Πριν μερικές ημέρες έγραφα μεταφέροντας τις διαμαρτυρίες των εστιατόρων, των περίοικων και τις δικές μου, για τα σκουπίδια που πλημμύριζαν την πανέμορφη παραλιακή ζώνη των Μύλων. Εκεί όπου δεκάδες ντόπιοι και ξένοι περπατούν και τρώνε απολαμβάνοντας την ομορφιά της τοποθεσίας και τη θέα στον Αργολικό.
Οι υπηρεσίες καθαριότητας του Δήμου Άργους-Μυκηνών τελικά καθάρισαν τον τόπο και επιπλέον κλάδεψαν τους πράσινους διακοσμητικούς φράχτες και τις πρασιές. Ο παραθαλάσσιος περίπατος απόκτησε και πάλι την όμορφη ηρεμία του. Οι επισκέπτες θα απολαύσουν και πάλι τα ψαρικά τους μπροστά στην όμορφη θέα του αργολικού κόλπου, ενώ περίοικοι και εστιάτορες θα περιμένουν τη ίδια συνεχή φροντίδα για έναν τόπο που τους προσφέρει ομορφιά, δουλειά και χρήματα για τη δημοτική φορολογία! Να πάψουμε λοιπόν να γκρινιάζουμε;
Μάλλον όχι! Αλλά αυτή τη φορά κριτική να κάνουμε στους εαυτούς μας! Σε όλες και όλους εμάς που παρατάμε «περιποιημένα» τα μπουκαλάκια μας στις πρασιές ή τα πετάμε στους κήπους των άλλων⸱ που φροντίζουμε να πετάξουμε τα αποτσίγαρά μας στη θάλασσα, που επιτρέπουμε στα μικρούλια μας να κάνουν την «ανάγκη» τους στις πρασιές δημιουργώντας εστίες μόλυνσης και δυσοσμίας, που πετάμε αλόγιστα τα χαρτιά μας κι ας τα πάει ο αέρας στο σπίτι ή την επιχείρηση του άλλου, που ενώ βλέπουμε πως οι κάδοι είναι γεμάτοι, προτιμούμε να τα πετάξουμε κάτω παρά να τα μεταφέρουμε στον πλησιέστερο άδειο κάδο.
Κριτική στο Δήμο; Βεβαίως και για όλα! Ο ίδιος όμως κανόνας ας ισχύσει και για εμάς, τους πολίτες, που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε κάποτε πως έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης και επομένως… δεν φταίνε πάντα οι Αρχές!
Έργα «νεκρής φύσης» στους Μύλους παρέα με σαρδέλες και καλαμαράκια!
(Γ.Κόνδης)