Το θέμα της Πρώτης Πρωτεύουσας του σύγχρονου Ελληνικού κράτους ήταν το σημείο με το οποίο ξεκίνησε την ομιλία της στο Βουλευτικό του Ναυπλίου η Πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου, στην εκδήλωση που διοργανώθηκε εγκαινιάζοντας αντίστοιχες ενημερωτικές συναντήσεις στην επικράτεια.
Η ομιλία της κας Αγγελοπούλου ήταν ενδιαφέρουσα από κάθε άποψη:
«Αγαπητέ μου Δήμαρχε,
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι,
Φίλες και φίλοι,
«Στο Ναύπλιο έχω έρθει δεκάδες φορές και με διάφορες αφορμές. Βλέπετε, όπως και για τους περισσότερους Έλληνες, είναι μία από τις πολύ αγαπημένες μου πόλεις. Σήμερα λοιπόν έρχομαι ως πρόεδρος της Επιτροπής και με την υποδοχή σας, φροντίσατε να μπει για τα καλά στη μνήμη μας.
Όπως ξέρετε στην Επιτροπή των σοφών, όπως τη λέμε χαριτολογώντας, υπάρχουν ως μέλη, μεταξύ άλλων, μερικοί από τους σημαντικότερους Ιστορικούς της Ελλάδας. Μεταξύ αυτών είναι και η Μαρώ η Ευθυμίου, η Ιστορικός που αλωνίζει τη χώρα δίνοντας διαλέξεις για την περίοδο της Επανάστασης του 21 και με αυτό της το έργο, κατάφερε να κάνει την Ιστορική αφήγηση μόδα και πλέον, η ίδια, να μην προφταίνει να ανασάνει. Όταν λοιπόν της είπα ότι θα αρχίσουμε τις επαφές μας με τις διάφορες πόλεις από το Ναύπλιο μου απάντησε:
«Κυρία Πρόεδρε θα σας συμβούλευα να πείτε ότι «ξεκινώ την περιοδεία μου από την Αργολιδοκορινθία γιατί εδώ χτύπησε πιο γερά η καρδιά της πολιτικής ζωής του αναγεννώμενου έθνους μας», και να μην επικεντρωθείτε στο ποια πόλη ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, αφού αυτή ήταν η Κόρινθος».
Της απάντησα και εγώ ότι «αυτά, αν έχουν τόσο με γάλο ενδιαφέρον, ας τα λύσετε οι Ιστορικοί. Δικό σας θέμα είναι».
Δικό μας θέμα, κύριε Δήμαρχε και με το «μας» εννοώ την επιτροπή και εσάς ως εκπρόσωπο της πόλης του Ναυπλίου, είναι να δούμε πώς θέλουμε να τιμήσουμε την 200στη επέτειο από την Επανάσταση του 1821, η οποία σε όποια πόλη και αν βρισκόμαστε, όποιοι και να είμαστε ως άτομα, παραμένει για τους Έλληνες το ιστορικό γεγονός που σηματοδότησε την απαρχή της δημιουργία του νεωτερικού Ελληνικού κράτους.
Η επιλογή λοιπόν να αρχίσουμε τις επαφές μας με τους Δήμους από το Ναύπλιο σχετίζεται σίγουρα με το γεγονός ότι εδώ ο ιστορικός χρόνος αναφορικά με την επανάσταση υπήρξε εξαιρετικά πυκνός. Οι ιστορικοί θα αποφασίσουν (αν τα καταφέρουν) κατά πόσον ήταν ή όχι η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, όπως αδιαμφισβήτητο παραμένει το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές της επανάστασης άφησαν εδώ ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους. Η πόλη υπήρξε το πεδίο οπού εξελίχθηκαν εξαιρετικά σημαντικές διεργασίες οι οποίες σημάδεψαν την πορεία του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους.
Εξ ίσου σημαντικό είναι ότι στα 200 χρόνια που πέρασαν από τότε, η πόλη κατάφερε να διατηρήσει ανέπαφα πολύ μεγάλα τμήματά της. Το πρώτο φαρμακείο του Ελληνικού κράτους, το καταπληκτικό κτίριο του πρώτου τελωνείου της Ελλάδας και τόσα άλλα κτίρια, διασώθηκαν όπως διασώθηκε και ο ιστός της πόλης, διαμορφώνοντας έτσι το μοναδικό σκηνικό που κάνει όλους εμάς που δεν την κατοικούμε, να ερχόμαστε και να ξαναερχόμαστε απολαμβάνοντάς την.
Επιλέξαμε όμως να αρχίσουμε από το Ναύπλιο και διότι στις συζητήσεις μας με τη δημοτική αρχή, φάνηκε ότι υπάρχουν σκέψεις που ωριμάζουν γρήγορα και ότι υπάρχει ανοικτό ευρύ πεδίο συνεργασίας.
Όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως, με διάφορες ευκαιρίες, η επέτειος των 200 ετών από την επανάσταση του 1821, είναι βέβαιό ότι θα γιορταστεί, τόσο κεντρικά όσο και σε κάθε πόλη, με λαμπρό τρόπο. Ο συμβολισμός των 200 χρόνων, αυτό το επιβάλει.
Όπως κάθε συμβολική επέτειος, είτε πρόκειται για τα εικοστά γενέθλια του παιδιού μας, είτε για την αργυρή επέτειο των 25 χρόνων γάμου , ή για την αδαμάντινη των 60, θα έχει την αντιμετώπιση που της αρμόζει.
Όμως, όπως κάθε συμβολική επέτειος, είναι και μία ευκαιρία. Ας πούμε είναι μία ευκαιρία συλλογικού αναστοχασμού. Ξέρω ότι στην Ελλάδα η λέξη «συλλογικό» μάλλον είναι ευφημισμός, αλλά η επέτειος αυτή είναι μία ευκαιρία να δοκιμάσουμε να της ξαναδώσουμε περιεχόμενο.
Όπως έγινε και στην Ολυμπιάδα του 2004 όταν συλλογικά την αντιμετωπίσαμε ως μία ευκαιρία να αποδείξουμε ότι «το έχουμε» και ότι «μπορούμε». Οπότε ξαφνικά μειώθηκε δραματικά το παρκάρισμα πάνω στα πεζοδρόμια στο κέντρο της πόλης, οι οδηγοί γέμισαν με υπομονή, οι διαβάσεις πεζών απελευθερώθηκαν, οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια έγιναν καθαρότερα, μέχρι και οι γκραφιτάδες για 20 μέρες άφησαν τα σπρέι στο σπίτι τους.
Είναι ευκαιρία λοιπόν να αναστοχαστούμε για την πορεία μας αυτούς του δύο αιώνες. Ως Επιτροπή θέλουμε με τις εκδηλώσεις που θα γίνουν στις διάφορες πόλεις αλλά και κεντρικά, να αναδειχθεί όχι μόνο το ιστορικό γεγονός της επανάστασης αλλά και το τι έγινε μετά.
Πώς προχωρήσαμε; Πώς από μια χώρα στην οποία οι άνθρωποι μετακινούνταν με εκείνα τα τερατώδη πράσινα λεωφορεία του σχεδίου Μάρσαλ, και η διαδρομή Ναύπλιο Αθήνα γινόταν σε 10 ώρες, έφτασε να έχει τη γέφυρα Ρίου Αντίρριου, την Εγνατία οδό, εξοπλισμένα νοσοκομεία σε κάθε μεγάλη πόλη. Πώς από την εποχή που δεν τολμούσες να διαβάσεις την εφημερίδα που ήθελες φανερά, φτάσαμε να είμαστε ένα κράτος δικαίου, όπου κάθε διάκριση που αφορά στη φυλή, στο θρήσκευμα, στον ερωτικό προσανατολισμό είναι εξοβελιστέα.
Αυτή η πορεία δεν ήταν εύκολη και προφανές είναι ότι δεν έχει τελειώσει ακόμα. Τα πάντα μπορούν και πρέπει να γίνουν καλύτερα.
Προβλήματα μπορούμε να ανακαλύψουμε παντού (όχι αδίκως αφού είναι υπαρκτά) και μπορούμε να τα μετατρέψουμε σε στόχους ή και σε απαίτηση για βελτίωση.
Όμως είναι σημαντικό να καταφέρουμε με την ευκαιρία της επετείου των 200 χρόνων να περιγράψουμε στον εαυτό μας και στους άλλους «ποιοι είμαστε» «πώς είναι η Ελλάδα σήμερα»
Η Επέτειος παράλληλα αποτελεί ευκαιρία να τιμήσουμε ανθρώπους των οποίων η παρουσία μας σημάδεψε. Ανθρώπους που στήριξαν τον τόπο τους ως ευεργέτες, που έκαναν την Ελλάδα γνωστή ως αθλητές, που έγραψαν το όνομα του στα βιβλία της επιστήμης ή στον βωμό της τέχνης. Και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί και κάθε πόλη έχει τους δικούς της. Μπορεί να έχει πιο μεγάλη αξία να φτιαχτεί μία κινηματογραφική λέσχη προς τιμή κάποιου μεγάλου σκηνοθέτη ή ηθοποιού από την πόλη σας, από το να φτιαχτεί ένα ακόμα άγαλμα για κάποιο αγωνιστή του 21. Ή να έχει μεγαλύτερη σημασία να μετατρέψετε κάποιο ιστορικό σπίτι σε κέντρο τεκμηρίωσης προς χρήση των μαθητών της πόλης, με παροχή όλων των σύγχρονων εργαλείων αναζήτησης πληροφορίας και μελέτης, παρά να φτιαχτεί ένα ακόμα μουσείο ή ένας χώρος μνήμης.
Αυτό δε σημαίνει ότι η ίδια η επανάσταση και τα γεγονότα που σημάδεψαν τη γέννηση του κράτους μας θα μείνει εκτός των δράσεων και των εκδηλώσεων που θα γίνουν το 2021. Κάθε άλλο. Ειδικά στο Ναύπλιο, κάθε σημείο της πόλης έχει αναφορά στην Ιστορία αυτή. Αυτό που λέμε ως επιτροπή και με το οποίο αισθάνομαι ότι έχουμε κοινό βηματισμό με τον Δήμαρχο, είναι ότι η Επέτειος του 2021δεν είναι αφορά μόνο το 1821. Η Ιστορία κάλλιστα μπορεί να είναι βατήρας για να δούμε το αύριο. Άλλωστε χωρίς τη μνήμη δεν υπάρχει δυνατότητα να δούμε το μέλλον.
Για παράδειγμα η πρόταση που ανέπτυξε προηγουμένως ο Δήμαρχος, να γίνει η ίδια η πόλη ένα μεγάλο ιστορικό πάρκο με χρήση των νέων τεχνολογιών, είναι ένα τυπικό παράδειγμα πώς η ανάδειξη της Ιστορίας της πόλης είναι ταυτόχρονα ένα παράθυρο προς το μέλλον. Ακόμα το ερευνητικό κέντρο του πανεπιστημίου Xάρβαρντ που έχετε εδώ εγκατεστημένο, είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρούμε τρόπους ενίσχυσης της παρουσίας του και διεύρυνσης των ευκαιριών που μπορεί να προσφέρει στα παιδιά του Ναυπλίου αλλά και όλης τη Ελλάδας. Και σε αυτό Δήμαρχε μπορώ να σας βοηθήσω και προσωπικά αφού με το Χάρβαρντ έχω στενούς δεσμούς.
Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν πάμπολλες παρόμοιες ιδέες, τις οποίες θα μπορέσουμε να δρομολογήσουμε προς υλοποίηση, αρκεί να λειτουργήσουμε συλλογικά και υπό το πνεύμα ότι η επέτειος των διακοσίων χρόνων, προφανώς και αφορά την επανάσταση, αλλά παράλληλα είναι και κάτι πολύ ευρύτερο από επετειακή γιορτή.
Γιατί όπως είπα και πριν ζητούμενο είναι το 2021, πέρα από όλα τα άλλα, να είναι και ευκαιρία να διατυπώσουμε την επιθυμία μας για το αύριο. Πώς μας φανταζόμαστε; Θυμωμένους με τους του ξένους που μας πίνουν το αίμα; Φοβικούς και αδύναμους, κλεισμένους στο καβούκι μας διότι «είμαστε έθνος ανάδελφον»; Ζηλόφθονους που άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα, και παρά το γεγονός ότι ξεκίνησαν πίσω από εμάς, μας ξεπέρασαν;
Αυτή η κουβέντα πρέπει να γίνει και ιδανικό είναι να γίνει επί της ουσίας και όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο. Αντιθέτως πιστεύουμε ότι αφορά κάθε κοινότητα, είτε αυτή είναι ΟΤΑ, είτε κάποια επαγγελματική ένωση, είτε κάποιο σωματείο. Γιατί πολλά από αυτά που επιθυμούμε προκειμένου η χώρα μας να έχει τη θέση που της αρμόζει, ξεκινάνε από εμάς. Από τις κοινότητες μας που όπως λέει ο Σαββόπουλος φτιάχνουμε διαρκώς οι Έλληνες.
Το δικαίωμα στον δημόσιο χώρο, το δικαίωμα να φτάσεις στο σπίτι σου με ασφάλεια χωρίς να σε σκοτώσει κάποιο αυτοκίνητο, ή να μπορείς να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο, το δικαίωμα στη ζωή όταν χρειάζεσαι αίμα, ή μυελό των οστών, το δικαίωμα στην καθαρή θάλασσα, στο φυσικό τοπίο χωρίς χωματερές, όλα αυτά, δεν νοείται να περιμένουμε από «τον άλλον» να μας τα εξασφαλίσει.
Είναι δικαιώματα που θα τα κατοχυρώσει η κοινότητα αποφασίζοντας επί της ουσίας τι είδους χώρα, πόλη, γειτονιά θέλουμε να έχουμε. Και το 2021 είναι ιδανική χρονιά για να γίνει αυτή η συζήτηση και να ξεκινήσουν πολλά από αυτά που θα αποφασίσουμε ότι θέλουμε.
Κλείνοντας, και αφού ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο της Δημοτικής αρχής, να δεσμευτώ ότι σε όλες αυτές τις προτάσεις που θα κινηθούν στο πνεύμα που περιγράψαμε θα είμαστε όχι μόνο συμπαραστάτες αλλά και αρωγοί με όσες δυνάμεις έχουμε. Γιατί όπως σε όλους τους τόνους έχει καταστεί σαφές, αν και κάποιοι καλοθελητές παριστάνουν ότι το αγνοούν, οι πόροι της επιτροπής, τόσο για τη λειτουργία της όσο και για την υποστήριξη των εκδηλώσεων που θα γίνουν, προέρχονται αποκλειστικά από χορηγίες και τα όποια έσοδα προκύψουν, χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση του Ελληνικού Δημοσίου. Ως εκ τούτου περιμένουμε τις προτάσεις όλων μέσα από το site της Επιτροπής, και ελπίζουμε ότι η συλλογή πόρων θα μας επιτρέψει να υποστηρίξουμε όσο το δυνατόν περισσότερες από αυτές».
Διαβάστε Ακόμα: Εγκώμια της Γιάννας Αγγελοπούλου για το Ναύπλιο