Τιμάμε την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας

Στις 8 Μαρτίου του 1857 οι εργάτριες της κλωστουφαντουργίας  στη Ν Υόρκη αγωνίστηκαν  για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η μέρα αυτή έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Τα αιτήματα τους τότε για ανθρώπινες συνθήκες και μείωση των ωρών εργασίας δεν απέχουν από τα αιτήματα των γυναικών του σήμερα. Η απεργία στις 8 Μαρτίου του 1857 ήταν από τις σημαντικότερες στιγμές του εργατικού κινήματος, έβαζε στη γραμμή ζητήματα εκμετάλλευσης, διακρίσεων και ανισοτιμίας. Η ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας έχει ταξικό χαρακτήρα.

Στο κυνήγι του κέρδους από τους μεγαλέμπορους και τις πολυεθνικές στον κλάδο του εμπορίου χιλιάδες γυναίκες καθημερινά αναγκάζονται να εκθέτουν την σωματική και ψυχική  τους υγεία  σε σοβαρούς κινδύνους. Ατέλειωτες ώρες ορθοστασίας, βάρη, κλειστοί χώροι, υψηλές θερμοκρασίες στους φούρνους, χαμηλές στα ψυγεία χωρίς καμία προστασία, πίεση από διευθυντάδες και προϊστάμενους για να βγει όσο περισσότερη δουλεία από λίγους εργαζόμενους,  δηλαδή εντατικοποίηση, είναι μερικά από όσα βιώνουμε καθημερινά μέσα στα καταστήματα. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις άθλιές εργασιακές σχέσεις, με το γεγονός ότι οι μεγαλέμποροι επιβάλουν όποιους όρους θέλουν για να εξυπηρετούν την κερδοφορίας τους με μισθούς πείνας πατώντας στο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει εξασφαλίσει για αυτούς η σημερινή και οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις. Χιλιάδες είναι οι νέες εργαζόμενες κάτω των 30 ετών που αναγκάζονται να εργάζονται χωρίς κανένα δικαίωμα, με ατομικές συμβάσεις και μισθούς χαρτζιλίκι. Χιλιάδες συναδέλφισσες απολύονται γιατί έκλεισαν το 25ο έτος της ηλικίας τους και έχουν παραπάνω μισθολογικές απολαβές, απολύουν όσες έχουν προϋπηρεσία και κάποια εναπομείναντα δικαιώματα, όσες αρνούνται να υπογράψουν ατομική σύμβαση που τις δένει χειροπόδαρα.   

Δεν είναι μονόδρομος αυτή η κατάσταση που βιώνουμε, δεν πρέπει να συμφιλιωθούμε με τη μαύρη πραγματικότητα που μας έχουν επιβάλει ΕΕ, αστικές κυβερνήσεις, κεφάλαιο. Να προσαρμόσουμε τις ανάγκες μας στα ελάχιστα, να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για ψίχουλα, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, χωρίς Κυριακάτικη αργία και ξεκούραση, χωρίς δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς για τα παιδιά μας, χωρίς δωρεάν προληπτικές εξετάσεις, επισκέψεις σε γιατρούς για μας και τα παιδιά μας.

Μέσα από το οργανωμένο αγώνα, υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας και διεκδικούμε συλλογικά κάθε αίτημα για να καλυτερεύσει το μέλλον μας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Καλούμε όλες τις εργαζόμενες στον κλάδο να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε:

• Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
• Κατάργηση της μερικής απασχόλησης και του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπής τους  σε 8ωρες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής Αργίας. Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
• Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού και πλήρους απασχόλησης για να σταματήσει η εντατικοποίηση.
• Να σταματήσει η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς από την εργοδοσία.
• Αποκλειστικά Δημόσια, Κοινωνική Ασφάλιση. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.