Μεροληπτεί σε βάρος σωματείων η ΕΠΣ Αργολίδας;
Με επιστολή του προς της ΕΠΣ Αργολίδας ο πρόεδρος του Α.Ο. Προσύμνης Χρήστος Ουλής διαμαρτύρεται για την κατάρτιση των ομίλων της Α2 Κατηγορίας, που βάζει την ομάδα του στον ίδιο όμιλο με Ύδρα και Πόρο.
Όπως σημειώνεται στην επιστολή της Προσύμνης:
Κύριε Πρόεδρε SOS τελείωσαν οι εκλογές πριν πέντε μήνες αποδεχτήκαμε το αποτέλεσμα αλλά δεν μας αποδέχεται ο νικητής. Μετά την ανακοίνωση και τον καταρτισμό των ομίλων και την κλήρωση του τοπικού πρωταθλήματος της Αργολίδος Α2 όπου και εδώ η επανεκκίνηση του Αργολικού ποδοσφαίρου έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο για την βιασμένη αξιοκρατία, ισονομία, δικαιοσύνη και ισοτιμία (όχι του ευρώ αλλά του ποδοσφαίρου).
Με τις τυμπανοκρουσίες για κατάρτιση των ομίλων με αγωνιστικά και γεωγραφικά κριτήρια η…τεχνική επιτροπή όχι μόνο για το σωματείο του οποίου ηγούμε αλλά και για πολλά άλλα σωματεία τα έκανε μπάχαλο.
Δεν θέλω να γυρίσω τις πλάτες μου πίσω στο μπάχαλο και μπαχαλάκηδες των εκλογών αλλά θέλουμε δεν θέλουμε αυτόν, κύριο Σιδέρη θα έχει την διοίκηση, τα κλειδιά της ΕΠΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ και το παιχνίδι των λαχειοφώρων αγορών έως το τέλος της θητείας του. Είμαστε ερασιτέχνες παράγοντες και οι περισσότεροι διαθέτουμε απο την τσέπη μας χρήματα δεν βάζουμε στην τσέπη μας τίποτα.
Για αυτό τουλάχιστον στοιχειώδης σεβασμός απαιτείται σε εμάς και όχι είσαι με τους άλλους είσαι ορκισμένος εχθρός μου, θα σε διαλύσω.
Το ποδόσφαιρο είναι ωραίο και ενώνει τα κομάτια δεν τα κονιορτοποιεί. Κύριε πρόεδρε πάρτε μια γεύση από τα δρώμενα στην Αργολίδα συνετίστε την κατάσταση, βοηθείστε μας εκτώς αν πρέπει εμείς που έχουμε σωματεία με καθαρή ιστορία 60-80 χρονών να τα διαλύσουμε και να φυτρώσουν σωματεία μόνο στα χαρτιά και παιχνίδια χωρίς παίχτες, ανευ αγώνων και κατά συνέπεια πρωταθλητές και πρωταθλήματα χάρτινα.
Δεν είμαστε στο 1967 αλλά στο 2017 το σλόγκαν του 1967 ήταν κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο και αποφασίζουμε και διατάσσομεν. Τώρα κάνουμε κάθε φίλος καιροσκόπος ομάδα στα χαρτιά, κάθε σωματείο υγιές να αρρωστήσει, να διαλυθεί οικονομικά και υπαρξιακά με γνώμονα πάντα την σκοπιμότητα.
Το Αργολικό ποδόσφαιρο μπήκε στο γύψο και στις δαγκάνες των κλαμπ».
