ΠΑΣΟΚ και αναρχία

 
ΟΛΑ τα είχε το ΠΑΣΟΚ, διάλυση, πολύ χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, συμμετοχή στην Κυβέρνηση, υπογραφή όλων των εξευτελιστικών μνημονίων, οι προτάσεις για το πως θα βγούμε από την κρίση που εκείνο μαζί με την ΝΔ δημιούργησε, του έλλειπαν.
ΧΩΡΙΣ ίχνος ντροπής την περασμένη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε στο Τριανόν, στο Ναύπλιο, μπροστά σε λίγο κόσμο συγκαλυμμένη συζήτηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το άλλοτε κραταιό σοσιαλιστικό κίνημα. Όμως η ατμόσφαιρα μύριζε Ισπανία, μόνο που εδώ η κριτική δεν προήλθε από συντρόφους του Γιωργάκη ή του Βαγγελάκη, αλλά από άλλον πολιτικό χώρο.
ΠΡΙΝ την εκδήλωση, ομάδα ντόπιων Αναρχικών, μπήκε μέσα στην αίθουσα και έσπειρε τον πανικό! Οι τρεις- τέσσερις ΠΑΣΟΚοι που είχαν πάει λίγο πιο πριν, τάχασαν κι έπεσαν κάτω από τα καθίσματα να κρυφτούν. Οι “τρομοκράτες” είχαν για μια ακόμα φορά χτυπήσει.
ΟΥΤΕ μολότοφ, ούτε γκαζάκια, ούτε χύτρες με εκρηκτικά. Πολύ χειρότερο! Ήταν επίθεση μνήμης!
Εκατοντάδες φέιγ-βολάν γέμισαν την αίθουσα του Τριανόν υπενθυμίζοντας στους ΠΑΣΟΚους πως όσο κι αν προσπαθήσουν να κρυφτούν πίσω από νέες προβιές, νέα σήματα και νέους αρχηγίσκους, κάποιοι δεν ξέχασαν πως αυτοί και οι άλλοι ευθύνονται για την κρίση που τώρα καλείται ο ανίσχυρος και πολιτικά αποχαυνωμένος πολίτης να την πληρώσει.
“ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ” έγραφε το τρικάκι πάνω από ένα Άλφα σε κύκλο. Αυτό τους τρόμαξε! Μπορεί οι “Αγανακτισμένοι των πλατειών” που φώναζαν για κρεμάλες, οι φασίστες που θα τους πλάκωναν στα χαστούκια, οι καθώς πρέπει που βρέθηκαν χωρίς δουλειά απ την μια μέρα στην άλλοι, οι επαγγελματίες που χρωστάνε στο ΤΕΒΑ, οι, οι, οι,.., να ξέχασαν. Κάποιοι όμως ήταν εκεί για να ξυπνήσουν μνήμες. Και τις ξύπνησαν.
Η ΕΠΟΧΗ που όλοι αποχαυνωμένοι απ την TV παρακολουθούσαν τις εξελίξεις εκ του μακρόθεν, λες και συνέβαιναν σε άλλον πλανήτη φαίνεται να φτάνει στο τέλος της. Ακόμα και τόσο μικρές, όσο η ρίψη φέιγ- βολάν πράξεις, αρχίζουν να φαντάζουν τεράστιες στα μάτια της καθεστηκυίας τάξης, αφού αυτοί που τους ξέφυγαν από το μαντρί, μπορούν να υποδαυλίσουν μνήμες και νέες πολιτικές αναζητήσεις. (Άκης Ντάνος)