ΚοινωνίαΑρχείο

Σοκ στη Πελοπόννησο με ηλικιωμένο που βίασε σκυλίτσα σε κοινή θέα!

Μια σοβαρή καταγγελία κάνει ο Φιλοζωϊκός Σύλλογος Αιγιαλείας «Τα Φιλαράκια», καθώς όπως αναφέρει ένας 85χρονος κακοποίησε σεξουαλικά μια σκυλίτσα ονόματι Μίλβα σε χωριό της Αχαϊας.

Μάλιστα η ασέλγεια έγινε σε δημόσιο μέρος και τον ειδαν 4-5 άτομα, ενώ για το περιστατικό αυτόπτης μάρτυρας έχει προβεί ανώνυμα σε καταγγελία κατά του ηλικιωμένου. 

Όπως σημειώνουν από τον Φιλοζωϊκό:

«Όλοι έφριξαν μα κάνεις δεν αντέδρασε. Κανείς δεν τον σταμάτησε. Γύρισαν την πλάτη τους κι έφυγαν. Κάποιος που δεν άντεξε τις εικόνες να τον στοιχειώνουν έκανε την καταγγελία, όμως ανώνυμα, δε θέλει να εμπλακεί. Σήμερα η Μίλβα μεταφέρθηκε σε κτηνίατρο και πλέον έχουμε και ιατρική γνωμάτευση που πιστοποιεί την κακοποίηση. Κανείς δε θέλει να έρθει μάρτυρας στο δικαστήριο. Εμείς προχωράμε νομικά, ενώ δικηγόρος έχει αναλάβει την υπόθεση. Δε θα το αφήσουμε έτσι, θα προχωρήσουμε μέχρι τέρμα, με κάθε τρόπο.

Και πρέπει όσοι ξέρετε να μιλήσετε, πρέπει να έρθετε και να καταθέσετε. Πόσα χρόνια πια θα μας ορίζει το κατοχικό σύνδρομο του προδότη; Προδότης είσαι όταν μάρτυρας φίλο, ευεργέτη, κάποιον καλό. Όχι όταν ονομάζεις τον υπανθρωπο που βίασε ένα ανυπεράσπιστο πλάσμα. Εκτός κι αν θες να εθελοτυφλεις τόσο που δε βλέπεις πως όπου σήμερα η σκυλίτσα, χτες ήταν μια αλλη ανυπεράσπιστη ψυχή. Μπορεί παιδί, μπορεί άτομο με νοητικές δυσκολίες, μπορεί κάποιος κατάκοιτος, οποιοσδήποτε. Η κακοποίηση μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους και σε πολλά θύματα. Ή και τότε θα γυρνούσες την πλάτη σου να συνεχίσεις; Υπάνθρωποι όπως αυτός έχουν ισχύ όσο οι υπόλοιποι δεν ενωνονται εναντίον τους. Κι αν είναι τόσο κακός όσο όλοι λένε, είδατε με τη σιωπή τόσα χρόνια να γίνεται καλύτερος; Αν όμως είχατε όλοι ενωθεί απέναντι του δε θα μπορούσε να κάνει τόσο κακό.

Σε όλη τη διάρκεια της εξέτασης η Μίλβα ήταν ακίνητη, δεν αντέδρασε καθόλου. Αυτό δε σημαίνει πως δεν ενοχλήθηκε, την έπιασε έπειτα ταχυκαρδία και ανησυχία. Στον ελάχιστο χρόνο που μας γνώρισε άρχισε να μας κάνει χαρές, εγλυφε τα χέρια της κοπέλας που την πήρε απ’ το ορεινό χωριό. Στο αμάξι λουφαξε στη θέση για τα πόδια του συνοδηγού και δεν ακούστηκε καθόλου. Όταν η εθελόντρια έφυγε, έτρεξε προς το μέρος της με το βλέμμα της να τη ζητάει. Δεν υπάρχει το πόσο καλό είναι αυτό το πλασματακι, πόσο θες να το αγκαλιάσεις για όσα πέρασε και να προσπαθήσεις να τα σβήσεις όλα προσφέροντας την όλη τη χαρά του κόσμου.
Χρειάζεται ανθρώπινη επαφή, την αποζητά».