Ποίηση

Έχω ένα σώμα από φύλλα φθινοπώρου Κι ένα βλέμμα εξόριστο στο παρελθόν Δεν βιάζομαι. Ακολουθώ τους πρωινούς επισκέπτες μου Κι

Κάποιες φορές στο διάβα της ζωής, αν φυσικά κυκλοφορείς, θα πέσεις πάνω σε γοητευτικούς ανασφαλείς, πλην όμως ελαφρώς ψυχοπαθείς. Σαν

Το να το παίξεις μεσ’ στη σχέση “Σουηδία”, είναι μια ζόρικη ιστορία. Το ν’ ανοίξεις τη σχέση στο κοινό, “παρακαλώ

Ο φόβος είναι μια παγίδα του μυαλού, μια πλάνη μεσ’ στο νού. Σου κλέβει της ζωής τα πολύτιμα λεπτά, σαν

Το δράμα με τη φόλα είν’ ότι την τρως στα ξαφνικά. Εκεί που είσαι στα ουράνια και όλα φαντάζουν μια

Σ’ αυτή την πο@τάνα τη ζωή πάντα θα υπάρχει εκείνη η στιγμή που έχοντας βρεί τον γλυκοτσούτσουνο εραστή θα μπεί