Όταν οι πλατείες γίνονται πάρκινγκ…
Η εγκύκλιος, με ημερομηνία 8/4/2011, επικαλείται αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΣτΕ, σύμφωνα με τις οποίες οι κοινόχρηστοι χώροι «αποτελούν το εντελώς απαραίτητο για την υγεία των ανθρώπων υποκατάστατο του φυσικού περιβάλλοντος εντός του αστικού ιστού». Διευκρινίζει μάλιστα ότι εκτός από τα πάρκα και τα άλση, στο καθεστώς προστασίας περιλαμβάνονται και όσοι χώροι «έχουν εν τοις πράγμασι αποκτήσει τοιούτον χαρακτήρα».
Την εγκύκλιο όμως αυτή τροχαία και δημοτική αστυνομία φαίνεται πως γράφουν καθαρά στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, αδιαφορώντας για τα δικαιώματα των πολιτών. Κάποιοι με την ανοχή των αστυνομικών αρχών τις ευλογίες της εκκλησίας, όπου υπάρχει εκκλησία σε πλατεία και με το πρόσχημα τέλεσης των μυστηρίων, βρίσκουν εύκολο παρκινγκ στα σημεία που προβλέπονται για τους πεζούς.
Ακόμα κι αν κανείς ανεχόταν την νεκροφόρα να βρίσκεται στην είσοδο του Αγ. Πέτρου στο Άργος, η το αμάξι των νεονύμφων, δεν θα μπορούσε να κατανοήσει κανείς το μαζικό παρκινγκ των προσκεκλημένων, την ίδια στιγμή που μερικά μέτρα πιο πέρα στην λαϊκή αγορά υπάρχει άφθονος χώρος για παρκάρισμα, όσο το επιτρέπουν τα έργα.
Το ίδιο απαράδεκτη είναι και η δικαιολογία των εταιριών προμήθειας των εκδηλώσεων ή στολισμού του ναού για την τελετή. Θα μπορούσαν κάλλιστα να ζητήσουν να τους διασφαλιστεί μια θέση φορτοεκφόρτωσης και μόνο πέριξ της πλατείας και με ειδικά καροτσάκια να μεταφέρουν την πραμάτεια τους στον Ναό, όπως γίνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Αυτό ισχύει και για τους προμηθευτές των καταστημάτων της πλατείας αλλά και των ξενοδοχείων. Ειδικά για τα καταστήματα υγειονομικού και εμπορικού ενδιαφέροντος, η τροφοδοσία τους θα μπορούσε να γίνεται κατά τις πολύ πρωινές ώρες.
