Ο Χρυσός Αιώνας της Βυτίνας
“Μόνο μέσα από την νηφαλιότητα, μόνο μέσα από την λογική συναίνεση και συνεννόηση μπορεί αυτός ο τόπος να διαδραματίσει τον ιστορικό του ρόλο” τόνισε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης στην ομιλία του στον εορτασμό του πολιούχου της Βυτίνας Αγίου Τρύφωνα, την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου, σημειώνοντας ότι τα στοιχεία αυτά είναι που συνθέτουν το νέο αφήγημα του τόπου.
“Εξοχότατε Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Μακαριότατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και Πάσης Ελλάδας, σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας εδώ. Αυτό μας δυναμώνει το φρόνημα, μας δυναμώνει την πίστη, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, μεταφέροντας το αίσθημα και την καρδιά των συμπατριωτών, των συμπολιτών μου Πελοποννησίων” δήλωσε ακόμα ο κ. Τατούλης και εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη συνάντηση των δύο αυτών κορυφαίων θεσμών της χώρας στη Βυτίνα.
“Γιατί αυτοί οι δύο κορυφαίοι θεσμοί του έθνους, μέσα από την συνταγματική τους καθορισμένη αρμοδιότητα διατρανώνουν συνεχώς τις προτεραιότητες και τις ανάγκες αυτού του τόπου και αυτού του λαού” σύμφωνα με τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου. “Αυτοί οι δύο κορυφαίοι θεσμοί συναντώνται σε ένα μικρό μέρος, σε μία μικρή κωμόπολη, όπου η ιστορία και οι άνθρωποι της δίνουν απτά δείγματα της μεγαλοψυχίας, της ικανότητας, της αποφασιστικότητας και του άδολου πατριωτισμού”.
Ακολούθως ο κ. Τατούλης αναφέρθηκε στην ιστορία της Βυτίνας, αυτού του μικρού τόπου που ευτύχησε να γράψει τον δικό της «χρυσό αιώνα» τον 19ο αιώνα, όπου οι σημαντικότερες προσωπικότητες του πολιτικού, του πνευματικού, του κοινωνικού, αλλά και του θρησκευτικού κόσμου έχουν σημείο αναφοράς σε αυτόν τον μικρό τόπο.
Ο Περιφερειάρχης έκανε ειδική αναφορά στις σημαντικές προσωπικότητες της Βυτίνας, ξεκινώντας από τον πατέρα του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, τον Δημήτρη Παπαρρηγόπουλο, μία σημαντική προσωπικότητα της Κωνσταντινούπολης, μία σημαντική προσωπικότητα της αδελφότητας και ένα σημαντικότατο στέλεχος, που θυσίασε την ζωή του στο ξεκίνημα της επανάστασης το 1821.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο, “αυτό το μεγάλο ιστορικό που κατόρθωσε σε αντίξοες συνθήκες να ενώσει και να δώσει δείγμα γραφής της διαχρονικής ελληνικής ιστορίας, γιατί η επιτομή του, η νεότερη ιστορία της Ελλάδας, ένωσε όλες τις περιόδους και αποκατάστησε με τον πιο έγκυρο πανεπιστημιακό και λόγιο τρόπο τη συνέχεια της Ελληνικής ιστορίας, αλλά και την αξία του Βυζαντίου στην διαμόρφωση της νεότερης ελληνικής ιστορίας, αφού θεωρεί ως έτος του νεότερου ελληνικού έθνους, το 1204, μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης από την Δ’ Σταυροφορία”.
Μετέπειτα είναι ο υιός του Δημήτρης Παπαρηγόπουλος, μία άλλη εξαιρετικά σημαντική προσωπικότητα, που γράφει την συνοπτική ιστορία του ελληνικού έθνους και αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα του ρομαντισμού και της λέσχης της νέας Αθήνας εκείνα τα δύσκολα χρόνια.
Ο κ. Τατούλης αναφέρθηκε επίσης στο Βασίλειο Οικονομίδη, την εξέχουσα αυτή μορφή, ο οποίος υπήρξε νομομαθής και νομοδιδάσκαλος, με ακέραιο και έντιμο χαρακτήρα, τα συγγράμματα του οποίου αποτελούν ακόμα και σήμερα επίκαιρα πονήματα για την επιστήμη των νομικών.
Από την Βυτίνα καταγόταν και ο μεγάλος Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης, αυτός ο ευγενής Βυτιναίος Έλληνας πολίτης που αφιέρωσε όλη του την περιουσία στο να δημιουργηθούν γεωργικές σχολές σε όλη την Ελλάδα, σημείωσε ακόμη ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου και έκλεισε τις αναφορές του με τις προσωπικότητες των Παναγιώτη Παπαζαφειρόπουλου, Αρχιμανδρίτη και Σχολάριου, του Νικόλαου Ταμπακόπουλου, αλλά και την ηρωική μορφή της Ελένης Λιαροπούλου, που σαν άλλη Σουλιώτισσα, κυνηγημένη από τους Τούρκους έπεσε από την θέση Κότρωνα και σκοτώθηκε για να μην πέσει στα χέρια τους.
Ο κ. Τατούλης αναφέρθηκε τέλος στην επίσκεψη πριν από μερικά χρόνια του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου, κατά την οποία ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας Κώστας Γκουντάνης έκανε μία αφήγηση μίας ενόρασης, βλέποντας όλους αυτούς τους μεγάλους ανθρώπους, όλες αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες της Βυτίνας να γυρίζουν γύρω από την Βυτίνα και να δείχνουν τον δρόμο.
