ΆρθροΑρχείο

Οδηγός και εταιρεία την πλήρωσαν για τα καμώματα μιας χελώνας

Το τροχαίο ατύχημα συνέβη σε οδό ταχείας κυκλοφορίας με τον οδηγό του οχήματος να οδηγεί στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας του αυτοκινητόδρομου, όταν μπροστά του στο ίδιο αυτό ρεύμα βρέθηκε μια χελώνα η οποία είχε διασχίσει το οδόστρωμα από την δεξιά πλευρά του αυτοκινητόδρομου όπου είχε θαμνώδη βλάστηση. Το όχημα προσέκρουσε με τον εμπρόσθιο αριστερό τροχό του οχήματος του στην χελώνα, με αποτέλεσμα να εκτραπεί της πορείας του και να επιπέσει με το αριστερό μέρος του αυτοκινήτου στο τσιμεντένιο διάζωμα που χωρίζει τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας. Δεν υπήρχε τραυματισμός του οδηγού, παρά μόνο υλικές ζημιές του οχήματος.

Το δικαστήριο έκρινε ότι υπαίτιοι για το εν λόγω ατύχημα κατά ποσοστό συνυπαιτιότητας 80% είναι οι υπάλληλοι της εταιρείας που είχε αναλάβει την επίβλεψη της οδού, οι οποίοι, από έλλειψη της προσήκουσας επιμέλειας και προσοχής, την οποία όφειλαν και μπορούσαν να επιδείξουν, δεν μερίμνησαν να εντοπίσουν, μέσω των ειδικών καμερών ελέγχου της κυκλοφορίας και των μονάδων περιπολίας που διαθέτουν, το ζώο που βρισκόταν στο οδόστρωμα και κατόπιν να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφαλή κυκλοφορία των οχημάτων, ήτοι να προειδοποιήσουν άμεσα, μέσω των φωτεινών ηλεκτρονικών πινάκων που υπάρχουν στον αυτοκινητόδρομο, τους χρήστες του αυτοκινητόδρομου σχετικά με την ύπαρξη ζώου και να προβούν στην όσο το δυνατόν συντομότερη απομάκρυνσή του από το οδόστρωμα.

Το δικαστήριο επίσης δέχθηκε ότι δεδομένου ότι στο σημείο του ατυχήματος η οδός έχει τρεις λωρίδες κυκλοφορίας πλέον της λωρίδας έκτακτης ανάγκης, η δε χελώνα, που προφανώς εισήλθε στο οδόστρωμα από την εκ δεξιών θαμνώδη περιοχή, εντοπίστηκε στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας, ενόψει και της εξαιρετικά μικρής ταχύτητας με την οποία κινείται το ζώο αυτό, ότι παρέμεινε στο οδόστρωμα για αρκετή ώρα, ώστε θα έπρεπε να έχει εντοπιστεί έστω από τις μονάδες περιπολίας της εταρειάς.

Από την άλλη ωστόσο, το δικαστήριο δέχτηκε ότι συνυπαίτιος του ατυχήματος ήταν και ο οδηγός του οχήματος ο οποίος δεν οδηγούσε με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, καθώς δεν αντελήφθη εγκαίρως το εμπόδιο που υπήρχε στην πορεία του αυτοκινήτου του, ώστε να διενεργήσει αποφευκτικό ελιγμό. Το ποσοστό δε ευθύνης που βαρύνει τον οδηγό για το επίδικο συμβάν ανέρχεται, σε 20%.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου αποζημιώθηκε από την εταιρεία που επέβλεπε το οδόστρωμα για τις υλικές ζημιές που υπέστη το όχημά του κατά ποσοστό 20% μειωμένο από το αρχικό ποσό, και έλαβε και χρηματική αποζημίωση ηθικής βλάβης μειωμένη κατά το ίδιο ποσοστό.

* Η Αναστασία Χρ. Μήλιου είναι δικηγόρος παρ’ εφέταις Αθηνών.