Γιατί επελέγη η εκποίηση του «Ερρίκος Ντυνάν»;

Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στην εκποίηση του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» και τα πολλά ερωτηματικά που προκύπτουν γι αυτήν, συζητήθηκαν, επί μακρόν, κατά την κατάθεση, στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για σκάνδαλα στην υγεία ( 1997-2014) του μάρτυρα Λυκούργου Λιαρόπουλου.

Ο κ. Λιαρόπουλος, επί υπουργίας Λοβέρδου διατέλεσε σύμβουλος στο «Ντυνάν» με αντικείμενο την σύνταξη έκθεσης διαχειριστικού ελέγχου, απάντησε σε σειρά ερωτημάτων του βουλευτή  Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Γκιόλα αναφορικά με τις προτάσεις που είχε υποβάλλει, αν αυτές έγιναν δεκτές και γενικότερα για τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε ο πλειστηριασμός ενός νοσοκομείου με κοινωφελή χαρακτήρα.

Ο κ. Γκιόλας υπέβαλε ερωτήματα όπως:

– Γιατί, βάσει στοιχείων της έκθεσης Λιαρόπουλου, δεν έγινε προσπάθεια ανάκαμψης του ιδρύματος με επαναφορά στη χρηστή διοίκηση και επελέγη η εκποίηση;

– Γιατί δεν προτάθηκε, ως λύση, η ρύθμιση του χρέους με συνέχιση λειτουργίας του «Ερρ. Ντυνάν» ως κοινωφελούς νοσηλευτικού ιδρύματος;

– Το 2014, επί Λοβέρδου, υπογράφτηκε  ένα «μνημόνιο» μεταξύ «Ντυνάν» – Υπουργείου – Τράπεζας Πειραιώς και υπήρξαν επενδυτικά σχήματα για την αξιοποίηση του νοσοκομείου. Τι νομοθετικές ρυθμίσεις απαίτησαν οι  υποψήφιοι επενδυτές που δεν έγιναν ανεκτές από την πολιτεία;

– Ο νόμος Λοβέρδου επέτρεπε την εκποίηση μόνο του «Ντυνάν» ως κοινωφελούς ιδρύματος η κάτι τέτοιο έγινε και για  άλλα ανάλογα νοσηλευτικά ιδρύματα;

– Είχε προτείνει ο κ. Λιαρόπουλος την αλλαγή στην ηγεσία του Ερυθρού Σταυρού έτσι ώστε ο κ. Μαρτίνης (πρόεδρος του ΕΕΣ) να μην είναι πάντα (εξ οφίτσιο) και στο «Ντυνάν»;