ΆρθροΑρχείο

Ποιος λυμαίνεται το Δήμο Άργους;

ΜΕΡΙΚΑ πράγματα θα πρέπει να τα λέμε με τα όνομά τους κι όχι να κρυβόμαστε πίσω από προσχήματα. Στον δήμο Άργους υπήρξε μακρύ χέρι στο παρελθόν. Ναι κάποιος «ξαλάφρωνε τον δήμο» από «περιττά πράγματα», όπως ο Πίνακας της Αντωνακάτου, ο Πίνακας πιθανόν του Καλλέργη με στολή ιππικού, τα κατοχικά βιβλία των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου, η στολή του Τσώκρη που όλο εμφανίζεται και δεν την βλέπουμε, τα πρακτικά των συνεδριάσεων που θα έβγαιναν ξαφνικά σε δημοπρασία και πόσα ίσως ακόμα που πιθανόν δεν έχουν εντοπιστεί.
 
ΞΕΦΡΑΓΟ αμπέλι για χρόνια ο δήμος. Απ την εποχή που αγοράστηκαν τα λάστιχα και οι μεμβράνες για την πρώτη χαβούζα και παρ ολίγο να οδηγήσουν στα δικαστήρια συμπολίτευση και αντιπολίτευση, μέχρι την αμφισβήτηση των αντικειμένων απ την δωρεά του Κολιαλέξη, ο δήμος Άργους, και Μυκηνών πλέον, βρίσκεται υπό διαρκή αμφισβήτηση των πολιτών λόγω της αδιαφορίας κάποιων για τα περιουσιακά του στοιχεία.
 
ΤΟ ΑΝ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ή αν παραπέφτουν κάπου περιουσιακά στοιχεία του δήμου δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως και στις δυό περιπτώσεις, χάνονται ιστορικά ή υλικά στοιχεία που αποτελούν κοινή περιουσία των πολιτών του δήμου. Δεν θέλω φυσικά να πιστέψω πως κλέβονται αντικείμενα, πως πολίτης του δήμου κλέβει αντικείμενα απ τον δήμο, γιατί αν συμβαίνει αυτό είναι σαν να κλέβει όχι μια φορά αλλά 50.000 και πλέον, όσοι είναι οι δημότες.
 
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, μέχρι σήμερα καμία δημοτική αρχή δεν τόλμησε να αναρωτηθεί δημόσια τι συμβαίνει με τα περιουσιακά στοιχεία του δήμου, ούτε αποδόθηκαν ποτέ ευθύνες με απόφαση συμβουλίου. Το να οδηγηθεί κάποιος στην δικαιοσύνη είναι άλλη ιστορία, που προσωπικά δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα, θεωρώντας την πολιτική απαξίωση σημαντικότερη της οποιασδήποτε δικαστικής ποινής.
 
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ στο θέμα των πρακτικών που γλύτωσαν την δημοπρασία, η σημερινή δημοτική αρχή έδειξε πως διαθέτει το τσαγανό να υπερασπιστεί πράγματα του Δήμου, θα πρέπει όμως να μην επαναπαυτεί στην αποτροπή της εκποίησης αλλά να ψάξει και να βρει πως έφτασαν τα περιουσιακά στοιχεία του δήμου, μέσω ιδιώτη να εκποιούνται και αν αυτά αποτελούν προϊόν κλοπής. Επιτέλους, κάποιοι θα πρέπει να αντιληφθούν πως οι φωτιές του παρελθόντος δεν σβήνονται με πορίσματα, αλλά με τον κατονομασμό των υπευθύνων.
 
Άκης Ντάνος