Το Τελεσίγραφο

Ο Αλέξης απηύθυνε τελεσίγραφο προς την κυβέρνηση και όλοι εμείς οι άλλοι δεν δικαιούμαστε να λέμε ότι δεν έχουμε καταλάβει τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οι εφημερίδες άρχισαν ήδη να τον αποκαλούν με το μικρό του όνομα, όπως η «Κόντρα» προχτές, 26/5, για να μην μας μείνει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα νέο «ανδρεϊκό» φαινόμενο κι αν είναι έτσι τα πράγματα, «ψωνίσαμε από σβέρκο».

 

Λέτε να πιστεύει ότι θα τον ακούσει ο πρωθυπουργός και θα προκηρύξει εκλογές; Δεν πιστεύω να έχει τέτοιες αυταπάτες, γιατί, αν τις έχει, είναι πιο εξωγήινος απ’ ότι νόμιζα. Ας δούμε τώρα γιατί το έστειλε το τελεσίγραφο, μέσω του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το έστειλε για να εξορκίσει την αδράνεια των δικών του χαχόλων, που δεν πρέπει να τα παρατήσουν όλα, μετά την νίκη τους και να πάνε για μπάνιο, έχουμε και «τα μπάνια του λαού», ας μην το ξεχνάμε. Οι χαχόλοι πρέπει να τρέχουν, ακόμη κι αν δεν πάνε πουθενά, να αγωνίζονται, με ακμαίο το ηθικό, γιατί, αν χαλαρώσουν, χάνεται η ορμή και πού να ξαναρχίζουμε απ’ την αρχή για να τους συγκεντρώσουμε μετά; Βλέπεις κι ο κόσμος, σαν να ήθελε να τιμωρήσει και την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση και ενώ ΝΔ, ΠαΣοΚ και ΔημΑρ, έχασαν πάνω από 15 μονάδες (και οι τρεις μαζί,) ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να καρπωθεί ούτε μία, αλλά πήρε κάτι λιγότερο απ’ ο,τι είχε πάρει τον Ιούνιο του 2012. Και εν τάξει, καταλαβαίνω γιατί τιμωρήθηκε η ΝΔ. Στη διετία αυτή, μας άλλαξε τα φώτα! Θα μου πεις τώρα ότι ήταν αναγκαία, αν δεν θέλουμε να μην χρεοκοπήσουμε. Όσο αναγκαία κι αν ήταν όμως, όταν πεινάω, δεν το σκέπτομαι έτσι. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ τότε είναι ότι δεν έχω να ταΐσω τα παιδιά μου. Πάει καλά λοιπόν με την κυβέρνηση, πήραμε 7 μονάδες απ’ την ΝΔ, άλλες 3 απ’ το ΠαΣοΚ και τα σώβρακα απ’ την ΔημΑρ και τους τακτοποιήσαμε. Άλλωστε είναι φυσιολογική η φθορά των κυβερνήσεων. Τον ΣΥΡΙΖΑ όμως γιατί τον τιμωρήσαμε; Θα μου το εξηγήσει κανείς αυτό; Στην αντιπολίτευση ήταν, μόνο κέρδη μπορούσε να περιμένει από εκεί, όχι χασούρα. Και δεν κατάφερε να πιάσει το ποσοστό του 2012. Ήταν χαλαρές οι εκλογές, μου λένε. Ήταν, συμφωνώ, αλλά μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, που είχε και την μεγαλύτερη συσπείρωση απ’ όλους; Ας παρηγορηθούν όλοι με τους αριθμούς και τα ποσοστά τώρα.

 

Καλά, τις απαντήσεις σ’ αυτά τις κρατάει το μέλλον, άλλο θέλω να συζητήσω μαζί σας. Όλα αυτά τα κόμματα, (ο θεός να τα κάνει!) που παίρνουν μέρος στις ευρωεκλογές, επιδοτούνται απ’ το δημόσιο; Δεν εξηγείται αλλιώς η τόσο μεγάλη προθυμία να βάλουν κάλπη. Διάβαζα στην εφημερίδα χτες ότι ένα (όχι κόμμα δεν είναι, ούτε καν) γκρουπούσκουλο (πολλοί φίλοι μου εκνευρίζονται όταν αποκαλώ κάποιους «γκρουπούσκουλα», αλλά πώς να τους πω; Ανθυποομάδες;) πήρε 12 σταυρούς όλους κι όλους σε όλην την επικράτεια. Δηλαδή ο ιδρυτής, η γυναίκα του, (τα παιδιά τους είναι μικρά ακόμη και δεν ψηφίζουν,) η μάνα του, η πεθερά του, ο αδελφός του και η νύφη του, δυο κουνιάδες του με τους δυο μπατζανάκηδές του, ο κουμπάρος και η κουμπάρα του και μια θεια του μακρινή, που κάπως έμαθε ότι ο ανιψιός της είναι υποψήφιος και του έριξε το κουκί. Πώς είπατε; Είναι 13 έτσι; Δεν πειράζει, αφαιρέστε όποιον σας κάνει κέφι. Κατά την εφημερίδα, 12 ήταν οι σταυροί και δεν βρέθηκε ούτε ένας μεθυσμένος, τρελός, κάτω απ’ την επήρεια ναρκωτικών, να του ρίξει κάνα κουκί παραπάνω. Κρίμα!

 

Θα πρέπει να επιδοτούνται όλοι αυτοί, δεν εξηγείται αλλιώς. Είχαμε και το «Σχέδιο Β» το «Σχέδιο Ζ» μας έλειψε, (ζητάω, ζητάω, αλλά δεν μου δίνει κανείς, κάπως σαν τον Διογένη έχω γίνει κι εγώ, που, θέλοντας να συνηθίσει στην άρνηση, ζήταγε ελεημοσύνη απ’ τα αγάλματα). Γι’ αυτό σας είπα ότι έχω την εντύπωση ότι πρέπει να επιδοτούνται όλοι αυτοί. Εδώ επιδοτούσαμε του κόσμου τις ΜΚΟ, τα κόμματα και τα γκρουπούσκουλα θα αφήναμε απ’ έξω; Και τώρα που μίλησα για ΜΚΟ, πρέπει να σας πω ότι κάποτε ήθελα κι εγώ να ιδρύσω μία, για την «Προστασία των Πιγκουίνων της Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας», αλλά δεν μου εγκρίνανε επιδότηση. «Δεν υπάρχουν πιγκουίνοι στην Ήπειρο και την Μακεδονία» μου είπαν. Δεν υπάρχουν, γιατί τους τουφεκάνε οι κυνηγοί κι αυτός ήταν ένας παραπάνω λόγος να μου την εγκρίνουν. Λέτε να πίστευαν όλοι ότι μπορούσαν να εκλέξουν ευρωβουλευτή; Μπα! Για το μάμαλο πήγαιναν όλοι. Και θα το πήραν. Μέχρι η ΠανΚι, που, ας υποθέσουμε τώρα, αν εξέλεγε ευρωβουλευτή, τι θα έκανε; Θα τον έστελνε στις Βρυξέλλες να μεριμνήσει ώστε να κατασκευαστεί γήπεδο στη λεωφόρο; Δεν είμαστε καλά! Παναθηναϊκό υποστηρίζω κι εγώ, αλλά και λίγη λογική δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και σας άκουσα εσάς τους ολυμπιακούς να λέτε: «Ρε φίλε και Παναθηναϊκός και δεξιός; Τι να σε διαβάζουμε τότε;» Θέλετε απάντηση; Για να μαθαίνετε, αλλιώς να διαβάζετε τους προοδευτικούς της «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» και να διευρύνετε ορίζοντες όπως και με τους λόγους του Μαρινάκη στο Δημοτικό συμβούλιο Πειραιά. Λίγο είχαμε, θα το χάσουμε κι αυτό και θα γίνουμε σαν το ανεγκέφαλο. Κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Δανιμαρκίας!

 

Η μόνη έκπληξη ήταν η εκλογή Σύρου γιατρού, (που, μετά από 25 χρόνια συνεχούς παραμονής στη χώρα μας, θα πρέπει να έχει γίνει Έλληνας,) ως δημάρχου στο Δήμο Ανδραβίδας, δηλαδή και της Μανωλάδας. Πού; Στη Μανωλάδα! Την θυμόσαστε την Μανωλάδα από πέρσι, έτσι δεν είναι. Δεν το περίμενα, ομολογώ! Συγχαρητήρια στους δημότες του εν λόγω Δήμου και στον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο, με τις καλύτερες ευχές μου για επιτυχία στο έργο του!

ο θείος Τάκης

 

Το σχόλιο που μόλις διαβάσατε ήταν μια προσφορά της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά.                                                         

Και

Του POPEYE bistro, Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο για ποιοτικό φαγητό, την ωραιότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

Και

Του Εικαστικού Καφενείου CIЯCULO cooperativa, Βασιλέως Κωνσταντίνου 6, Ναύπλιο, με ωραιότατο και καλοφτιαγμένο καφέ, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας και μια βιβλιοθήκη, για να περνάμε επωφελώς τον καιρό μας.

 

Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός!

 

Η επιλογή και  ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου! (Αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι οι χορηγοί  μπορεί να μην συμφωνούν με το θέμα ή με την ανάπτυξή του, δημοκρατικά σκεπτόμενοι όμως, δεν αντιδρούν).