Από πού θα έρθει η ελπίδα;

Είναι πια φανερό, έχει ξεκαθαρίσει, ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βαδίζει με ένα σχέδιο, που Τσίπρας και Καμμένος είχαν συμφωνήσει πριν τις εκλογές. Να οδηγήσουν δηλαδή την χώρα στην πλήρη απομόνωση για να επιβάλλουν το είδος του ολοκληρωτισμού που επιδιώκουν. Οι φόβοι για την εγκαθίδρυση ενός μεταβατικού καθεστώτος με τελική κατεύθυνση ένα είδος ημί-ολοκληρωτικού είδους, που λίγοι, δυστυχώς, δημοσιογράφοι κατέγραψαν αμέσως μόλις σχηματίστηκε αυτή η κυβέρνηση, επαληθεύτηκαν.

Οι κωμικοτραγικοί χειρισμοί των ερασιτεχνών δικτατορίσκων της κυβέρνησης το επιβεβαιώνουν πλήρως καθημερινά! Ακόμα και η έκφραση του προσώπου του Πρωθυπουργού, του Παππά, του Βούτση, του Σπίρτζη κ.α και οι καθημερινές επιδείξεις λαϊκισμού τους το δείχνουν, όπως στο κουτοπόνηρο παιχνίδι με τις τηλεοπτικές άδειες που έπαιξαν στην Βουλή.

Η εθνικολαϊστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σπρώχνει την χώρα προς την απόσυρση, προς το γκρέμισμα από τον φυσικό της χώρο, μέσα από έναν άνευ προηγουμένου διασυρμό, την αναξιοπιστία ως συνομιλητή, την απώλεια διπλωματικού κύρους και σωρεία εγκληματικών πράξεων.

Και όλο αυτό το καθημερινό ερασιτεχνικό «χάπενινγκ» εκτυλίσσεται σε μια στιγμή δραματικών διεθνών εξελίξεων, τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να καταλάβει, να αναλύσει και να αξιολογήσει τις παραμέτρους τους… Αλλά δεν μπορεί.

Μια κλειστή ομάδα στο Μαξίμου κινεί τα νήματα. Με 154 πρόθυμους -ακόμα- βουλευτές που είναι σίγουρο ότι κανείς τους δεν έχει καταλάβει τίποτα. Απλά ανταλλάσσουν την δόξα της εξουσίας και τις 75.000 το χρόνο με την ψήφο τους. Ψηφίζοντας την καταστροφή της χώρας τους.

Τι θα γίνει; Θα καταλήξει η Ελλάδα Βαλκανική Βενεζουέλα μια χώρα που δεν έχει ούτε χαρτομάντιλα αλλά ο Μαδούρο κυβερνά με αριστερή φρασεολογία;…

Το σίγουρο είναι ότι έχουμε μπλέξει άσχημα. Από όπου και να το δεις. Ακόμα και αν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ καταφέρει να αποσπάσει κάποιες εκπτώσεις από τους θεσμούς, πράγμα χλωμό, είναι απίθανο να μπορέσει να γυρίσει την οικονομική κατάσταση γιατί τα χαρακτηριστικά της (ένας συνδυασμός ακραίας ανικανότητας και μιας ανοιχτής εχθρότητας προς τις επενδύσεις, που είναι απαραίτητες για να ξεκινήσει η οικονομία), δεν το επιτρέπουν. Το πιο πιθανό είναι να καταρρεύσει.

Ομως τέτοιου είδους καθεστώτα μπροστά σε μια πιθανή κατάρρευση τους πάντα κατασκευάζουν μία μεγάλη πολιτική κρίση, που σίγουρα θα έχει απρόβλεπτα αποτελέσματα και σαφείς κινδύνους όχι μόνο για την οικονομία, αλλά και για το πολίτευμα… Μόνο αν ενωθεί όλη η Ελληνική κοινωνία εναντίον τους υπάρχει ελπίδα να επιστρέψει η κανονικότητα στη χώρα. Και το ερώτημα είναι αμείλικτο: Από πού θα έρθει και από ποιόν η ελπίδα; Γιατί αυτή τη στιγμή η χώρα βρίσκεται πολύ κοντά στην απελπισία…
 
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)
zourop@otenet.gr