Ο θεσμός του Αυγούστου που σιώπησε αναπάντεχα

Επειδή πολλοί αναρωτιούνται για τον εν λόγω Θεσμό του Αυγούστου, που σιώπησε λίγο αναπάντεχα, δεν είμαι σε θέση, ίσως και με την ευθύνη της αποστασιοποίησης μου από τα κοινά, να γνωρίζω τους λόγους. Θέλω καλόπιστα να πιστεύω ότι είναι διαδικαστικοί με αφορμή την μεταβατική περίοδο που δημιουργήθηκε λόγω των επάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων. Μου δίνεται έτσι η αφορμή να παραθέσω το ιστορικό δημιουργίας του πολιτιστικού γεγονότος περί ου ο λόγος.

Πριν πέντε περίπου χρόνια όταν μου ανατέθηκε από τον δήμαρχο Δημήτρη Κωστούρο η προεδρία του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού, Περιβάλλοντος, Αθλητισμού και Τουρισμού (ΔΟΠΠΑΤ) μέσα στον γενικότερο προγραμματισμό για την δημιουργία ενός ημερολογιακού προγράμματος εκδηλώσεων με συγκεκριμένους στόχους και ποικίλα χαρακτηριστικά, γεννήθηκε από την υπογράφουσα και στηρίχτηκε από το τότε Δ.Σ του Οργανισμού η ιδέα του αναπτύγματος ενός προγράμματος- project με στόχο την προβολή του δήμου και του πολιτισμού μέσα από τα μνημεία του τόπου που ζούμε και μεγαλώνουμε.

Συνεργάστηκα λοιπόν σε πρώτη φάση με την αρχαιολόγο Αγγελική Κόσσυβα για να μορφοποιήσουμε και να προσδιορίσουμε επακριβώς τους στόχους του μηνιαίου αυτού πονήματος. Στη συνέχεια η ομάδα εργασίας του ΔΟΠΠΑΤ που είχε την ευθύνη του πολιτιστικού αναπτύγματος ( Πόπη Καλκούνου, Κώστας Χελιώτης, Μαρία Ράλλη, Τάκης Μελισσηνός, Μάριος Φιρφιλιώνης, Βασιλική Σαγκιώτη) δούλεψε για να σχηματιστεί το πλάνο ανάπτυξης του « ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ και ΜΝΗΜΕΙΑ».

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνω βεβαίως ότι η τελική έγκριση για την υλοποίηση του Προγράμματος δόθηκε από τον δήμαρχο κο Δημήτρη Κωστούρο, που είχε και την απόλυτη ευθύνη της χάραξης της πολιτικής για τον δήμο και βεβαίως από την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας κα ΄Αλκηστη Παπαδημητρίου στην οποία ανήκει και o ονοματισμός της εν λόγω πολιτιστικής δραστηριότητας ως….. «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ και ΜΝΗΜΕΙΑ»

Κύριος στόχος ήταν η δημιουργίας ενός ακόμα Θεσμού στον δήμος μας και μάλιστα ενός θεσμού που θα προερχόταν από την στενή συνεργασία τοπικής αυτοδιοίκησης και αρχαιολογικής υπηρεσίας όχι σε επίπεδο διαθεσιμότητας μνημειακών χώρων αλλά στη δημιουργία και υλοποίηση από κοινού της πολιτιστικής δράσης.

Στη συνέχεια ο «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ και ΜΝΗΜΕΙΑ» στόχευε στην προβολή των μνημείων του δήμου, ανά δημοτικό διαμέρισμα, με την ενεργή συμμετοχή των πολιτιστικών και μορφωτικών τοπικών συλλόγων για την υλοποίηση των εκδηλώσεων μιας και τα μνημεία είναι οι χώροι που βρίσκονται στην δική τους κοινότητα και κατά συνέπεια στην δική τους καθημερινότητα.

Στόχος η οικειοποίησή τους!

Επελέγη η μουσική ως η μορφή τέχνης που θα ολοκλήρωνε το project μιας και το Ναύπλιο , λόγω Μουσικού Φεστιβάλ, έχει ενταχθεί στο άτυπο δίκτυο της μουσικής για τον ελληνικό χώρο. Βεβαίως στην πορεία θα φιλοξενούνταν στους αρχαιολογικούς χώρους και άλλες μορφές τέχνης ενώ εκπαιδευτικές δραστηριότητες για παιδιά και ενήλικο κοινό θα πλαισίωναν κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου τις εν λόγω εκδηλώσεις με σκοπό την γνωριμία δημοτών και επισκεπτών με τα γνωστά- άγνωστα μνημεία του δήμου μας.

Το Μνημείο και η Προβολή αυτού είναι στόχος και σκοπός και οι εκδηλώσεις είναι το εργαλείο για την επίτευξη τους. Οι καλλιτέχνες λοιπόν που φιλοξενούνταν όλα αυτά τα χρόνια στις βραδιές του

«ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ και ΜΝΗΜΕΙΑ» όσο γνωστοί και καταξιωμένοι και αν ήταν δεν έπρεπε να υπερίπτανται του στόχου που ήταν αυτό καθ’ εαυτό το μνημείο.

Από ένα σημείο όμως και πέραν αυτού ο «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ και ΜΝΗΜΕΙΑ» περιορίστηκε ως μια ακόμα μουσική καλοκαιρινή εκδήλωση. Βέβαια στους μαγευτικούς αρχαιολογικούς χώρους αλλά το επίκεντρο δεν ήταν πλέον το μνημείο αλλά ο εκάστοτε καλλιτέχνης.

Η φετινή λοιπόν παύση ή λήξη του Θεσμού ίσως και να είναι προς όφελος του, προκειμένου να αποφευχθεί η αλλοίωση του και η νέα δημοτική αρχή να επαναπροσδιορίσει στόχους και ζητούμενα από την Αυγουστιάτικη πολιτιστική δραστηριότητα.

Καλόν είναι πάντως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να ενισχύουμε θεματικές πολιτιστικές δράσεις που χαρακτηρίζουν έναν τόπο και χαρακτηρίζονται από αυτόν.

Αυτά τα ολίγα για τον «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ και ΜΝΗΜΕΙΑ». Τα όφειλα σε σας και σε μένα.

Υπάρχει όμως η Πανσέληνος του Αυγούστου και το Παλαμήδι…… που μας περιμένει, όπως κάνει χρόνια τώρα, για να δούμε την πόλη από ψηλά…..

(Πόπη Καλκούνου)