Ιστορίες ηρώων με φόντο το κολυμβητήριο Ναυπλίου

Επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα του κολυμβητηρίου στο Ναύπλιο, το οποίο παραμένει κλειστό τους χειμερινούς μήνες λόγω έλλειψης χρημάτων για πετρέλαιο, με αποτέλεσμα οι αθλητές της πόλης να προπονούνται αναγκαστικά μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτή η κατάσταση επηρεάζει κυρίως τους αθλητές εκείνους που κάνουν πρωταθλητισμό όπως συμβαίνει με τον Αιμιλιανό που αν και κάτοικος Ναυπλίου, αναγκάζεται να μεταβαίνει τακτικά στην Τρίπολη για να κάνει προπονήσεις, ενώ παράλληλα παλεύει να ανταπεξέλθει και στις εν Ναυπλίω σχολικές υποχρεώσεις.

Για την επίλυση του προβλήματος έχει ήδη δρομολογηθεί λύση με χρονικό ορίζοντα τον Απρίλη του 2017. Το έργο προϋπολογισμού 875.926,00 € έχει ενταχθεί μεταξύ συνολικά δέκα εγκεκριμένων έργων στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού προγράμματος, και προβλέπει την αντικατάσταση του υφιστάμενου ενεργοβόρου, συμβατικού συστήματος καυστήρα πετρελαίου με σύστημα Γεωθερμικών Αντλιών Θερμότητας, για την κάλυψη των θερμικών αναγκών του κολυμβητηρίου καθώς και τοποθέτηση κεντρικού ηλιακού συστήματος για την παραγωγή ζεστού νερού χρήσης.

Το θέμα επαναφέρει στην επικαιρότητα το θεματικό για τον υγρό στίβο site aquaplanet.gr με σχετικό άρθρο που δημοσιεύθηκε ανήμερα των φώτων με τίτλο “Οικογένεια… ηρώων στο Ναύπλιο“, και το οποίο αναφέρεται στον καθημερινό γολθοθά του Κομνηνού φιλοξενώντας δηλώσεις και από την οικογένειά του.

Όπως αναφέρει το εν λόγω άρθρο:

” Τα τεράστια προβλήματα των κολυμβητηρίων σε όλη τη χώρα, αναδεικνύουν μικρές ιστορίες με μεγάλους πρωταγωνιστές. Η περίπτωση του Αιμιλιανού Κομνηνού είναι μία τέτοια και δεν είναι καθόλου υπερβολικός ο χαρακτηρισμός των ηρώων.

Ο Κομνηνός ζει μόνιμα στο Ναύπλιο και ανήκει τα τελευταία χρόνια στον ΠΑΟΚ. Το Ναύπλιο είναι μία από τις πολλές πόλεις της χώρας στις οποίες το κολυμβητήριο κλείνει και ανοίγει ανάλογα με τις ορέξεις του καιρού. Την τελευταία τριετία κλείνει τον Οκτώβριο και ανοίγει κατά τον Ιούνιο. Έτσι ο νεαρός αθλητής για να μην σταματήσει την αγωνιστική του δραστηριότητα, αναγκάζεται να προπονηθεί στο κολυμβητήριο της Τρίπολης. Είναι μάλιστα ο μοναδικός κολυμβητής του Ναυπλίου, που συνεχίζει και το κάνει.

«Πέρσι πηγαίναμε τέσσερις φορές την εβδομάδα στην Τρίπολη και φέτος πηγαίνουμε τρεις. Το κόστος όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας είναι τεράστιο, ενώ μιλάμε και για χρόνο που χρειάζεται στις μετακινήσεις, αφού η απόσταση είναι μία ώρα. Ο Αιμιλιανός έφευγε το πρωί από το σπίτι για το σχολείο του στις 8 παρά, το μεσημέρι τον έπαιρνα εγώ με το αυτοκίνητο έχοντας μαζί μου κι ένα ταπεράκι φαγητό, πηγαίναμε στην Τρίπολη για προπόνηση, επιστρέφαμε στο Ναύπλιο, ακολουθούσε φροντιστήριο από τις 6 ως τις 8 και γυρνούσε στο σπίτι του μία φορά, κατά τις 8:30», είπε η μητέρα του Κομνηνού, περιγράφοντας τη δύσκολη καθημερινότητα όχι μόνο του παιδιού αλλά ολόκληρης της οικογένειας.

Το ευχάριστο για τον Κομνηνό είναι ότι πέρσι κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στα 4Χ100μ. μ. ομαδική με τον ΠΑΟΚ, το ασημένιο στα 50μ. ελεύθερο, ενώ ήταν 4ος στα 50μ. πεταλούδα κι έτσι πήρε τη μοριοδότηση που ήθελε και οι κόποι του κατά κάποιον τρόπο ανταμείβονται. «Αυτή η κατάσταση συμβαίνει τα τελευταία πέντε χρόνια που το κολυμβητήριο κλείνει για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα. Είδαμε ότι το παιδί τα πηγαίνει καλά, ήταν κάτι που και ο ίδιος ήθελε να συνεχίσει να κάνει, οπότε δεν μπορούσαμε να τον σταματήσουμε», πρόσθεσε η μητέρα του Αιμιλιανού, ενώ αυτός ο δύσκολος αγώνας θα συνεχιστεί σίγουρα και του χρόνου, ελπίζοντας μετά τις πανελλήνιες εξετάσεις να βρεθεί σε κάποια μεγαλύτερη πόλη, όπου εκτός από τις σπουδές του θα μπορεί να προπονείται και κανονικά.

Σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα, η οικογένεια όχι μόνο δεν είχε στήριξη από πουθενά αλλά αναγκάζεται να πληρώνει ακόμα και τη προπονήτρια του παιδιού. «Δεν γίνεται φυσικά να προπονείται μόνος του. Δεν ανήκει σε κάποιον τοπικό σύλλογο για να έχει από εκεί προπονητή, έτσι αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε και την προπονήτριά του. Μπορεί λοιπόν ο καθένας να αντιληφθεί για τι έξοδα μιλάμε γενικώς», συνέχισε η μητέρα του Κομνηνού, που σχολίασε και την κατάσταση στο Ναύπλιο λέγοντας: «Δεν ενδιαφέρεται κανείς. Κάθε χρόνο ακούμε από τη δημοτική αρχή για κάτι έργα με γεωθερμία που λύσουν το πρόβλημα της θέρμανσης του κολυμβητηρίου αλλά έχουν περάσει τρία χρόνια και δεν έχει γίνει τίποτα. Μιλάμε για την απόλυτη απαξίωση και το οξύμωρο είναι ότι ναι μεν τον Οκτώβριο αδειάζει η πισίνα, όμως τον Ιούνιο που ανοίγει ξανά γίνεται πραγματικά χαμός. Δεν συγκινείται όμως κανένας». “