Καμπανάκι Νικολάκου σε Χειβιδόπουλο
Επίθεση εξαπέλυσε η Κωνσταντίνα Νικολάκου κατά των 41 χωρικών Αντιπεριφερειαρχών μεταξύ πων οποίων και του Τάσου Χειβιδόπουλου με αφορμή την τελευταία τους δημόσια παρέμβαση απέναντι στις προτάσεις του υπουργείου Εσωτερικών, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του «Καλλικράτη», που οδηγούν στην κατάργηση των περιφερειακών ενοτήτων.
Η Θεματική Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου δεν διστάζει να βάλει στο στόχαστρο μέλη της παράταξης της οποίας και η ίδια είναι μέλος και μάλιστα χρησιμοποιώντας σκληρές εκφράσεις και βαρείς χαρακτηρισμούς για την πολιτική τους στάση.
Αναφέρει μεταξύ άλλων η κα. Νικολάκου για τους συναδέλφους της: «Πρόκειται σαφώς για φοβικές απόψεις, που εκφράζουν έναν ακραίο και οπισθοδρομικό συντηρητισμό, υπαγορευμένο από τη βούληση προστασίας ίδιων συμφερόντων και διαφύλαξης της “θέσης” τους ή καλύτερα της τοποθέτησής τους, εφόσον βέβαια ούτε έχουν εκλεγεί με σταυρό προτίμησης από τους πολίτες, ούτε έχουν προκύψει μέσα από συλλογικές διαδικασίες, αντίθετα έχουν διοριστεί επικεφαλής τοπικών ψηφοδελτίων».
Σε άλλο σημείο η κα. Νικολάκου τονίζει: «Η πρότασή τους για επιστροφή στο παλαιό και άκαιρο καθεστώς των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν τη θέση τους, είναι πολιτικά ιδιοτελής και απαράδεκτη. Όλοι οι χωρικοί αντιπεριφερειάρχες γνωρίζουν, αφενός, τα προβλήματα που κληρονόμησαν οι αιρετές Περιφέρειες από τις νομαρχίες, αφετέρου, τις υπερτοπικές επιλογές που προσέφερε ο Καλλικράτης και έδωσε ολοκληρωμένες λύσεις και αναπτυξιακές προοπτικές στο σύνολο της επικράτειας της Περιφέρειάς τους».
Σύμφωνα με το κείμενο που συνοψίζει θέσεις που προέκυψαν από την 1η Θεματική Συνάντηση Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών, οι 41 αιρετοί χαρακτηρίζουν «προβλητικό» το κείμενο τις επιτροπής του υπουργείου «για όσους και όσες υπηρετούν την περιφερειακή αυτοδιοίκηση από τη θέση του άμεσα εκλεγόμενου χωρικού Αντιπεριφερειάρχη», αλλά και «για τα εκλογικά σώματα των Περιφερειακών Ενοτήτων». Θ
Θέση των 41 αντιπεριφερειαρχών είναι ότι «οι προτάσεις της Επιτροπής για τις Περιφερειακές Ενότητες και το θεσμό του χωρικού αντιπεριφερειάρχη προκρίνουν μια λογική συγκεντρωτισμού, δεν λαμβάνουν υπόψη τους το ρόλο των χωρικών αντιπεριφερειαρχών και των Περιφερειακών Ενοτήτων τόσο στην παροχή τοπικών δημόσιων υπηρεσιών όσο και στο ρόλο τους ως συντονιστών του συνόλου σχεδόν της δημόσιας διοίκησης σε τοπικό επίπεδο ενώ αγνοούν παντελώς την ανάγκη ενδογενούς ανάπτυξης και χωρικής ενδυνάμωσης προκειμένου η χώρα μας να ξεφύγει από την αναπτυξιακή στασιμότητα και οπισθοδρόμηση».
Υποστηρίζουν δε ότι «τόσο η εμπειρία από τη λειτουργία του θεσμού των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών όσο και η επιστημονική έρευνα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο συνομολογούν υπέρ της ενίσχυσης των Περιφερειακών Ενοτήτων και του ρόλου των Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών σε συνδυασμό με την θεσμοθέτηση συλλογικού αιρετού οργάνου ανά Περιφερειακή Ενότητα με αποφασιστικές αρμοδιότητες για τα τοπικά θέματα».
