Επίτιμοι, F16 και φουστανελάδες

Σήμερα θα μιλήσουμε για επίτιμους και, ειδικά, για έναν επίτιμο δημότη του Δήμου Ναυπλιέων. Απ’ ό,τι άκουσα, θα ανακηρυχθεί επισήμως αύριο, επέτειο της απελευθέρωσης του Ναυπλίου, αλλά δεν δίνω και μεγάλη σημασία σ’ αυτά τα πράγματα, γιατί δεν τα καταλαβαίνω.

Δηλαδή, για να γίνω πιο σαφής, τι θα πει «επίτιμος δημότης»; Αν ήταν ένας επιστημονικός σύλλογος και τον επισκεπτόταν κάποιος διάσημος επιστήμονας απ’ το εξωτερικό, ας πούμε, θα το καταλάβαινα να τον κάνουν επίτιμο μέλος του συλλόγου τους. Ή και του εσωτερικού ακόμη. Επίσης θα καταλάβαινα αν κάποιος καλλιτεχνικός όμιλος αποφάσιζε να κάνει επίτιμο μέλος του έναν διάσημο καλλιτέχνη. Ή ένα πανεπιστήμιο να κάνει επίτιμο διδάκτορά του έναν διάσημο επιστήμονα, που να έχει αποφοιτήσει από άλλο πανεπιστήμιο. Σ’ όλα αυτά τα παραδείγματα, ο επίτιμος τιμάται από άλλους, που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με τον ίδιο.

Το ερώτημα που ανακύπτει αυτόματα είναι το εξής απλό: Εμείς ποιον θέλουμε να τιμήσουμε; Τον πρωθυπουργό της χώρας; Έχω τις αντιρρήσεις μου. Γιατί τον τιμάει μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού με την ψήφο τους. Δεν περιμένει να τιμηθεί απ’ το Ναύπλιο. Γιατί, αν είναι έτσι τα πράγματα, μπορεί να αρχίσουν όλοι οι Δήμοι της Ελλάδος να τον κάνουν επίτιμο δημότη τους και τότε θα μπλέξουμε άσχημα. Γιατί να μην πάρει την ίδια απόφαση και ο δήμαρχος της παρακείμενης πόλης; –που ο θεός να την κάνει πόλη και να βάλει κι ένα χεράκι να πετύχει η ανάπλαση, αν ποτέ γίνει, γιατί δεν είναι χάλι αυτό. Θα μου πεις τώρα ότι ο κ. Σαμαράς έχει δεσμούς με το Ναύπλιο. Ναι, σύμφωνοι, δεν αντιλέγω, τα γνωρίζω αυτά, αλλά μπορεί να έχει δεσμούς και με άλλες πόλεις. Σε πόσες θα γίνει επίτιμος δημότης; Άλλωστε ο πρωθυπουργός το έχει δείξει το ενδιαφέρον του για την πόλη μας, δεν είναι ανάγκη να του δώσουμε και το χρυσό κλειδί, για να ενδιαφερθεί περισσότερο. Είναι μια συναλλαγή, –ή, τουλάχιστον, έτσι ηχεί στ’ αυτιά μου,– που δεν με βρίσκει σύμφωνο. Θα μου πεις τώρα και ποιος με ρώτησε εμένα. Κανένας, φυσικά, αλλά έχω δικαίωμα να πω την γνώμη μου.

Έπειτα το αξίωμα του πρωθυπουργού που κατέχει τώρα ο κ. Σαμαράς δεν είναι ισόβιο, αν υποτεθεί ότι δεν θέλουμε να τιμήσουμε τον πολίτη Σαμαρά, αλλά τον πρωθυπουργό Σαμαρά. Στην δημοκρατία υπάρχει εναλλαγή στα αξιώματα και γι’ αυτό την προτιμάμε από άλλα απολυταρχικά πολιτεύματα, που είναι για… όσο τραβήξουν. Αν αύριο-μεθαύριο, σ’ ένα χρόνο, σε δύο ή σε πέντε, ο κ. Σαμαράς δεν είναι πλέον πρωθυπουργός, εμείς τι θα κάνουμε; Θα κάνουμε επίτιμο δημότη τον επόμενο πρωθυπουργό; Τότε γιατί δεν κάναμε και τον προηγούμενο; (Δεν εννοώ τον Παπαδήμο, για τον πριν απ’ αυτόν λέω και αν τον είχαμε κάνει, θα είχα μεταφέρει τα πολιτικά μου δικαιώματα στην… Καμπούλ!)

Κάτι εξήγησε ο Δήμαρχος κ. Κωστούρος προ ημερών για τους λόγους που τον ώθησαν να πάρει αυτήν την απόφαση, αλλά ούτε κι αυτό το διάβασα. Είχε πέσει πολλή ύλη τότε και δεν πρόλαβα. Πρέπει να ψάξω να το βρω και να το μελετήσω. Απ’ ό,τι άκουσα όμως η αντιπολίτευση στο Δήμο Ναυπλιέων αντέδρασε στην πρόταση Κωστούρου, αλλά αυτό δεν το πήρα στα σοβαρά, γιατί οι αντιπολιτεύσεις είναι για να αντιδρούν, ακόμη κι όταν η πλειοψηφία λέει ότι δύο και δύο κάνουν τέσσερα, που τόσο κάνουν δηλαδή και, πάντα κατά την γνώμη μου, δεν είναι αυτός ο ρόλος των αντιπολιτεύσεων. Δεν μπορεί οι πλειοψηφίες να τα λένε όλα στραβά, γιατί κάθε σταματημένο ρολόι δείχνει την ώρα σωστά δυο φορές το 24ώρο. Κάτι λένε σωστά και οι πλειοψηφίες, άσε που με την τακτική τους αυτή, οι μειοψηφίες μας λένε πανηλίθιους, που μπορεί και να ’μαστε κιόλας, ότι δεν εκλέξαμε σωστά κλπ. Γνωστά πράγματα αυτά και επανερχόμαστε στο θέμα μας.

Κάτι άκουσα και για πέρασμα F16 πάνω απ’ το Ναύπλιο. Για τους ανενημέρωτους πρέπει να πω ότι αυτά, τα F16, είναι κάτι σχεδόν άχρηστα αεροπλάνα, –σε σύγκριση με άλλα, φυσικά– που μας φορτώνουν οι σύμμαχοί μας, οι ΗΠΑτζήδες και τα προτιμούν οι αρμόδιοι, γιατί δίνουν μεγάλη προμήθεια και που μας τα στέλνουν… ξεβράκωτα, για να αγοράσουμε έξτρα τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό τους και να πέσουν κι άλλες προμήθειες στους τυχερούς. Υποθέτω, δεν ξέρω, αλλά αυτό συνάγω απ’ την ειδησεογραφία, τις έρευνες που γίνονται, τις off shore κλπ, χωρίς να καταδικάζεται κανείς, οπότε, μάλλον, η ειδησεογραφία είναι λάθος και ανακαλώ. Όταν όμως αγοράζω ένα αεροπλάνο, το αγοράζω για να κάνει τη δουλειά που το θέλω να κάνει και όχι για να μου κατεβάσουν το μάγουλο, να με γδάρουν στο κόκαλο, για να γίνει λειτουργικό. Έτσι θα αγόραζα εγώ, τουλάχιστον. Τέλος για τα F16.

Βεβαίως δεν καλοκατάλαβα τον λόγο που θα περάσουν τα αεροπλάνα πάνω απ’ την πόλη μας. Τον Στάικο Σταικόπουλο –εκπορθητή του Παλαμηδίου, τον Μοσχονησιώτη και τους άλλους γενναίους, για τους ανιστόρητους αυτά,– θέλουμε να τιμήσουμε ή τον πρωθυπουργό; Γιατί αν θέλουμε να τιμήσουμε τους ήρωες του 1821, δεν χρειαζόταν η Πολεμική Αεροπορία, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είχαν αεροπλάνα τότε. Μια μοίρα του στόλου και κάμποσοι φουστανελάδες θα αρκούσαν. Αν όμως θέλουμε να τιμήσουμε τον πρωθυπουργό, δεν θέλω να πω αυτό που θέλω να πω, γιατί μπορεί –μπορεί, λέω– να μπλέξουμε άσχημα. Πάντως, φύσει αισιόδοξος άνθρωπος, ελπίζω να τιμάμε τους ήρωες με την υπερπτήση των F16.

Έκαναν χτες και κάτι πρόβες πάνω απ’ την πόλη μας. Μια ερώτηση τώρα: Το τζάμι που μου έσπασαν ποιος θα μου το πληρώσει; Καλά, κατάλαβα, θα είναι η δική μου συμμετοχή στα έξοδα της γιορτής. Ας πάει και το παλιάμπελο…

Αυτά είχα να πω για τους επίτιμους, που συνεχίζω να μην  τους καταλαβαίνω. Ε, πάρτε το απόφαση: Δεν μπορούμε να τα καταλαβαίνουμε και όλα. Αν σας ευχηθώ τώρα «Καλή Απελευθέρωση» για αύριο, μπορεί να παρεξηγηθώ και δεν το θέλω.

 

ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά της

 

Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και στα δύο αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου!