Η φόλα

Το δράμα με τη φόλα
είν’ ότι την τρως στα ξαφνικά.
Εκεί που είσαι στα ουράνια
και όλα φαντάζουν μια χαρά.

‘Αραγε ποιά νοητή γραμμή 
ορίζει εκείνο το σημείο που δεν έχει επιστροφή;

Ο κόμπος στο στομάχι 
την ύστατη στιγμή
σού υπενθυμίζει 
πως μια λεπτή κλωστή
πάντα θα χωρίζει 
το φινάλε απ΄την αρχή
και την απόλυτη ευτυχία
απ’ την εκκωφαντική σιωπή.

Τα στιχάκια συνοδεύουν μουσικές επιλογές από τον ΑΚ