Μαλλιά κουβάρια στον Μορφωτικό Σύλλογο Νέας Κίου

Μετά και την ανακοίνωση του νέου Δ.Σ. που προέκυψε έπειτα από τις αρχαιρεσίες του συλλόγου, άρχισαν τα όργανα καθώς δύο από τα μέλη του και συγκεκριμένα η Στέλλα Παπαδοπούλου και η Χριστίνα Αντωνιάδη υπογράφουν μία επιστολή την οποία αφιερώνουν στα πραγματικά «κομματόσκυλα» και στα «μαντρόσκυλά» τους.

Όπως αναφέρεται σε αυτή:
Μετά την τηλεφωνική πρόσκληση που λάβαμε προκειμένου να συμμετέχουμε στη συγκρότηση του νέου διοικητικού συμβουλίου του Μορφωτικού Συλλόγου σε σώμα μετά από τις εκλογές που διενεργήθηκαν την Κυριακή 05/12/2016 καταγγέλλουμε τα παρακάτω:

Θεωρούμε εντελώς παράτυπη και νομικά άκυρη την διαδικασία των αρχαιρεσιών. Η θέση μας αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι καθ’ υπόδειξη του «επίτιμου προέδρου» του Μορφωτικού Συλλόγου κ. Γιώργου Μανινή, ο οποίος είναι και νομικός και είχε την υποχρέωση να προστατέψει την όλη διαδικασία και όχι να την υπονομεύει προς δικό του όφελος, και ενός συγκεκριμένου μέλους, ο οποίος δωροδόκησε με πεντάευρα και υποχρέωσε με πλάγιους τρόπους ανθρώπους που δεν ήταν ποτέ μέλη του Μορφωτικού Συλλόγου να εγγραφούν και να ψηφίσουν όποιον τους υπέδειξαν, συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων, αλλοδαπών και παρακρατικών στοιχείων, οι αρχαιρεσίες διενεργήθηκαν με παράνομη διαδικασία γιατί σύμφωνα με το Άρθρο 4 του καταστατικού του Συλλόγου δικαίωμα ψήφου έχουν μόνο τα ταμειακώς εντάξει μέλη οι οποίοι είναι Έλληνες πολίτες, που δεν έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα, και προσπαθούν για την επιτυχία των σκοπών του Συλλόγου. Επίσης σύμφωνα με τους νόμους της χώρας μας δικαίωμα ψήφου έχουν οι Έλληνες πολίτες οι οποίοι έχουν κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας τους.

Η ανωτέρω παρατυπία συνεχίστηκε και κατά την καταμέτρηση αφού στην 11η θέση ισοβάθμισαν 2 υποψήφιοι και ενώ σύμφωνα με τις διατάξεις του καταστατικού στην περίπτωση αυτή διενεργείται κλήρωση μεταξύ των 2 για τη κάλυψη της θέσης, ο «επίτιμος» υπέδειξε στα μέλη της εφορευτικής επιτροπής ποιον να εκλέξουν χωρίς κλήρωση.

Επίσης με το παρόν έγγραφό μας θέλουμε να καταγγείλουμε πως ενώ μέσα στους σκοπούς του συλλόγου (άρθρο 2 του καταστατικού, το οποίο τόσο καλά γνωρίζουν ορισμένα μέλη και το τηρούν κατά γράμμα από την προηγούμενη θητεία τους) αναφέρεται πως σκοποί, εκτός των άλλων, είναι «Η ανύψωση του πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου του τόπου» και «Η αναγνώριση της προσωπικότητας του ατόμου». Ο «επίτιμος πρόεδρος» μας και καθοδηγητής ορισμένων καταπάτησε αυτές τις υψηλές έννοιες καθώς με την προχθεσινή ψηφοφορία μόνο πολιτισμό δεν παρήγαγε ο σύλλογος μας, με την προσέλευση ατόμων που δεν ήξεραν ούτε που βρίσκεται ο σύλλογος, ατόμων που αντιτίθενται μια ζωή τη δράση μας καθώς θεωρούν πολιτικοποιημένο το σύλλογο και ανηλίκων οι οποίοι υποχρεώθηκαν από ορισμένους από τους υποψήφιους και τους γονείς τους να ψηφίσουν ότι τους υπέδειξαν. Επίσης μας θλίβει το γεγονός ότι μας αντιμετωπίζετε ορισμένοι ως «μιάσματα» και μας συκοφαντείτε επανειλημμένως στον στενό κύκλο της κοινωνίας όπου ζούμε και όχι ως ανθρώπους με προσωπικότητα που είναι ανοιχτοί σε όποια συνεργασία ατόμων για την ευόδωση των σκοπών του συλλόγου μας με ανιδιοτέλεια και σεβασμό στις αξίες που προάγουμε ως σύλλογος. Εμείς προσπαθούμε με κάθε τρόπο να εργαστούμε συλλογικά και εθελοντικά χωρίς δικό μας όφελος και εσείς μαζί με τον καθοδηγητή σας, μας αποκαλείτε «κομματόσκυλα» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Απορίας άξιο είναι τελικά ποιος είναι το «κομματόσκυλο».

Τελειώνοντας θέλουμε να τονίσουμε πως παρόλο ότι θεωρούμε παράτυπη την διαδικασία των αρχαιρεσιών και επιφυλασσόμαστε για την ακύρωσή της στα αρμόδια δικαστήρια, δεν αποχωρούμε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Μορφωτικού Συλλόγου διότι σεβόμαστε την απόφαση της πλειοψηφίας των μελών του συλλόγου και δεν θα προδώσουμε την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν τα περίπου 100 πραγματικά μέλη του συλλόγου και όχι οι «φαντομάδες» που κλήθηκαν από ορισμένους να ψηφίσουν για να εκλεγούν μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Μορφωτικού Συλλόγου. Αυτοί οι κάποιοι μέχρι πρότινος απαξιούσαν να περνάν έστω και απέξω από την πόρτα του συλλόγου.

Δεν αποχωρούμε γιατί θεωρούμε επικίνδυνη για τους σκοπούς του συλλόγου μας την δράση ορισμένων οι οποίοι υπήρξαν και παλαιότερα σε ηγετικές θέσεις του ΔΣ και αφού υπερχρέωσαν το Σύλλογο αποχώρησαν. Πραγματικά θα θέλαμε να μας λύσουν την απορία γιατί αφού θεωρούσαν το σύλλογο «μαυσωλείο» όπως συνήθιζαν να αναφέρουν, επανήλθαν δραστικά με σκοπό να ρημάξουν ότι με κόπο στήνουμε τα τελευταία 5 χρόνια.

Δηλώνουμε πως ότι μας αναλογεί ως μέλη του ΔΣ θα το πράξουμε με τον δέοντα νόμιμο τρόπο, πως χάσαμε οποιοδήποτε σεβασμό μπορεί να τρέφαμε προς το πρόσωπο του καθοδηγητή ορισμένων «επίτιμου Προέδρου» και πως προτρέπουμε τα υπόλοιπα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Συλλόγου να έχουν το θάρρος της γνώμης τους και να μην αφήνουν τους υποκινητές της όλης παράνομης διαδικασίας να τους θεωρούν πιόνια τους (όπως συχνά αναφέρουν στα καφενεία χωρίς κανένα σεβασμό ακόμη και για αυτούς που συναινούν μαζί τους) προκειμένου να ικανοποιήσουν εκείνοι το αποτυχημένο εγώ τους.

Και σαν τελευταία φράση να σας αναφέρουμε τους στίχους του ποιήματος «Κεμάλ» του Νίκου Γκάτσου, τους οποίους παρέφρασε κάποιος στην Γενική Συνέλευση:

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.
 
Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.
 
Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ’ αλλάξουν οι καιροί.
 
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.
 
Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.
 
Με δύο γέρικες καμήλες μ’ ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ’ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.
 
Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»
 
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα…

 
Διαβάστε Επίσης: 
– Η Πέννυ Γαβρίλη νέα πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Νέας Κίου
– Η απάντηση της Σμαρώς Μανινή