Πως σχετίστηκε η καραντίνα των Ρώσων με την… Αρχαία Σπάρτη. Οι ατάκες του Πούτιν και ο δήμαρχος
Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, στο διάγγελμα που απηύθυνε στον ρωσικό λαό για παράταση της καραντίνας στη χώρα, προσπάθησε να αιτιολογήσει την απόφασή του χρησιμοποιώντας παραδείγματα από την Αρχαία Σπάρτη.
Συγκεκριμένα είπε:
«Λένε ότι στην αρχαία Σπάρτη, άρρωστα, ανάπηρα παιδιά πετάγονταν από την κορυφή του Ταϋγέτου. Σήμερα, ιστορικοί και αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι αυτό είναι μόνο ένας θρύλος, ένας μύθος. Γνωρίζουμε όμως ότι η κοινωνία της Σπάρτης χτίστηκε πράγματι σε μια άκαμπτη τάξη. Ωστόσο, αυτό δεν βοήθησε» σημείωσε αρχικά και πρόσθεσε: «Μάλιστα, γίνεται αναφορά πως η φυλή των Σπαρτιατών εγκατέλειπε τους ηλικιωμένους, οι οποίοι αντιμετωπίζονταν σαν βάρος. Τα ίδια τους τα παιδιά τους άφηναν λίγο φαγητό και τους εγκατέλειπαν, αφήνοντάς τους να πεθάνουν και να φαγωθούν από άγρια ζώα. Υπάρχει ένας θρύλος ενός ηλικιωμένου που τον εγκατέλειψαν και εκείνος πίστευε και ήλπιζε πως οι γιοι του θα επέστρεφαν να τον πάρουν. Μπορείτε να φανταστείτε τους εαυτούς σας να κάνετε με τους γονείς μας, με τους παππούδες μας, κάτι τέτοιο; Δεν θα το πιστέψω ποτέ. Αυτό δεν είναι στο DNA μας. Επειδή μεγαλώσαμε από τους προγόνους μας με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Με τις αξίες της αμοιβαίας βοήθειας, της αλληλεγγύης, η Ρωσία έχει ζήσει χίλια χρόνια. Και σήμερα είναι ο κύριος πυλώνας της πολιτείας μας».
Ο Δήμαρχος Σπάρτης, Πέτρος Δούκας, αντιδρώντας στα λεγόμενα αυτά, απέστειλε αναλυτική επιστολή ως απάντηση, προσκαλώντας παράλληλα τον Ρώσο πρόεδρο να επισκεφθεί την Σπάρτη.
Η επιστολή Δούκα στον Πούτιν:
«Εξοχότατε,
Αγαπητέ Πρόεδρε,
Αγαπητέ Vladimir
Εύχομαι αυτή η Επιστολή μου να σας βρίσκει καλά!
Δράττομαι της ευκαιρίας να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα για τη Σπάρτη και να σας ζητήσω να αποδεχθείτε την πρόσκληση του Δήμου Σπάρτης, να επισκεφθείτε τη σπουδαία πόλη μας, μαζί με τους φίλους και τους συνεργάτες σας, ως καλεσμένοι μας ώστε να απολαύσετε τη φιλοξενία μας και να πάρετε μια γεύση από την ιστορία μας!
Η πόλη της Σπάρτης, ήταν η πρώτη δημοκρατία με ένα πολύ προοδευτικό ‘συνδυαστικό’ ρεπουμπλικανικού-τύπου σύνταγμα.
Και με τη λέξη συνδυαστικό εννοώ πως το δημοκρατικό καθεστώς της εξασφάλιζε τη συμμετοχή στα κοινά όλων των κοινωνικών τάξεων και όχι μόνο μιας πλειοψηφίας!
Η πολιτική κληρονομιά του ‘Δυτικού κόσμου’, το Ρωμαϊκό και Αμερικάνικο σύνταγμα, αλλά και το πολιτικό σύστημα του Ηνωμένου Βασιλείου με τη συνταγματική Μοναρχία, τη Βουλή των Λόρδων, τη Βουλή των κοινοτήτων και το άγραφο σύνταγμα, όλα παρουσιάζουν μεγάλες ομοιότητες με το άγραφο Σύνταγμα του Λυκούργου, που εφαρμοζόταν στην Σπάρτη από το 830 π.Χ!
Όσον αφορά τη φροντίδα προς τα παιδιά και τους ηλικιωμένους:
Όλα τα παιδιά των Σπαρτιατών από την ηλικία των 7 ετών λάμβαναν την ίδια δημόσια εκπαίδευση (βασικά μαθηματικά, γραμματική και διάβασμα, μουσική, χορό, γυμναστική και στρατιωτικές ασκήσεις), έτσι ώστε να είναι έτοιμα να υπερασπιστούν την ελευθερία τους αλλά και την πόλη τους από κάθε μορφή τυραννίας και από ξένους εισβολείς.
Όσον αφορά τους ηλικιωμένους, η Σπάρτη φημιζόταν για τον σεβασμό της προς αυτούς.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Πλούταρχο, όταν ένας ηλικιωμένος εισήλθε στο Στάδιο της Ολυμπίας, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων, έψαχνε να βρει θέση αλλά δεν μπορούσε. Τότε, όλοι οι νεαροί Σπαρτιάτες, σηκώθηκαν όρθιοι και πρόσφεραν στον ηλικιωμένο τη θέση τους ώστε να καθίσει. Όταν το είδαν αυτό, όλοι οι υπόλοιποι θεατές, άρχισαν να επευφημούν τους Σπαρτιάτες και κάποιος αναφώνησε : ‘όλοι γνωρίζαμε τι ήταν σωστό να κάνουμε, αλλά μόνο οι Σπαρτιάτες το εφήρμοσαν’!
Κάτι παρόμοιο διαδραματίστηκε και στην πόλη της Αθήνας κατά τη διάρκεια των «Παναθήναιων». Πάλι μόνο οι Σπαρτιάτες πρόσφεραν τις θέσεις τους. Και ξανά τους επευφήμησαν με κάποιον να σημειώνει: ‘Φαίνεται πως όλοι γνωρίζουμε τι είναι σωστό, αλλά δεν το εφαρμόζουμε.’ [Από το βιβλίο του Πλούταρχου, ‘Οι αξιοσημείωτοι λόγοι αγνώστων Σπαρτιατών’ 55, επίσης αναφορές έχουν γίνει από τον Ηρόδοτο 2.80 και τον Ξενοφώντα, Λακεδ. Πολιτ. 6.1-4]]
Οι ηλικιωμένοι στην Σπάρτη, είχαν το δικαίωμα να επιπλήξουν κάθε νεαρό του οποίου η συμπεριφορά παρέκλινε, με οποιοδήποτε τρόπο. [Πλουτ. Λακ. Αρχ. Επιτηδ. 8, 9, 10]
Το πιο σημαντικό όμως είναι πως το κυριότερο νομοθετικό όργανο της πόλης της Σπάρτης ήταν η Γερουσία (το Συμβούλιο των Ηλικιωμένων)! Για να εκλεγείς δια βίου Γερουσιαστής από την Απέλλα, τη συνέλευση του λαού, έπρεπε να είσαι άνω των 60 ετών!
Αναφορικά με τον Καιάδα, την αβυσσώδη σπηλιά, όπου οι πρόγονοί μας λέγεται ότι έριχναν τα πολύ καχεκτικά και άρρωστα μωρά, που δεν θα μπορούσαν να αυτοσυντηρηθούν, αυτό μάλλον είναι ένας μύθος, καθώς δεν υπάρχουν αντίστοιχα αρχαιολογικά ευρήματα ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία!
Πιθανότατα, ήταν το μέρος όπου εκτελούσαν κάποιους αιχμαλώτους των Μεσσηνιακών Πολέμων, ή τους πολύ σκληρούς εγκληματίες, προδότες κλπ.
Όσον αφορά το σήμερα: Υλοποιούμε στο Δήμο μας το πρόγραμμα «Κανένας Σπαρτιάτης χωρίς φαγητό, στέγη, ή φάρμακα».
Διανέμουμε κατ’ οίκον τροφή και φάρμακα σε όσους ηλικιωμένους έχουν ανάγκη, ενώ έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε τον αριθμό των κρουσμάτων του κορωνοϊού στο μηδέν!
Εξοχότατε,
Η Σπάρτη ήταν η πρώτη πόλη στην ιστορία της ανθρωπότητας που υιοθέτησε σύνταγμα και που στο σύνταγμά της, το ανώτατο όργανο ορίστηκε να είναι η Απέλλα, η γενική συνέλευση του λαού!
Η εξουσία της ασκείτο από:
- Τη γενική συνέλευση των πολιτών της
- Τους πέντε έφορους (επίτροπους) οι οποίοι ήταν εκλεγμένοι -μάλλον με κλήρωση- μεταξύ των απλών πολιτών της Σπάρτης και οι οποίοι τους εκπροσωπούσαν.
Η διάρκεια της θητείας τους ήταν ένας χρόνος και κατείχαν πολύ εκτεταμένες αστικές και εκτελεστικές εξουσίες.
- Τους 28 Γερουσιαστές που εκλέγονταν από τη γενική συνέλευση των πολιτών
- Τους δυο βασιλιάδες που προέρχονταν από τους δυο βασιλικούς οίκους της Σπάρτης, οι οποίοι έλεγχαν ο ένας τον άλλον και των οποίων η στέψη έπρεπε να εγκριθεί από τη Γερουσία, τους Έφορους και την Απέλλα μόνο σε περιπτώσεις ειδικών αμφισβητήσεων της νομιμότητας της διαδοχής.
Οι βασιλιάδες ασκούσαν την εξουσία του αρχιστράτηγου μόνο σε καιρό πολέμου.
Ο πόλεμος όμως ήταν ένα ζήτημα που αποφάσιζε η συνέλευση των πολιτών και οι έφοροι και όχι κάποια στρατιωτική ελίτ ή χούντα.
Ναι, οι Σπαρτιάτες δεν φημίζονταν για τους γραπτούς ή προφορικούς τους λόγους, ούτε για το χτίσιμο σπουδαίων οικοδομημάτων, αλλά κατάφεραν να κρατήσουν την πόλη τους, δημοκρατική και ελεύθερη για περίπου 6 αιώνες.
Η Σπάρτη ήταν η μόνη πόλη και η μόνη πολιτεία, που το σύνταγμά της κατάφερε να διασφαλίσει ομαλές διαδοχές στην εξουσία χωρίς δολοφονίες και πραξικοπήματα και η μόνη πολιτεία που πρόσφερε δωρεάν δημόσια παιδεία και εκπαίδευση.
Εξοχότατε,
Ελπίζουμε να καταφέρετε να επισκεφτείτε πολύ σύντομα την Σπάρτη και τη μοναδική και μεγαλοπρεπή Βυζαντινή Καστροπολιτεία του Μυστρά, με τις όμορφες βυζαντινές εκκλησίες!
Με τις καλύτερες ευχές μου
Πέτρος Γ. Δούκας
Δήμαρχος Σπάρτης».
