Συνέντευξη με τον τραγουδοποιό Νίκο Ρουμελιώτη

Ο τραγουδοποιός Νίκος Ρουμελιώτης μιλά στον «Α» για τις μουσικές του αναζητήσεις, την τυχαία γνωριμία και συνεργασία με τον Νίκο Ζιώγαλα, καθώς και τα σχέδιά του για το μέλλον.

Ζητώντας ως δώρο μια κιθάρα στην ηλικία των 5 χρόνων όταν τα άλλα παιδιά έπαιζαν με αυτοκινητάκια, ο Νίκος Ρουμελιώτης εξέφρασε από νωρίς την αγάπη του για τη μουσική. Από τότε μέχρι σήμερα, η αγάπη είναι η ίδια;

Η αγάπη μου για τη μουσική δεν θα χαθεί ποτέ. Όσο περνούν τα χρόνια όλο και δυναμώνει γιατί μέσα από τα τραγούδια μπορώ να εκφράζομαι, να ερωτεύομαι και να ονειρεύομαι.

Ήταν κάποιος από την οικογένειά σου μουσικός ή, γενικώς, καλλιτέχνης;

Είναι παράξενο αλλά δεν ασχολείται κανείς από την οικογένεια με τη μουσική ή άλλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες, εκτός από εμένα και μια ξαδέρφη μου.

Η συνήθης πορεία των παιδιών που από νωρίς δείχνουν την κλίση τους στη μουσική, είναι η δημιουργία ενός γκρουπ. Η, μήπως εσύ αποτέλεσες εξαίρεση;

Σε πιο μικρή ηλικία συμμετείχα σε διάφορα γκρουπ αλλά επέλεξα τη «μοναχική» πορεία τελικά. Βέβαια συνεργάζομαι με φίλους μουσικούς που με στηρίζουν σε κάθε βήμα μου εδώ και χρόνια.

Κι έπειτα ήρθαν οι σπουδές…. Σκέφτηκες κάποια στιγμή να κάνεις κάτι άλλο; Ίσως σε φάση απογοήτευσης….

Επιχείρησα να σπουδάσω αλλά εκείνη την περίοδο ξεκίνησα να παίζω σε μαγαζιά και αποφάσισα ότι αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Πάντα δούλευα παράλληλα με τη μουσική αλλά σε δουλειές ευέλικτες για να μπορώ να έχω ένα χαρτζιλίκι και χρόνο για να κάνω αυτό που αγαπώ. Η απογοήτευση ευτυχώς μου βγαίνει δημιουργικά. Γράφω τραγούδια και έτσι περνάει όμορφα η περίοδος της «στενοχώριας».

Δισκογραφικά, πότε έγινε το πρώτο βήμα;

Η πρώτη δισκογραφική μου απόπειρα έγινε το 2011 με το «Ψάχνω ένα χάδι», το οποίο αποτελείται από δέκα τραγούδια και μια piano version της μπαλάντας «Τέρμα η παράσταση»

Πως προέκυψε η συνεργασία σου με το Νίκο Ζιώγαλα και το ντουέτο με τίτλο “Μη χαθείς”;

Το Νίκο Ζιώγαλα τον γνώρισα τυχαία πριν κάποια χρόνια σε ένα μαγαζί που έπαιζε και απλά αλλάξαμε τηλέφωνα. Όταν ο Βαγγέλης ο Κοντοπόδης μου έδωσε τους στίχους του «Μη χαθείς» και έβαλα τη μουσική, ήθελα να το τραγουδήσω παρέα με κάποιον το συγκεκριμένο τραγούδι. Έτσι σκέφτηκα το Νίκο Ζιώγαλα ο οποίος όχι μόνο δέχτηκε, και τον ευχαριστώ πολύ, αλλά είχε και πολύ ωραίες ιδέες για το πώς θα ήταν καλύτερο τραγουδιστικά το κομμάτι.

Μουσικές σκηνές που σε έχουν φιλοξενήσει;

Έχω τραγουδήσει σε αρκετούς χώρους σε Αθήνα και επαρχία. Κάποιοι από αυτούς είναι ο Σταυρός του Νότου, η Αρχιτεκτονική, ο Ρυθμός stage, ο Κύκλος live stage κ.α.

Διαβάσαμε για κάποιες εμφανίσεις σου στην Αντίπαρο εν μέσω χειμώνα….

Το καλοκαίρι είχα πάει για διακοπές στο νησί και έκανα και κάποια live εκεί. Οι εντυπώσεις που άφησα μάλλον ήταν πολύ καλές και έτσι μου πρότειναν αν μπορώ να πάω και κάποια στιγμή το χειμώνα. Έτσι και έγινε. Έχω πάει ήδη τρεις φορές και έπεται συνέχεια. Είναι πολύ όμορφο να πηγαίνεις σε έναν τόπο τη «νεκρή» περίοδο και να γνωρίζεις τους ανθρώπους που ζουν εκεί μόνιμα και την κουλτούρα τους.

Το Athens by night υπάρχει ακόμη ή, χάθηκε κάπου μέσα στην οικονομική κρίση;

Η οικονομική κρίση δεν νομίζω ότι έκοψε τις εξόδους και τη διασκέδαση του κόσμου, απλά τα περιόρισε λίγο. Ο άνθρωπος και κυρίως ο Έλληνας πάντα βρίσκει διεξόδους στις δυσκολίες.

“Νύχτες μοναχικές”. Σου θυμίζει κάτι;

«Νύχτες μοναχικές» έχουμε περάσει όλοι νομίζω. Άλλος από επιλογή και άλλος από ατυχίες της ζωής. Το «Νύχτες μοναχικές» είναι το τραγούδι που παίζει αυτή την περίοδο στα ραδιόφωνα και είναι ένα ποίημα το οποίο μελοποίησα, από το βιβλίο του Γιώργου Καββαδία  «Ότι μας στοιχειώνει».

Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια και βήματα;

Αυτό τον καιρό ετοιμάζω καινούρια τραγούδια με σκοπό κάποια στιγμή να κυκλοφορήσω την επόμενη δισκογραφική μου δουλειά και κάνω live εμφανίσεις σε Αθήνα και περιφέρεια.

Νίκο, σ΄ ευχαριστούμε πολύ και σου ευχόμαστε καλή συνέχεια και πάντα επιτυχίες.