔ μίκρυνε, η κεντροδεξιά απαξιώθηκε …και μετά κάποιοι ανόητοι αναρωτιούνται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδιζε συνεχώς όπου στηνόταν κάλπη, ακόμη και όταν οι περισσότερες των υποσχέσεων του καταλαβαίναμε όλοι ότι δεν επρόκειτο να γίνουν πράξη…μα πολύ απλά φίλοι μου γιατί η κοινωνία είχε αηδιάσει, είχε εξοργισθεί, είχε σιχαθεί, αφού τελικά το διακύβευμα εκτός από οικονομικό (ασφαλέστατα) ήταν και βαθύτατα πολιτικό…
Κάπως έτσι τα βλέπω εγώ τα πράγματα, ενδεχομένως κάποιοι να διαφωνήσουν μαζί μου…αλλά δεν πειράζει δεν χάθηκε και ο κόσμος… υπάρχει όμως κάτι, στο οποίο δύσκολα κάποιος θα διαφωνούσε…Χωρίς ολική επαναφορά στις ιδρυτικές αρχές και αξίες, με ταυτόχρονη αξιακή ανανέωση του προσωπικού της, η κεντροδεξιά παράταξη άσπρη μέρα δεν πρόκειται να δει, με ότι αυτό συνεπάγεται όχι μόνο για την ίδια αλλά, κυρίως, για την χώρα.
Το ιδανικό πρόσωπο γι’αυτήν την ολική επαναφορά θα ήταν ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής, με περισσότερη πλέον εμπειρία, θα μάζευε την παράταξη σε χρόνο μηδέν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, όμως να εξηγούμαστε ένας Καραμανλής λιγότερο της ήπιας προσαρμογής και περισσότερο δυναμικός… Όμως αυτό προς το παρόν…δεν γίνεται για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ, o Βαγγέλης Μεϊμαράκης, εφ’όσον την ερχόμενη Κυριακή εκλεγεί (που είναι μάλλον και το πιθανότερο), δείχνει την διάθεση να το παλέψει ώστε να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για αυτήν την ανασυγκρότηση. Έχει την εμπειρία, γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Αν τελικά τα καταφέρει μένει να αποδειχθεί. Πάντως σε κάθε περίπτωση οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα θα είναι ραγδαίες και πολύ πιο ενδιαφέρουσες…
* Ο Χρήστος Γραμματικόπουλος είναι Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
