Το γάλα και οι εξουσίες….. άσπρες φαίνονται

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
Ο Διευθύνων Σύμβουλος με αργές σταθερές κινήσεις πέρασε τα πόδια του στο  εσωτερικό της λιμουζίνας, τα γυαλιστερά παπούτσια έκαναν ένα θαμπό αντικαθρέφτισμα στον γκρίζο ουρανό. Οι πρώτες σταγόνες έπεσαν στο χέρι του οδηγού καθώς έκλεινε προσεκτικά την πόρτα του αφεντικού του. Ο Διευθύνων με αυτόματες σχεδόν αντανακλαστικές κινήσεις άνοιξε την μαύρη δερμάτινη βαλίτσα. Ο οδηγός ξεκίνησε την καθημερινή διαδρομή , έριξε μια ματιά στον ουρανό η βροχή δυνάμωνε οι υαλοκαθαριστήρες εξοστράκιζαν τις επίμονες στάλες δεξιά και αριστερά. Ο Διευθύνων άνοιξε τον προσωπικό του υπολογιστή για την πρώτη οικονομική  ενημέρωση τη ημέρας. Η ψυχική του διάθεση ήταν σε άμεση εξάρτηση με το διάγραμμα της γυάλινης οθόνης. Εκείνη η μαύρη γραμμή ρουφούσε όλα τα αισθήματα του, κατέληγε σε ένα μαύρο τριγωνικό βέλος. Αν το μαύρος βέλος κοιτούσε προς τον ουρανό τότε όλα ήταν λαμπερά και αισιόδοξα ακόμα και την πιο γκρίζα μέρα. Σήμερα όμως ο οικονομικός  δείκτης ταίριαζε με την φθινοπωρινή μέρα, χτυπούσε προς τα κάτω όπως οι μεγάλες πια σταγόνες της βροχής. Ο Διευθύνων ένοιωσε την μαύρη βαλίτσα να πλημμυρίζει οικονομικές ζημιές. Σαν να ήθελε να αποφύγει την οικονομική πλημμύρα έκλεισε την αδιάβροχη δερμάτινη βαλίτσα. Ένα απότομο φρενάρισμα τον έβγαλε λίγο από την θέση του. Χτύπησε εκνευρισμένος το εσωτερικό τζάμι του οδηγού.
-Λυπάμαι κύριε, ένας… πέρασε βιαστικός το φανάρι, παραλίγο να τον χτυπήσω.
 
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ
Ο Πατέρας ήταν βιαστικός, οι έγνοιες μειώνουν την όραση. Πέρασε απρόσεκτα το μεγάλο φανάρι στην διασταύρωση, παραλίγο να τον χτυπήσει μια μαύρη λιμουζίνα. -Σαν νεκροφόρα είναι τούτο το αμάξι, ο πλούτος και ο χάρος κάποια ιδιαίτερη σχέση θα έχουν. Το άτσαλο όμως πέσιμο του στην βροχολακούβα διέκοψε τις σκέψεις του. Τα νερά έφτασαν στις πατούσες του, τα μπαλώματα στις σόλες δεν άντεξαν. Στην πύλη της Τεχνικής Υπηρεσίας ένας  οριζόντιος σκαντζόχοιρος με ένα μεγαλοπρεπές αγγλικό “WELCOME”  (καλώς ήρθατε) του πρόσφερε ένα αντανακλαστικό γαργαλητό. Κάποιες ατίθασες όρθιες πλαστικές τρίχες έφτασαν μέχρι τις πατούσες του καθώς σκούπιζε τα παπούτσια. Ετούτο το πλαστικό χάδι το πήρε για καλό σημάδι. Με καθαρά στέρεα βήματα ανέβηκε στον Επιστάτη, ένας φίλος του είχε μιλήσει για το θέμα του. Ο Επιστάτης κλασική περίπτωση διαχρονικού πρώην κωπηλάτη, στον οποίο εμπιστεύθηκαν την θέση του λοστρόμου και τον βούρδουλα. Με εκείνο το γνωστό βλέμμα εξουσίας γεμάτο κάγκελα από τις κόρες των ματιών του και προς τα έξω κρατούσε τον πατέρα σε  απόσταση δύο μέτρων. Του μίλησε χωρίς να κατεβάσει τα πεντακάθαρα πανάκριβα αθλητικά παπούτσια από το τραπέζι εργασίας του.
-Μου μίλησαν για σένα. Σε ένα μήνα να πεις του Θανάση να έρθει μαθητευόμενος στην Τεχνική Υπηρεσία για να κάνει την πρακτική του άσκηση.
 
-Σ΄ ευχαριστώ πολύ Επιστάτη, θα βρω τρόπο να σου ξεπληρώσω το καλό που κάνεις.
 
-Δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ, σε έξι μήνες έχουμε εκλογές.
 
Ένα παράξενο χαμόγελο με σφιχτά τα χείλια μεγάλωσαν τα βλεμματικά κάγκελα και έδειξαν στον πατέρα την πόρτα εξόδου. Φτάνοντας στην είσοδο ο Πατέρας πέρασε ξανά τα πόδια του από τον πλαστικό σκαντζόχοιρο, τώρα το χαμόγελο δεν ήταν μόνο αντανακλαστικό.
 
-Επιτέλους και κάτι καλό, μας έχει σαπίσει η ανεργία. Ας μπορέσει ο Θανάσης να πάρει το πτυχίο του.  Επιτάχυνε το βήμα του και έκοψε μέσα από τα στενά για να προλάβει την μεγάλη πορεία του σωματείου .
 
Η ΠΟΡΕΙΑ
Ο οδηγός της λιμουζίνας ένοιωσε τις φλέβες του κρανίου να σκιαγραφούν με κόκκινους  παλμούς την έντονη έκπληξη του. Φρέναρε μπροστά στο ποτάμι της εργατικής πορείας  και το μεγάλο κόκκινο πανό κρατούσε ο ίδιος άνθρωπος που παραλίγο να χτυπήσει στην αντίθετη κατεύθυνση . Άνοιξε το εσωτερικό τζάμι της λιμουζίνας.
 
-Λυπάμαι κύριε, απρόβλεπτα βρεθήκαμε σε μεγάλη πορεία. Για αυτό έχει τόση κίνηση σήμερα.
 
Ο Διευθύνων Σύμβουλος άνοιξε το παράθυρο του, μια τυχαία ριπή φθινοπωρινού αέρα  τον δρόσισε άξαφνα.  Αφουγκράστηκε τα συνθήματα της πορείας.
 
-Εργάτη πολέμα σου πίνουνε το αίμα.
 
-Ψωμί και γάλα όχι κόλπα άλλα.
 
-Μπράβο αυτό είναι ( Φώναξε ο Διευθύνων. )
 
-Τι να κάνω κύριε;
 
-Τίποτα να περιμένεις να τελειώσει η πορεία και μετά ξεκινάμε.
 
Τα δάκτυλα του είχαν την χαρά κουρσάρου που βρήκε τον χάρτη με τον κρυμμένο θησαυρό άνοιξε με πυρετώδεις κινήσεις την μαύρη δερμάτινη βαλίτσα. Το δροσερό αεράκι και οι φωνές των διαδηλωτών αν και ανοιχτό το παράθυρο χάθηκαν από την αντίληψη του. Τα δάκτυλα του πήραν φωτιά, ήταν σίγουρος ότι πληκτρολογούσε μια ηφαιστειακή έκρηξη κέρδους.
 
ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ
Στην αίθουσα συνεδριάσεων της γαλακτοκομικής βιομηχανίας το κλίμα ήταν βαρύ χειμωνιάτικο. Το ρυθμικό μαύρο γυαλιστερό βάδισμα του Διευθύνοντα και το ευρύ χαμόγελο στο πρόσωπο, τους μπέρδεψαν. Η τεράστια γιγαντοοθόνη πρόβαλε τα αρνητικά οικονομικά νούμερα και αυτός χαμογελούσε. Ένοιωσαν ένα λεκτικό κυκλώνα να τους ταρακουνάει από τις θέσεις του όταν τους είπε.
 
-Ψωμί και γάλα όχι κόλπα άλλα. Τι με κοιτάτε έτσι; Είναι η μόνη λύση για να αυξήσουμε τις πωλήσεις μας. Θα κοινωνικοποιήσουμε το γάλα! (Τώρα οι περισσότεροι τον κοιτούσαν  με το βλέμμα της ψυχιατρικής απορίας. Ο άνθρωπος που ζούσε και ανάσαινε μόνο για το κέρδος θα κοινωνικοποιούσε την βιομηχανία γάλακτος. Αυτός διάβασε τις σκέψεις τους.) Παρακαλώ ηρεμήστε δεν μιλάμε για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής αλλά του προϊόντος!!! Κάθε Τεχνική Υπηρεσία της Πόλης θα προσφέρει σε όλους τους εργαζόμενους ένα λίτρο γάλα κάθε μέρα. Είναι μια δαπάνη που δεν πρόκειται να αρνηθεί καμία αντιπολίτευση. Ήδη έχω στείλει ηλεκτρονικά μηνύματα σε όλους τους δικούς μας στα Τοπικά Συμβούλια. Αν θέλουν χρηματοδότηση για τον εκλογικό τους αγώνα  αύριο πρέπει να το περάσουν με την διαδικασία του κατ΄ επείγοντος. Όταν οι πωλήσεις πέφτουν τους αναγκάζουμε να αγοράσουν. (Όρθιοι και με παρατεταμένο χειροκρότημα επιδοκίμασαν την πρόταση του οι σύμβουλοι.)
 
Ο ΘΑΝΑΣΗΣ
Μετά από ένα μήνα ο Θανάσης και ο Πατέρας στο μεγάλο φανάρι περίμεναν τον Επιστάτη, εκεί είχαν δώσει ραντεβού. Ο Θανάσης ολοκλήρωσε τις θεωρητικές τους σπουδές ως τεχνικός και τώρα με την βοήθεια του Επιστάτη θα ολοκλήρωνε την πρακτική του άσκηση. Άναψε πράσινο και πέρασαν απέναντι . Στο κόκκινο φανάρι ο οδηγός της λιμουζίνας για άλλη μια φορά έκπληκτος παρακολουθούσε την γνώριμη πια φιγούρα του Πατέρα να διασχίζει ευτυχώς χωρίς προβλήματα αυτή την φορά την διάβαση των πεζών. Πίσω ο Διευθύνων Σύμβουλος ένοιωθε μια ανοιξιάτικη ευφορία μέσα στο καταχείμωνο, ο δείκτης πωλήσεων κόντευε να τρυπήσει την δεξιά γωνία του υπολογιστή του. Ήσυχα και αθόρυβα δίπλα στην λιμουζίνα ήρθε ένα θηριώδες τετρακίνητο αυτοκίνητο, το φιμέ τζάμι άνοιξε. Ο πατέρας αναγνώρισε στην θέση του οδηγού τον Επιστάτη.
 
-Αυτός είναι ο Θανάσης;
 
-Μάλιστα.
 
-Θανάση πέρασε μέσα. Τι με κοιτάς; ( Είπε ο επιστάτης στον πατέρα) για να βγει η δουλειά βάζω και το δικό μου αμάξι! Για τα υπηρεσιακά δεν έχουμε ούτε ανταλλακτικά. Μια ζωή θυσία είμαι!!!
 
Ο Θανάσης μπήκε και κάθισε στην θέση του συνοδηγού. Οι άλλοι πέντε νεαροί που ήταν στο αμάξι είχαν προτιμήσει τουλάχιστον μια θέση ασφάλειας από τον βλοσυρό Επιστάτη. Μουδιασμένος είπε μια καλημέρα  ο Θανάσης και κάθισε στην θέση του. Αντί να πάνε σε κάποιο δημόσιο έργο σταμάτησαν σε ένα μικρό κατάστημα, αυτά που τα χαρακτηρίζουμε μίνι μάρκετ αλλά σε ποικιλία προϊόντων ξεπερνάνε τα υπερκαταστήματα. Με δυο δυνατά κορναρίσματα του Επιστάτη, βγήκαν έξω δυο άνθρωποι. Ο ιδιοκτήτης και ένας υπάλληλος. Ο επιστάτης χωρίς να πει κουβέντα υπόγραψε ένα χαρτί το τσάκισε και το πέρασε στην εσωτερική τσέπη του πουκάμισου του. Ο υπάλληλος στο χώρο αποθήκευσης του αυτοκινήτου  έβαλε πέντε μεγάλες σακούλες με παραλληλόγραμμα κουτιά γάλα.
 
-Την νεολαία και τα μάτια μας ( είπε με στόμφο ο Επιστάτης καθώς έδινε πίσω το στυλό στον ιδιοκτήτη του καταστήματος). Και του πουλιού το γάλα….
 
Η έκπληξη του Θανάση μεγάλωσε γιατί αυτή την φορά είχαν και δεύτερη στάση. Μόνο που άλλαξε ο ήχος του κορναρίσματος , δυο βουβά συνθηματικά κορναρίσματα. Ο νεαρός που βγήκε κοίταξε τον επιστάτη, εκείνος του έκλεισε αυστηρά το αριστερό του μάτι και του έδειξε προς τα πίσω. Ο νεαρός με σβέλτες κινήσεις μετέφερε τις τσάντες με το γάλα στην αποθήκη του ζαχαροπλαστείου. Ο Θανάσης στην πινακίδα διάβασε το επίθετο του Επιστάτη. Εκείνος το κατάλαβε.
 
-Μια μικρή εξυπηρέτηση κάνω για τον αδελφό μου! Περνάω που περνάω του φέρνω και τα γάλατα. Θυσία γίνομαι για όλους, να δω που θα πάει αυτό;
 
Ο Θανάσης σε τρείς μήνες τέλειωσε την πρακτική του στην Τεχνική Υπηρεσία δεν ήπιε ούτε ένα λίτρο από το πληρωμένο γάλα, δημόσια δαπάνη της Πόλης. Ο Επιστάτης συνεχίζει να θυσιάζεται για το κοινό καλό. Ο Θανάσης και ο Πατέρας είναι ακόμα άνεργοι. Ο Επιστάτης θα είναι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές …
 
*Η ιστορία είναι φανταστική. Ο τρόπος με τον οποίο όμως οι εξουσίες διαχέονται αλληλουποστηρικτικά η μια στην άλλη είναι πραγματικός. Και όχι μόνο αυτό αλλά κατορθώνουν και την βγάζουν πάντα …..άσπρο γάλα  ……
 
Βασίλης Καπετάνιος