Το Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου για διαδηλώσεις και … μπαχαλάκηδες
Με ανακοίνωσή της η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ναυπλίου – Ερμιονίδας εκφράζει τη θέση της αναφορικά με το προτεινόμενο νομοσχέδιο που αφορά μεταξύ άλλων τις διαδηλώσεις, και το οποίο έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση συνδικαλιστικών φορέων.
Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του:
“Επί της αρχής επισημαίνουμε ότι για Ν/Σ με τα οποία εισάγονται ευρείας κλίμακας περιορισμοί που συνδέονται με συνταγματικά δικαιώματα και ελευθερίες και αντίστοιχα μέτρα ασφαλείας της κοινωνικοοικονομικής ζωής, απαιτείται έγκαιρος και σε βάθος πολιτικός και κοινωνικός διάλογος ώστε να βρεθούν λύσεις.
Λύσεις που θα παρέχουν προς όλους τους εμπλεκόμενους εγγυήσεις ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ–ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ-ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ που το σύνταγμα τις προστατεύει.
Αφοριστικές απαντήσεις του τύπου ΝΑΙ-ΟΧΙ δεν χωρούν στην αναζήτηση δημοκρατικών λύσεων. Τα ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ με τη δραστηριότητά τους μέσω συγκεντρώσεων και πορειών ουδέποτε διανοήθηκαν –ούτε διανοούνται– να ταλαιπωρήσουν τους πολίτες ή να διαταράξουν την κοινωνική ζωή.
Ουδέποτε ευλόγησαν δραστηριότητες μικρών ομάδων συνδικαλιστών να «κλείνουν» τους πολίτες και την κοινωνική δραστηριότητα. Η δράση τέτοιων ομάδων, όμως, ουδόλως δικαιολογεί την πρακτική της εκτελεστικής εξουσίας και των κρατικών προληπτικών ή κατασταλτικών μηχανισμών να περιορίζουν απαράγραπτα συνταγματικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Το δικαίωμα του «συνέρχεσθαι» είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο (άρθρο 11 Συντάγματος) και αποτελεί ουσιαστικά ένα κρίσιμο μέσο ελεύθερης έκφρασης, ειρηνικής διαμαρτυρίας, συνδικαλιστικής διεκδίκησης, ανάδειξης και προβολής αιτημάτων.
ΟΜΩΣ
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται μια κατάχρηση στην πραγματοποίηση διαδηλώσεων από ολιγομελείς ομάδες ή μεμονωμένα άτομα που κλείνουν για «ψύλλου πήδημα» τους δρόμους ενώ πολλές φορές οι πορείες αυτές συνοδεύονται από επεισόδια, και καταστροφές.
Η λογική «διαδήλωση για τη διαδήλωση», «πορεία για την πορεία» αποδυναμώνουν τη δυναμική των κινητοποιήσεων.
Αυτή η κατάσταση, η ταλαιπωρία, το κοινωνικοοικονομικό κόστος, καθώς και η φθορά που προκαλείται στη δημόσια και ιδιωτική περιουσία έχουν στρέψει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου ενάντια στις κινητοποιήσεις.
Είναι αναγκαία η διάκριση ανάμεσα σε αυτούς που διαδηλώνουν για να εκφράσουν τα δίκαια αιτήματά τους και τη διαμαρτυρία τους και σ΄ εκείνους που είτε παρεισφρίουν στις πορείες για να κάνουν επεισόδια, είτε το να είναι κυριολεκτικά ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ.
Πολλά από τα σημεία του νέου Νομοσχεδίου είναι εκ του περισσού αφού γίνονται, ήδη, από το οργανωμένο Συνδικαλιστικό κίνημα (ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ, Εργατικά Κέντρα).
Υπάρχει νόμιμος εκπρόσωπος – οργανωτής, ενημερώνεται η αστυνομία για το χώρο συγκέντρωσης ή προσυγκέντρωσης καθώς και τη διαδρομή που θα ακολουθηθεί.
ΟΜΩΣ
Διατάξεις του Νομοσχεδίου περί:
– ΠΟΙΝΙΚΩΝ και ΑΣΤΙΚΩΝ ευθυνών του οργανωτή
– ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ της ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ να κρίνει αν θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μια πορεία ή ΟΧΙ
Είναι πέρα και έξω από κάθε λογική και πρέπει να αποσυρθούν ΑΜΕΣΑ.
Οι διαδηλώσεις δεν μπορεί και δεν πρέπει να δίνουν ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ειδικά όταν είναι αποτέλεσμα μαζικών συλλογικών αποφάσεων.
Όταν όμως υπάρχει μικρή προσέλευση ή συμμετοχή δεν θα πρέπει να κλείνει όλος ο δρόμος αλλά μία λωρίδα.
Η αυστηροποίηση του πλαισίου υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει φαινόμενα προβοκάτσιας. Θα πρέπει να βρίσκονται πάντα στο μυαλό μας οι τρεις εργαζόμενοι της Marfin και το αγέννητο μωρό.
Σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα στις διαδηλώσεις στην ολότητά του είναι αδιαπραγμάτευτο για το οργανωμένο Συνδικαλιστικό Κίνημα και δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να αλλοιώνεται ή να περιορίζεται από την ΑΔΥΝΑΜΙΑ της πολιτείας να αποτρέψει τα επεισόδια των γνωστών – αγνώστων, και των μικρών εξτρεμιστικών ομάδων, τις μικρές μειοψηφίες των «μπαχαλάκηδων»“.
