Αναζητώντας τις Αλκυονίδες

 
ΣΕ έναν νομό που διαρκώς παραπαίει, γίνεται ακόμα ποιο αναγκαία η παρουσία των «ηλιόλουστων ημερών» μέσα στην οικονομική παγωνιά. Την εποχή που μεσουρανούσε ο Δίας, τα πράγματα ήταν πιο εύκολα όταν με μια του εντολή συμμορφωνόταν ακόμα και ο καιρός.
ΜΠΟΡΕΙ η Αλκυόνη σήμερα να μην ψάχνει τα παιδιά της καλώντας τα στις 4 κατευθύνσεις του ορίζοντα, εξ άλλου υπάρχει το facebook που τα έχει όλα καταχωρημένα ή το Twitter για να τα ακολουθήσει κανείς, όμως η αγορά ψάχνει αγωνιωδώς να βρει τη σωτηρία της στις εκπτώσεις.
ΤΟΣΑ και τόσα έργα που οι πολιτικοί μας Ταγοί κατονομάζουν σαν αναπτυξιακά, δεν πρόσφεραν σχεδόν ούτε μια νέα θέση εργασίας, κι όμως αυτοί συνεχίζουν να τάζουν Αλκυονίδες μέσα στην καταχειμωνιά της ανεργίας.
ΣΕ πρόσφατη παρουσίαση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων στην Αργολίδα, λέγε με εργοστάσιο αφαλάτωσης δηλαδή, ακούστηκαν πολλοί απ τους εισηγούμενους την άποψη αυτή από την πίσω πόρτα, να μιλάνε για εκατοντάδες θέσεις εργασίας που θα φέρει το …γκολφ στην Ερμιονίδα;
ΟΣΟΥΣ δηλαδή έφεραν και οι ανεμογεννήτριες στις περιοχές που εγκαταστάθηκαν. Μία ή δύο θέσεις το πολύ, ενώ κατέλαβαν όλες τις βουνοκορφές μας. Αλλά ακόμα κι αν έφερναν λίγη ζεστασιά στην χειμαζόμενη απ την ανεργία Αργολίδα, με τι μισθούς θα κάλυπταν τις θέσεις;
ΜΕ ΜΙΣΘΟΥΣ «μισθωτής σκλαβιάς» φυσικά γιατί όλοι όσοι μίλησαν εκ νέου για αναπτυξιακό έργο, αυτοί οι ίδιοι ή τα κόμματα που εκπροσωπούν ψήφισαν το μνημόνιο της εξαθλίωσης ή το εφαρμοστηκό νόμο του μνημονίου.
ΑΣ ΜΗΝ πανηγυρίζουν λοιπόν και ας μην κράζουν υποκριτικά για να βρουν τα παιδιά τους. Οι Αλκυονίδες θα επιστρέψουν στον νομό, όταν αυτή η φουρνιά των αχυρανθρώπων της εξουσίας θα έχει «καεί» σε εξαγνιστική πυρά, για να μην μολύνουν το έδαφος και υπόγειο υδροφορέα. (Άκης Ντάνος)