Κόντρα ΣΥΡΙΖΑ-Καμπόσου με φόντο τα θύματα της Κύπρου
Οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – Καμπόσου είναι γνωστό πως δεν είναι και οι καλύτερες. Τους χωρίζουν διαφορετικές πολιτικές απόψεις αλλά και παλιές παραινέσεις του Δημάρχου Άργους – Μυκηνών στους δημότες του να μη πιάσουν στα χέρια τους ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που τότε προκάλεσε την οργή του ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας. Τώρα η κόντρα αυτή αναζοπυρώθηκε με αφορμή την ομιλία του Δημήτρη Καμπόσου στην εκδήλωση μνήμης στο Άργος για τα 40 χρόνια από την Κυπριακή τραγωδία. Με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας χαρακτηρίζει τον δήμαρχο απαράδεκτο και ανιστόρητο.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ:
Στις 15 Ιουλίου συμπληρώθηκαν σαράντα χρόνια, από την πρώτη πράξη της Κυπριακής Τραγωδίας, με το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας του Ιωαννίδη και της ΕΟΚΑ Β’, που είχε στόχο την ανατροπή και εξόντωση του Προέδρου Μακαρίου. Πραξικόπημα, που έγινε με σκοπό να διευκολυνθούν αφενός οι στρατοκράτες της Άγκυρας να πραγματοποιήσουν τα σχέδια τους για στρατιωτική εισβολή στις 20 Ιουλίου 1974 και αφετέρου οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ να μετατρέψουν σε βάση τους το νησί δια της διαίρεσης του σε Ελληνικό και Τουρκικό τομέα., με αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους, πάνω από 200 χιλιάδες πρόσφυγες και κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο δήμαρχος Άργους – Μυκηνών κ. Καμπόσος, κατά την ομιλία του στην τελευταία φιέστα που διοργάνωσε, αφού στάθηκε για πολύ ώρα στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της “Ελληνικής φυλής” και αφού μας διαβεβαίωσε ότι στην Κύπρο ζούσαν μόνο Ελληνοκύπριοι (οι Τουρκοκύπριοι που πήγαν άραγε;) που ήθελαν την “ένωση” με την Ελλάδα, προχώρησε σε μια απαράδεκτη όσο και ανιστόρητη “ιστορική ανάλυση”. Συγκεκριμένα χαρακτήρισε ευθέως προδότη τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, και εμμέσως πλην σαφώς τους Καραμανλή και Αβέρωφ (προφανώς για την συμμετοχή τους στην συμφωνία της Ζυρίχης αλλά και για την εκεχειρία), ενώ κατάπιε κυριολεκτικά τη γλώσσα του (δεν το ανέφερε καν) όσον αφορά το πραξικόπημα των Ιωαννίδη , Σαμσών, ΕΟΚΑ Β΄ και ΣΙΑ. Συμπλήρωσε δε την ομιλία του με διάφορες ιστορικές απιθανότητες περί ισραηλινών πιλότων, Εβραίων , κακών Αμερικανών, καλών Ελληνοαμερικανών κλπ.
Είναι γνωστή η ικανότητα του κ. Δημάρχου να ενοποιεί και να συμπυκνώνει τον χρόνο και την ιστορία, καθώς και να ακροβατεί μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, προκειμένου να τονίσει τα προτερήματα και την καθαρότητα της “φυλής” των Ελλήνων. Επίσης η ιδεολογική “φόρτιση” των δηλώσεων του κ. Καμπόσου είναι γνωστή και συγκεκριμένη. Πρόκειται για τα επιχειρήματα που η φασιστική χούντα και οι νοσταλγοί της διακινούσαν και διακινούν στη χώρα 40 χρόνια τώρα! Δυστυχώς γι αυτήν και για τους όψιμους υπερασπιστές της το αίμα της Κύπρου είναι στα κεφάλια τους και η ιστορική μνήμη του Ελληνικού και του Κυπριακού λαού είναι και θα παραμείνει ανεξίτηλη. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
Αναδημοσιοποιήσουμε ρεπορτάζ του Κυπριακού Τύπου από τις 15/7/2014, καθώς και την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τα 40 χρόνια από την Κυπριακή τραγωδία.
Κύπρος: Ήχησαν οι σειρήνες, σε ανάμνηση του πραξικοπήματος που οδήγησε στη διχοτόμηση
15.07.2014
Η ήχηση στις 8.20 το πρωί (ώρα Ελλάδος) των σειρήνων σε όλες τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου ξύπνησαν τις μνήμες του προδοτικού πραξικοπήματος της χούντας των Αθηνών και των οργάνων της στο νησί, που άνοιξε τον δρόμο της τουρκικής εισβολής, της οποίας τις συνέπειες βιώνει ακόμη ο κυπριακός Ελληνισμός. Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από το πραξικόπημα, ο Πρόεδρος της Κυπριακή Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, θα παραστεί στο επίσημο μνημόσυνο για όσους έπεσαν για την προάσπιση της νομιμότητας και της δημοκρατίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β’ θα προστεί του μνημόσυνου, ενώ τον επιμνημόσυνο λόγο θα εκφωνήσει ο υπουργός Παιδείας Κώστας Καδής. Στις 11 το πρωί, θα πραγματοποιηθεί η ειδική συνεδρία της Βουλής των Αντιπροσώπων για τις μαύρες επετείους του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής. Κόμματα και οργανώσεις με ανακοινώσεις τους καταδικάζουν το προδοτικό πραξικόπημα και οργανώνουν εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τους πεσόντες.
Παρατίθεται η ανακοίνωση:
Στις 15 Ιουλίου 2014 συμπληρώνονται 40 χρόνια από το πραξικόπημα της χούντας του Ιωαννίδη για την ανατροπή του Προέδρου της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και την κατάλυση της συνταγματικής νομιμότητας στο νησί. Πραξικόπημα, που είχε συνεργό την ΕΟΚΑ Β’ και αποτέλεσε την πρώτη πράξη της Κυπριακής τραγωδίας, η οποία συνοδεύτηκε από την εισβολή στο νησί των στρατοκρατών της Άγκυρας, με αποτέλεσμα, χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους πάνω από διακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες και κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανεξάρτητης χώρας- μέλους του ΟΗΕ.
Σαράντα χρόνια μετά, η Κυπριακή Δημοκρατία, μέλος και της ΕΕ από το 2004, έχει ακόμα πολλά ανοιχτά τραύματα και βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της οριστικής της διχοτόμησης. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, ζει τις οδυνηρές συνέπειες της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης, οι οποίες εντείνονται από τα νεοφιλελεύθερης κοπής μέτρα που επιβάλλονται στον λαό της. Ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση έχουν και οι κυβερνήσεις της Αθήνας, που με τη στάση τους εντός της ΕΕ συνέπραξαν σε αυτές τις επιλογές
Ως ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε σταθερά αλληλέγγυοι με τον Κυπριακό λαό ως σύνολο, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Συνεργαζόμαστε στενά με όλες τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις του νησιού. Εμμένουμε ανυποχώρητα στη διεκδίκηση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ, και το ευρωπαϊκό κεκτημένο της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αποφάσεις που περιλαμβάνουν και τον στόχο μιας διζωνικής – δικοινοτικής ομοσπονδίας, η οποία θα οδηγήσει στον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση του νησιού. Μία ομοσπονδία, με μια κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα, για μια πραγματικά ανεξάρτητη και δημοκρατική Κύπρο, γέφυρα ειρήνης της Ευρώπης με την πολύπαθη Μ. Ανατολή, σε μια Μεσόγειο Θάλασσα ειρήνης, ισότιμης συνεργασίας και οικολογικής προστασίας.
Για μας το Κυπριακό πρέπει να βρίσκεται διαρκώς στην κορυφή των προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Θεωρούμε, όμως, ότι θα υπηρετούσε αποτελεσματικά την υπόθεση της Κύπρου, μια πραγματικά πολυδιάστατη και φιλειρηνική εξωτερική πολιτική της χώρας μας, μια πολιτική φιλίας και συνεργασίας με όλες τις χώρες και τους λαούς της ευρύτερης περιοχής μας.
Τέλος, θεωρούμε ότι η συμπλήρωση σαράντα χρόνων από την κυπριακή τραγωδία του 1974, καθώς και το γεγονός ότι διεξάγονται νέες εξαιρετικά δύσκολες διακοινοτικές συνομιλίες για το Κυπριακό υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, απαιτούν την οργάνωση μιας νέας διεθνούς εκστρατείας για την ανάδειξη της ουσίας του προβλήματος και τη δημιουργία ενός νέου κινήματος διεθνούς αλληλεγγύης με τον Κυπριακό Λαό.
